Εστάλησαν στο Δήμο Καλαμάτας, όπως αναφέρει σχετικό δελτίο Τύπου, σε συνέχεια αιτήματος του δημάρχου, γνωμοδοτήσεις από τις Σχολές Καλών Τεχνών Αθήνας και Θεσσαλονίκης όσον αφορά στο «Μνημείο Φωτός» του γλύπτη Παναγιώτη Λαμπρινίδη.
Τις γνωμοδοτήσεις υπογράφουν ο κοσμήτορας της Ανωτάτης Σχολή Καλών Τεχνών, καθηγητής Άγγελος Αντωνόπουλος και ο πρόεδρος του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, καθηγητής Δημήτρης Ζουρούδης.
Από τις γνωμοδοτήσεις, οι οποίες δίνονται στη δημοσιότητα, προκύπτει ότι «το “Μνημείο Φωτός” εμπεριέχει τη δυναμική της πρωτοτυπίας που χαρακτηρίζει κάθε ουσιαστική συμβολή στην καλλιτεχνική δημιουργία», καθώς επίσης ότι «αποτελεί μια μοναδική περίπτωση μνημείου στον ελλαδικό χώρο αλλά και ευρύτερα».
Ειδικότερα, η γνωμοδότηση του καθηγητή Α. Αντωνόπουλου αναφέρει, μεταξύ άλλων: “Κάθε καλλιτεχνικό έργο που υλοποιείται στο δημόσιο χώρο αποτελεί αφορμή για ένα διάλογο και αναστοχασμό για την ιδέα της τέχνης, και αυτά που η τέχνη μπορεί να εκφράσει σε σχέση με την κοινωνία και την ιστορία.
Σημαντικό ρόλο σε αυτό διαδραματίζει το υλικό, διότι τα δημόσια έργα οφείλουν να αντέχουν στο χρόνο. Αυτό οδηγεί στην επιλογή υλικών που μπορούν να αντέξουν στη φθορά.
Η επιλογή τέτοιων υλικών, ενώ αρχικά φαίνεται περιοριστική, μπορεί να καταλήξει να είναι απελευθερωτική όταν υλοποιείται με ένα δημιουργικό και αυθεντικά στοχαστικό τρόπο.
Το “Μνημείο Φωτός” του γλύπτη Παναγιώτη Λαμπρινίδη αξιοποιεί στο μέγιστο το υλικό ως εκφραστικό μέσο. Ο Παναγιώτη Λαμπρινίδης είναι ένας γλύπτης της ύλης. Όπως φαίνεται μέσα από τη μακρόχρονη πορεία του μέσα στον καλλιτεχνικό χώρο χρησιμοποιεί, οικειοποιείται και επαναδιαπραγματεύεται ποικίλα υλικά είτε από τα λεγόμενα παραδοσιακά είτε πιο σύγχρονα.
Όλα αυτά τα υλικά όμως τα εννοιολογεί μέσα από μια αφήγηση που αναφέρεται στη διαχρονική ανθρώπινη περιπέτεια. Το έργο αποτελεί συνέχεια αυτής της καλλιτεχνικής/ερευνητικής του δουλειάς, και ίσως την κορύφωσή της”.
Η γνωμοδότηση για το έργο του καθηγητή Δημήτρη Ζουρούδη σημειώνει: “Το έργο του γλύπτη Παναγιώτη Λαμπρινίδη που έχει επιλεγεί για να τοποθετηθεί στην κεντρική πλατεία της Καλαμάτας αποτελεί ένα πολύμορφο έργο υπαίθριας γλυπτικής εγκατάστασης.
Αποτελείται από μια σειρά στοιχείων τα οποία βρίσκονται σε διάλογο με σύγχρονες εικαστικές προσεγγίσεις (από το 1960 και μετά) αλλά και διαχρονικές επιρροές. Ένα από τα βασικά στοιχεία του έργου, και σίγουρα το αφετηριακό του κίνητρο, είναι η χάραξη/ανάπτυξη ενός ιστορικού κειμένου σε μια επιφάνεια που βρίσκεται στο δημόσιο χώρο.
Πρόκειται για το κείμενο “Προειδοποίησις προς τας Ευρωπαϊκάς αυλάς”, το οποίο συντάχθηκε με την έναρξη της Επανάστασης. Στη σύγχρονη τέχνη το κείμενο έχει χρησιμοποιηθεί εκατοντάδες φορές από εικαστικούς καλλιτέχνες ως εικαστικό “υλικό”.
Το Μνημείο Φωτός υπερβαίνει, προεκτείνει αυτήν την προσέγγιση και τη μεταφέρει στο σύγχρονο ελληνικό χώρο με σαφώς πρωτότυπο τρόπο. Ο Λαμπρινίδης ενσωματώνει στο έργο του το διάλογο με τις σύγχρονες αυτές προσεγγίσεις αλλά και με την διαχρονική χάραξη κειμένων σε υλικά όπως το μάρμαρο ή ο γρανίτης τουλάχιστον από την αιγυπτιακή τέχνη έως τις μέρες μας. Από αυτήν την άποψη αποτελεί μια πρότυπη καλλιτεχνική πρόταση που διαπραγματεύεται τη διαχρονία της γραφής.
Ο Λαμπρινίδης ήδη σε προηγούμενα έργα του διαπραγματεύτηκε την σημασία του κειμένου και τον τρόπο που το κείμενο μετασχηματίζεται σε μνημειακό εικαστικό έργο (Μνημείο Σεισμών, 2010, Μνημείο Μικρασίας και Μικρασιατών, 2016).
Η καινούργια συμβολή του είναι ότι αφ’ ενός αναπτύσσει το έργο του στο χώρο δημιουργώντας μια υπαίθρια εγκατάσταση και aφ’ ετέρου προσθέτει σύγχρονα υλικά και άυλα στοιχεία και διαδικασίες σχηματισμού όπως η εγχάραξη των γραμμάτων στο μέταλλο με λέιζερ και το φως χωρικά αναπτύσσεται στο άπειρο”.
