«ΘΑΡΡΟΣ» 21 Ιανουαρίου 1908: Ο χιονιάς

«ΘΑΡΡΟΣ» 21 Ιανουαρίου 1908: Ο χιονιάς

Το κρύο των δύο – τριών τελευταίων ημερών ήτο από τα δριμύτερα που έχουν δοκιμάσει οι Καλαματιανοί. Μέχρι της Βελανιδιάς κατέβη το χιόνι και την Τρίτην το πρωί κατά την παραλίαν της Λακωνικής αι νιφάδες έφθασαν εις την θάλασσαν.

Οι ριγηλαί επερίμεναν με αγωνίαν το φύσημα του βορρηά, ο οποίος θα μας εξεπάγιαζεν κυριολεκτικώς. Ευτυχώς ο όργιλος άνεμος δεν εσάρωσε την πόλιν, απ’ εναντίας μάλιστα αι χιονοκορυφαί έλαμψαν θριαμβευτικώς χθες από τον ήλιον

-Φορτωμένες βαρειά από χρυσορύθρους καρπούς οι πορτοκαλιές στολίζουν τα πυκνά άλση των Καλαματιανών κήπων. Το θέαμα ενός κήπου με την ακμήν των καρπών του είναι από τα ωραιότερα. Τα μεγάλα πορτοκάλια και τα ωχρόχρυσα κίτρα νομίζει κανείς ότι στάζουν ήλιο.

-Επάνω στον τοίχο του ποταμιού και κοντά εις την σιδηροδρομικήν γέφυραν είχε ξαπλωθή προχθές το βράδυ ένας επαίτης. Οι αραιότατοι περιπατηταί ανεγνώρισαν ένα γνωστόν τύπον με γιγαντιαίον ανάστημα και κανονικώτατα χαρακτηριστικά, ο οποίος μιλεί ευγενέστατα. Δια την έλλειψιν του θερμού κρεββατιού ή στέγης είχε καταφύγει εκεί επάνω δερνόμενος από το χιονόνερο και νανουριζόμενος από το ρεύμα του χειμάρρου, που έπληττε θυμωμένο την βάσιν του πρωτοτύπου κρεββατιού. Και όμως ο επαίτης ανεπαύετο τόσω μακάρια εκεί επάνω.

Ο.Π.