Τραγικές ελλείψεις στο (πρώην) ΙΚΑ Καλαμάτας

Τραγικές ελλείψεις στο (πρώην) ΙΚΑ Καλαμάτας

Η μία ερμηνεία θα μπορούσε να είναι: «Η κυβέρνηση δίνει μάχη με τον κορωνοϊό και έχει αφιερώσει εκεί όλες της τις δυνάμεις». 

Μια άλλη θα μπορούσε να λέει: «Μα, καλά αυτοί δεν μπορούν να προσφέρουν στοιχειώδεις υπηρεσίες, όπως εξετάσεις σιδήρου και σακχάρου, πώς να τα καταφέρουν με πιο σοβαρές καταστάσεις τύπου πανδημίας»;

Όποια κι αν είναι η αιτία, η εικόνα που δίνει το ΠΕΔΥ, Κέντρο Υγείας Καλαμάτας, πρώην ΙΚΑ ή όπως αλλιώς λέγεται, μια κεντρική δομή υγείας μιας μεγάλης και σύγχρονης πόλης όπως θέλουμε να επαιρόμαστε ότι είναι η Καλαμάτα, μόνο παρακμή, απαξίωση και απογοήτευση αποπνέει. Κι όλα αυτά, όχι από μια στοιχειώδη έρευνα, αλλά από μια απλή επίσκεψη, ευτυχώς για προληπτικούς λόγους, γιατί δε θέλω να φανταστώ τι τραβούν όσοι πραγματικά έχουν άμεση ανάγκη πιο απαιτητικές ιατρικές υπηρεσίες.

Εδώ και μήνες έχει γίνει παραγγελία για αντιδραστήρια αιματολογικών αναλυτών, όμως για κάποιον (ποιον ακριβώς;) λόγο δεν έχει παραληφθεί τίποτα, με αποτέλεσμα όχι μόνο το πρόβλημα να παραμένει, αλλά και να εντείνεται, αφού στο μεταξύ εξαντλούνται τα αποθέματα του εξοπλισμού και για άλλες εξετάσεις. 

Εν ολίγοις, αν θέλετε «κακή» και «καλή» χοληστερίνη (ευτυχώς προλαβαίνετε ακόμη για ολική), φερριτίνη, σάκχαρο και γλυκοζυλιωμένη, μην κάνετε τον κόπο να πάτε στο ΙΚΑ. 

Επίσης, μην αμελήσετε «να πάτε έξω», γιατί η σχετική ημερομηνία με μειωμένη συμμετοχή σε ιδιωτικά αιματολογικά εργαστήρια λήγει νωρίτερα απ’ ό,τι σε δημόσιες δομές κι αν χρειάζεστε οπωσδήποτε τις εξετάσεις, θα πρέπει να πληρώσετε ολόκληρο το κόστος ή να βασιστείτε στην καλοσύνη του γιατρού σας για να σας ξαναγράψει τον αιματολογικό έλεγχο. 

Ε, τώρα το ότι είναι χαλασμένη η τουαλέτα ΑμεΑ είναι λεπτομέρεια (συγγνώμη, Γιώργο Λαζαρίδη και συνάνθρωποι με ειδικές ανάγκες, δεν το εννοώ, πικρό χιούμορ κάνω).

Καμιά φορά συμβαίνει να χαλάσουν και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και τότε οι υπεύθυνοι γιατροί και λοιπόν προσωπικό καλούνται να γίνουν και «κομπιουτεράδες» ή ό,τι άλλο χρειαστεί, όχι λίγες φορές με επιτυχία και τους ευχαριστούμε. Από παλιά είχα την αίσθηση ότι αυτή η χώρα συνεχίζει να τα καταφέρνει χάρις στο οδυσσεϊκό γονίδιο της επινοητικότητας και του αισθήματος ευθύνης που παραμένει σε κάποιους ισχυρό. 

Είναι φανερό ότι αυτό δεν είναι η λύση, κάποια στιγμή πρέπει να οργανωθούμε, γιατί έρχονται και καταστάσεις, όπως ο κορωνοϊός, όπου τα ημίμετρα δεν αρκούν…

Χ.Ε.