Συμπαθητική, γοητευτική, ευειδής (γούστα είναι αυτά), ironwoman, άριστη και τέλεια, όπως προκύπτει από την ετυμολογία του ονόματός της η αναπληρωματική (βασική δεν έχουμε) κυβερνητική εκπρόσωπος, κυρία Αριστοτελία Πελώνη.
Η τορπίλη, όμως, που εξαπέλυσε χαρακτηρίζοντας την παρενόχληση του γαλλικού-με το ελληνικό όνομα «Αταλάντη»- ερευνητικού πλοίου από τουρκικό πολεμικό στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, εκεί στην Ανατολική Μεσόγειο, «πρόβλημα της Γαλλίας», παραλίγο να κατεδαφίσει το γαλλικό προεδρικό μέγαρο στα Ηλύσια Πεδία, προκαλώντας ταυτόχρονα τεράστια ικανοποίηση στην Άγκυρα.
Εκεί, λοιπόν, που είχαμε μια εθνική ανάταση από τις δηλώσεις Δένδια στην Τουρκία, η κυρία Πελώνη μάς υπενθύμισε την εθνική μας μοναξιά. Παρεμπιπτόντως, σημαδιακά και τραγελαφικά και τα υπόλοιπα εις –ώνη θηλυκά επίθετα της επικαιρότητας. Παγ-ώνη, Μενδ-ώνη, Κοσσι-ώνη. Καθένα έχει τη δική του ιστορία και σημειολογία. Αλλά ας μην πλατειάζουμε. Στο δια ταύτα.
Κυρία Αριστοτελία, οι Γάλλοι έκαναν έρευνες εκεί και με ελληνικό πλήρωμα, αμφισβητώντας ουσιαστικά το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Κι έρχεσθε εσείς να πείτε στο δημοσιογραφικό μπρίφινγκ την επική κοτσάνα που παίρνει το πρώτο δημοσιογραφικό βατόμουρο της χρονιάς, «πρόβλημα της Γαλλίας».
Αν είναι πρόβλημα της Γαλλίας και όχι πρωτίστως της Ελλάδας, όταν ξαναρχίσουν οι έρευνες του Oruc Reis, του Barbaros και των άλλων ερευνητικών και γεωτρητικών σκαφών της Τουρκίας στην περιοχή, ας αφήσουμε τους Γάλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Τι δουλειά έχουμε εμείς στην ελληνική υφαλοκρηπίδα; Γαλλικό είναι το ζήτημα. Η Γαλλία έχει συνάψει ΑΟΖ με την Αίγυπτο και όχι η Ελλάδα.
Θα μου πείτε, μια ηλιθιότητα είπε η κυρία Αριστοτελία. Εδώ οι Γάλλοι μάς πρότειναν αμυντική στρατιωτική συνδρομή και αρνηθήκαμε επειδή δεν έχουμε τα κότσια να ορθώσουμε το ανάστημά μας απέναντι στους νταβατζήδες μας, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γερμανία. Παράλληλα, μας παραχωρούν ένα στρατηγικό υπερόπλο, όπως οι φρεγάτες Belh@rra, που θα μας έδινε πλήρη κυριαρχία στην ανοιχτή θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου κι εμείς αντιστεκόμαστε μετά μανίας, ενώ θα έπρεπε να έχουμε υπογράψει αυθωρεί και παραχρήμα. Αντ’ αυτού, παίζει να πάρουμε τις αμερικανικές φρεγάτες που είναι πλοία ακτοφυλακής, τα οποία σημειωτέον έχει απορρίψει το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ.
Για τέτοια δουλοπρέπεια και υποτέλεια μιλάμε.
Υ.Γ. Κύριε Νίκο Δένδια, εύχομαι να μη μείνουμε μόνο στις δηλώσεις σας, αλλά αυτές να αποτελέσουν τη νέα εθνική γραμμή και η δήλωση της κυρίας Πελώνη να χαθεί στη λήθη.
Του Δημήτρη Γιατράκου
