Την Τετάρτη, 31/3, γκρέιντερ του Δήμου Τριφυλίας χάραζε δρόμο (!) στην παραλία του Λαγκούβαρδου. Ύστερα από διαμαρτυρίες κατοίκων παρενέβη η Αστυνομία και το Δασαρχείο, ενώ ενημερώθηκε και η Κτηματική Υπηρεσία. Οι εργασίες σταμάτησαν. Και… στη συνέχεια, άλλα μηχανήματα του Δήμου Τριφυλίας προχώρησαν σε εργασίες αποκατάστασης (!) του χώρου.
Οι φωτογραφίες μιλάνε μόνες τους. Τι περισσότερο να πούμε εμείς; Πρόκειται για περιβαλλοντική αυθαιρεσία σε μια σπάνιας ομορφιάς παραλία. Για καταστροφή της φυσικής διαμόρφωσης των αμμοθινών (αμμόλοφοι) και της παράκτιας βλάστησης, όπως το κρινάκι της θάλασσας ή “κρινάκι της Παναγιάς”.
Αυτές οι εικόνες αισθητικής και όχι μόνο κακοποίησης, είναι η αντίληψή τους για τη διαχείριση και προστασία του δημόσιου χώρου και του περιβαλλοντικού μας πλούτου.
Οι φράσεις “ιερότητα του δημόσιου χώρου”, “προστασία του περιβαλλοντικού μας πλούτου”, που σημαίνουν οικονομική ανάπτυξη και ποιότητα ζωής και η φράση “παρέμβαση ύστερα από μελέτη, αδειοδοτήσεις και διαβούλευση”, τους είναι άγνωστες.
Γνωρίζουν, άραγε, ότι ο Λαγκούβαρδος είναι από τις πλέον γνωστές παραλίες της χώρας μας και πόλος έλξης επισκεπτών, καθώς προσφέρεται και για θαλάσσια σπορ;
Δυστυχώς, ο Δήμος μας διοικείται από μια ομάδα ανεπαρκή αυτοδιοικητικά, ιστορικά, θεσμικά.
Το μεγάλο θέμα “Παρεμβάσεις στο παραλιακό μέτωπο του Δήμου” θα το φέρουμε ως θέμα συζήτησης στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Ζούμε σε συντεταγμένη πολιτεία, σε ευρωπαϊκή χώρα. Οι όποιες δημόσιες αρχές εμπλέκονται, όπως Δασαρχείο, Κτηματική Υπηρεσία, Διεύθυνση Περιβάλλοντος κ.ά., οφείλουν να ασκήσουν τα νόμιμα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους.
Του Δημήτρη Α. Δριμή
