Είναι αδιαμφισβήτητο πλέον, πως το Σχέδιο του Εθνικού Εμβολιασμού, που τόσο πολύ προβλήθηκε από την κυβέρνηση τον περασμένο Νοέμβριο, καταρρέει. Ο ρυθμός εμβολιασμού του πληθυσμού είναι εξαιρετικά αργός. Η προγραμματισμένη ανάπτυξη και λειτουργία των 1.018 εμβολιαστικών κέντρων παραμένει άσκηση επί χάρτου. Ενώ, αιφνιδιαστικά και σε αντίθεση με τον αρχικό σχεδιασμό, τα Νοσοκομεία κλήθηκαν να δημιουργήσουν εμβολιαστικά κέντρα, τα οποία θα λειτουργούν για το επόμενο εξάμηνο. Εξέλιξη, που συγκρούεται με τα αναπτυγμένα σχέδια αποφυγής συγχρωτισμού και διασποράς του covid-19 και που προκαλεί απορία, όταν κατά την ίδια περίοδο και για τους ίδιους λόγους, υφίσταται απαγόρευση του επισκεπτηρίου και κατακόρυφη μείωση λειτουργίας των Τακτικών Ιατρείων και των προγραμματισμένων χειρουργικών επεμβάσεων, με όσους υγειονομικούς κινδύνους συνεπάγονται φυσικά, αυτές οι μειώσεις. Αίσθηση προκαλεί επίσης, η λειτουργία εμβολιαστικών κέντρων σε Ειδικά Νοσοκομεία, όπως Αντικαρκινικά και Ψυχιατρικά, η οποία θέτει σε κίνδυνο ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού αλλά και η αναστολή τακτικών λειτουργιών των Κ.Υ., που ζητείται από κάποιες Υγειονομικές Περιφέρειες, ώστε να απασχοληθούν οι ιατροί αποκλειστικά με τον εμβολιασμό, που θα έχουν σημαντικές συνέπειες στην κάλυψη των υγειονομικών αναγκών των πολιτών. Και όλα τα παραπάνω, συμβαίνουν όταν η κυβέρνηση δεν προβαίνει σε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και αρνείται πεισματικά την επίταξη του ιδιωτικού τομέα, παρά την, σε πολλαπλά επίπεδα, πίεση που δέχεται το σύστημα υγείας.
Στη Μεσσηνία, εμβολιαστικά κέντρα λειτουργούν στις δύο νοσηλευτικές μονάδες καθώς και στο Κ.Υ. Καλαμάτας, ενώ προγραμματίζεται για το επόμενο διάστημα η λειτουργία αντίστοιχων δομών στα υπόλοιπα Κ.Υ., χωρίς φυσικά αυτό να θεωρείται δεδομένο. Ακόμα όμως και με την επέκταση αυτή, ο αριθμός τους θα υπολείπεται αρκετά από τον αρχικό σχεδιασμό. Η μη λειτουργία εμβολιαστικών κέντρων στα υπόλοιπα Κ.Υ. έχει ως αποτέλεσμα το να προσέρχονται για εμβολιασμό, στα υφιστάμενα κέντρα, ηλικιωμένοι από απομακρυσμένες περιοχές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ενώ, η έναρξη λειτουργία τους, θα οδηγήσει νομοτελειακά στη σημαντική μείωση της τακτικής λειτουργίας των Κ.Υ., λόγω του προβλήματος της υποστελέχωσής τους, προβλήματος που έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα λόγω μετακίνησης ιατρών στα Νοσοκομεία. Τέλος, άγνωστο παραμένει το πώς θα αντιμετωπισθεί το πρόβλημα εμβολιασμού πολιτών που αδυνατούν να μετακινηθούν, με την αρχική πρόβλεψη κινητών μονάδων να μην υλοποιείται μέχρι σήμερα.
Ο μαζικός εμβολιασμός συνιστά μια σημαντική παράμετρο στη μάχη κατά της πανδημίας και χρήζει της πρέπουσας σημασίας. Για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά όμως η υγειονομική κρίση, απαιτείται αυτός να συνοδεύεται από αναβαθμισμένη επιδημιολογική επιτήρηση, έλεγχο της διασποράς και σημαντική ενίσχυση του Ε.Σ.Υ. με μόνιμο προσωπικό και σύγχρονες υποδομές. Ως προς την έλλειψη εμβολίων, που οφείλεται στην παραγωγική αδυναμία των κατασκευαστριών εταιριών αλλά και σε ενέργειες «εμβολιαστικού εθνικισμού» οικονομικά ισχυρών χωρών, η χώρα μας πρέπει να διατρανώσει σε όλους τους τόνους την πρόταση άρσης του καθεστώτος προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων των εταιριών, ώστε να διασφαλιστεί ο στόχος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας να καταστεί το εμβόλιο παγκόσμιο δημόσιο αγαθό, χωρίς ανισότητες και αποκλεισμούς.
