Η «αριστερή οπισθοδρομική κομπανία» ευθύνεται για τις παραβιάσεις του πανεπιστημιακού ασύλου, για τις καταλήψεις, για τις βιαιοπραγίες εις βάρος καθηγητών και φοιτητών, για τις καταστροφές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Αλλά ευθύνονται και τα αριστερά κόμματα, που στηρίζουν ή και υποστηρίζουν αυτή την ανυπόφορη κατάσταση. Επιπλέον, ευθύνες έχουν η Δεξιά και η Κεντροαριστερά, που τόσα χρόνια δεν εφάρμοζαν τους νόμους. Ευθύνες έχει και η σιωπηλή πλειοψηφία των καθηγητών, των φοιτητών και των πολιτών, που παρακολουθεί αυτά που συμβαίνουν στα πανεπιστήμια και δεν αντιδρά.
Οι συμμετέχοντες στην «αριστερή οπισθοδρομική κομπανία», πρόσωπα και ομαδούλες, αποτελούν μια μικρή και ασήμαντη μειοψηφία. Όμως, αυτή η ασήμαντη μειοψηφία παραβιάζει, ευτελίζει, υποβαθμίζει και κάνει ζημιά στη δημοκρατία. Είναι εχθρός της δημοκρατίας.
Βέβαια, η δημοκρατία είναι ανεκτική ακόμη και στους εχθρούς της. Αλλά η ανοχή έχει όρια. Επίσης, άλλο ανοχή και άλλο «υποστήριξη» αυτών που έχουν ισοπεδωτική και ολοκληρωτική νοοτροπία. Η δημοκρατία οφείλει να προστατεύεται από αυτούς που την επιβουλεύονται, οφείλει να εφαρμόζει τους νόμους. Δημοκρατία σημαίνει εφαρμογή των νόμων και λειτουργία των θεσμών. Και βέβαια, η δημοκρατία οφείλει να προστατεύει την πλειοψηφία από την τυραννία της μειοψηφίας.
Αναρωτιέται κανείς, τι θα κάνουν αυτές οι φασιστικές μειοψηφίες, όταν η πλειοψηφία εξεγερθεί, ή τουλάχιστον, όταν αποφασίσει να μετέχει στο κοινωνικο/πολιτικό γίγνεσθαι; Φωτιά στα μπατζάκια τους. Θα βάλουν την ουρά στα σκέλια, θα τρέχουν και δε θα φθάνουν.
Αλήθεια, υπάρχει άνθρωπος δημοκρατικός που θεωρεί τις καταλήψεις και τις καταστροφές πράξεις δημοκρατικές; Ίσως υπάρχουν αυτοί που θεωρούν την «σκλαβιά ελευθερία» και τον «πόλεμο ειρήνη». Αναμφισβήτητα, η βία εναντίον προσώπων, η κατάληψη δημόσιων χώρων, οι φθορές και οι καταστροφές περιουσιών και συμβόλων είναι πράξεις καταδικαστέες. Είναι συμπεριφορές οπισθοδρόμησης και όχι προόδου, είναι πράξεις βαρβαρότητας και όχι πολιτισμού.
Είναι δεδομένη η αμέριστη συμπαράσταση στους καθηγητές και φοιτητές, οι οποίοι υφίστανται την βία, γιατί τολμούν να εκφέρουν λόγο διαφορετικό. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών συμπάσχει με τα θύματα της «αριστερής οπισθοδρομικής κομπανίας». Κι αυτό είναι παρήγορο, διότι πολλοί πολίτες, αν και δε συμμετέχουν ενεργά στα πολιτικά δρώμενα, αποδοκιμάζουν μετά βδελυγμίας τη βία. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών προτιμά τη δημοκρατία από τον ολοκληρωτισμό, προτιμά την ελευθερία από την σκλαβιά.
Όσοι ενδιαφέρονται για τη βελτίωση της παιδείας και ειδικότερα των πανεπιστημιακών σπουδών (κόμματα, καθηγητές, φοιτητές, γονείς, πολίτες), θα έπρεπε να κάνουν πορείες, διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες για υποχρεωτική παρακολούθηση μαθημάτων, για καλύτερη διδασκαλία και έρευνα, για περισσότερα βιβλία, για καλύτερη καθαριότητα, για εφαρμογή της αξιοκρατίας κ.τ.λ. Αλήθεια, γιατί η Αριστερά, που τάχατες κόπτεται για την παιδεία, δε θέλει τη φύλαξη των πανεπιστημίων; Μπορεί να απαντήσει, γιατί τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου έχουν φύλαξη;
Πάντως, οι χώρες που έχουν καλά πανεπιστήμια, έχουν οργάνωση, πειθαρχία και φύλαξη των πανεπιστημίων. Και σωστά, αφού η γνώση απαιτεί πειθαρχία και προσπάθεια. Κι αυτό χρειάζεται να το κατανοήσει η Αριστερά που θεωρεί δικαίωμα το «δημοκρατικό πέντε», δικαίωμα το «πτυχίο», δικαίωμα για «αιώνιους φοιτητές», δικαίωμα στις «καταλήψεις» κ.τ.λ. Επίσης, η Αριστερά χρειάζεται να αντιληφθεί, χωρίς υποκρισίες, ότι το πανεπιστημιακό άσυλο θεσπίστηκε για την ελεύθερη κυκλοφορία ιδεών και όχι για την ελεύθερη κυκλοφορία βανδάλων και μπαχαλάκηδων.
Αλλά, έστω κι αν οι κάθε είδους ασχήμιες γίνονται μόνο από διάφορες ακροαριστερές παραφυάδες, η Αριστερά άλλοτε τις ανέχεται και άλλοτε τις υποστηρίζει. Τρανή απόδειξη: Δε θέλει τη φύλαξη των πανεπιστημίων.
Βέβαια, υπάρχουν πρυτάνηδες και καθηγητάκηδες που επιθυμούν το μπάχαλο, γι’ αυτό αντιδρούν στη φύλαξη των πανεπιστημίων. Αλλά υπάρχουν πρυτάνεις και καθηγητές που επιθυμούν την προστασία του πανεπιστημιακού ασύλου, γι’ αυτό και συμφωνούν με το νόμο για τη φύλαξη των πανεπιστημίων.
Είναι καιρός να αποκατασταθεί το πανεπιστημιακό άσυλο. Να τεθεί τέρμα στην ασυδοσία και στην ατιμωρησία. Η αντίδραση της Αριστεράς στο νόμο για τη φύλαξη των πανεπιστημίων αποδεικνύει την ορθότητα του νόμου, αφού η Αριστερά θα πάψει να λυμαίνεται τα πανεπιστήμια.
Γράφει ο Παύλος Μάραντος
*Ο Παύλος Μάραντος είναι Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης
marantosp@gmail.com
