Σε κάθε παιχνίδι που η ομάδα της Καλαμάτας δεν «έπειθε» με την εμφάνισή της, όλοι στις κερκίδες αναρωτιούνταν «γιατί δεν βάζει τον Μιχάλη;» ή προέτρεπαν ψιθυριστά ή δυνατά προς τον πάγκο «πρέπει να βάλει τον Μιχάλη».
Από αρχηγός, βασικός και ψυχή της ομάδας ο Μιχάλης Ζαχαρόπουλος πήρε, όμως, φέτος ελάχιστες αγωνιστικές ευκαιρίες.
Κι αυτή η απογοήτευση και το αίσθημα αδικίας φαίνεται ότι τον οδήγησε χθες στην απροσδόκητη απόφαση να ανακοινώσει ότι σταματάει όχι μόνο από την Καλαμάτα αλλά, από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
«Φεύγοντας από την αγαπημένη μου ομάδα κλείνω και τον κύκλο μου στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ένα τεράστιο ευχαριστώ στον πρόεδρο κύριο Γιώργο Πρασσά, τη διοίκηση, τους συμπαίκτες μου, τους ανθρώπους που τρέχουν και παλεύουν καθημερινά για την ομάδα, καθώς και τον κόσμο που με έκανε να νιώσω πώς είναι να παίζεις σε έναν τεράστιο σύλλογο. Η αγάπη που πήρα μέσα από το ποδοσφαιρικό μου ταξίδι και οι σχέσεις που δημιούργησα είναι αυτά που θα μείνουν χαραγμένα μέσα μου και δεν θα χαθούν ποτέ.
Θα είμαι εκεί να πανηγυρίζω κι εγώ την άνοδο», ανέφερε στην ανακοίνωσή του στο Facebook ο Ζαχαρόπουλος, με την ΠΑΕ να «απαντάει» με το άχαρο: εκτός αποστολής έμεινε και «ο Ζαχαρόπουλος o οποίος είπε ότι σταματάει το ποδόσφαιρο»…
Ο Καλαματιανός μεσοαμυντικός είναι μόλις 25 ετών και είναι αδιανόητο να σταματήσει και το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και από τη Μαύρη Θύελλα, η οποία έχει ούτως ή άλλως ελάχιστους ντόπιους παίκτες.
Και πέρα από την εντοπιότητα οι ικανότητες του Μιχάλη είναι δεδομένες, όπως είναι επίσης το ήθος του, η γνήσια αγάπη και το πάθος του για την ομάδα.
Είναι λοιπόν πολυτέλεια και αυτοχειρία ο παροπλισμός ενός τέτοιου ποδοσφαιριστή για τους «μελανόλευκους».
Ας τελειώσει (αίσια) και ο σημερινός δύσκολος αγώνας στη Ρόδο και σίγουρα μετά από αμοιβαίες, εξ ορισμού καλόπιστες, εξηγήσεις ας γίνει ξεκάθαρο ότι ο Μιχάλης Ζαχαρόπουλος ανήκει ενεργά σε αυτή την ομάδα που στοχεύει την άνοδο στη Β’ Εθνική και που σ’ αυτή τη «μάχη» δεν της περισσεύουν «στρατιώτες».
Ούτε ο ίδιος ο Ζαχαρόπουλος μπορεί να πει «όχι» παρά την παρορμητική απόφαση-ανακοίνωση, ούτε o προπονητής Νίκος Αναστόπουλος (ή όποιος άλλος) ο οποίος ήταν (είναι) πάνω απ’ όλα ένας παθιασμένος «δοσμένος» στην ομάδα του ποδοσφαιριστής και σε κάθε συνέντευξη μιλάει για «ενότητα», είναι δυνατόν να του κλείσει την πόρτα…
Χ.Ε.
