Δρόμοι για αυτοκίνητα ή για τους πολίτες;
Κάποιες πόλεις είδαν την πανδημία ως ευκαιρία να πραγματοποιήσουν ιδέες που μελετούσαν από καιρό. Έτσι, στο Μιλάνο σχεδόν σε μια νύχτα δημιουργήθηκαν ποδηλατόδρομοι τριάντα πέντε χιλιομέτρων και στο Παρίσι πενήντα χιλιόμετρα λωρίδων αυτοκινήτων παραχωρήθηκαν στα ποδήλατα ως ένα αρχικά προσωρινό μέτρο, το οποίο όμως θα καθιερωθεί.
Ο διευθυντής αστικού σχεδιασμού της πόλης του Μιλάνου, Dimitrio Scopelliti, δήλωσε ότι θα έπαιρνε χρόνια για να πετύχουν ό,τι ολοκληρώθηκε σε μερικούς μήνες. «Χάρη στον ιό υπάρχει ένας υγιής ανταγωνισμός μεταξύ των πόλεων προκειμένου να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πολιτών και να καθορίσουν ένα νέο μέλλον για τις πόλεις τους. Ως πολεοδόμοι έχουμε μια μεγάλη ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί» επισημαίνει η αρχιτέκτονας.
Από την άλλη πλευρά, βλέπουμε, ακόμα και στην Καλαμάτα, πολλά για την ηλεκτροκίνηση και την ανάπτυξη δικτύων φορτιστών. Δε βλέπουμε, όμως, το παραμικρό για την ανάγκη μείωσης της χρήσης των ΙΧ, την ανάγκη αύξησης της χρήσης των μέσων συλλογικής μεταφοράς, για την ανάγκη χρήσης του ποδηλάτου ως καθημερινού μέσου μεταφοράς στις πόλεις μας. Θα συνεχίσουμε να είμαστε οι πρωταθλητές στις λεγόμενες “ηλίθιες μετακινήσεις” (μετακίνηση με ΙΧ για αποστάσεις μικρότερες των 2-3 χιλιομέτρων);
Η παραπάνω εισαγωγή “παντρεύεται” με τη συζήτηση στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής για τις θέσεις στάθμευσης που θα καταργηθούν, μόλις ολοκληρωθούν οι αναπλάσεις στις οδούς Αναγνωσταρά, Κολοκοτρώνη και τις καθέτους αυτής.
Το θέμα στάθμευσης έθεσε ο εκπρόσωπος της μείζονος μειοψηφίας, Δημήτρης Φαββατάς, ο οποίος σχολίασε ότι δημιουργείται πολύ σοβαρό πρόβλημα για τους μόνιμους κατοίκους, γιατί με τα έργα που πρόκειται να ξεκινήσουν το επόμενο διάστημα σε Αναγνωσταρά, Κολοκοτρώνη, Υπαπαντή, πρόκειται να καταργηθούν συνολικά 200 θέσεις στάθμευσης.
Ως αντίβαρο στην παραπάνω κατάσταση, που είναι ένα θέμα υπαρκτό, πρότεινε, για πολλοστή φορά, το μικρό πάρκινγκ του Νέδοντα, απέναντι από το Μέγαρο Χορού, να διατεθεί για τη στάθμευση αποκλειστικά των μόνιμων κατοίκων της περιοχής, αντί οι θέσεις του να καταλαμβάνονται, όπως σημείωσε, από αυτοκίνητα επιχειρήσεων που είναι προς ενοικίαση και πώληση.
Στην παραπάνω ένσταση ο αντιδήμαρχος Νίκος Μπασακίδης υπογράμμισε ότι η υπό ανάθεση κυκλοφοριακή μελέτη θα δώσει απαντήσεις και στη δημιουργία νέων χώρων στάθμευσης.
Στις ενστάσεις που ακολούθησαν για τη χρονική διάρκεια υλοποίησης του έργου ανάπλασης της οδού Αναγνωσταρά, επανέλαβε ότι θα εκτελείται σταδιακά ανά οικοδομικό τετράγωνο και θα διαρκέσει περίπου οκτώ μήνες. Δηλαδή, με δεδομένο ότι θα ξεκινήσει και πάλι μετά το Πάσχα, έπειτα από τα προβλήματα που υπήρξαν στη μελέτη, θα ολοκληρωθεί, στην καλύτερη περίπτωση, στο τέλος του χρόνου.
Βέβαια, δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η οδός Αναγνωσταρά και η ανάπλασή της είναι ένα έργο που χρειάζεται η Καλαμάτα, με δεδομένη την κατάσταση του οδοστρώματος, αλλά και των ανύπαρκτων πεζοδρομίων. Υπενθυμίζουμε και παλαιότερες δηλώσεις του ίδιου ότι μαζί με το δήμαρχο Θανάση Βασιλόπουλο μίλησαν με επαγγελματίες της περιοχής: “Πιστεύουμε ότι με το έργο θα βελτιωθεί πολύ η επισκεψιμότητα και θα ανέβει και η εμπορική αξία όλης της περιοχής. Ζητούμε υπομονή, γιατί τέτοια έργα απαιτούν την συνεργασία πολλών φορέων”.
Το μεγάλο στοίχημα για τη Δημοτική Αρχή είναι όταν υλοποιεί παρόμοιες παρεμβάσεις να προσπαθεί για αυστηρή τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων, για επιμελή επιτήρηση της ποιότητας των εργασιών, αλλά να είναι σε θέση να παράγει μελέτες άρτιες που δε θα αποτελούν… τροχοπέδη στα έργα που γίνονται.
Σε κάθε περίπτωση, το ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί, είναι τι πόλη θέλουμε. Θα προσπαθήσουμε να προχωρήσουμε σε «έξωση» των αυτοκινήτων από τους δρόμους, τουλάχιστον στο κέντρο της Καλαμάτας και σε όποια άλλη περιοχή είναι δυνατό ή θα αποδεχτούμε την αναγκαιότητα του αυτοκινήτου, το οποίο έχει φέρει επανάσταση στις μετακινήσεις, αλλά, επίσης, έχει επιφέρει πολλά δεινά στη ζωή μας: από την ατμοσφαιρική ρύπανση έως τα τροχαία ατυχήματα…
Α.Π.
