Γιάννης Λάσκαρης: «Το 43% της πρώτης Κυριακής δεν πρέπει να τρομάζει, αλλά να συσπειρώνει τις προοδευτικές φωνές»


Τοποθέτηση στο Δ.Σ. Μεσσήνης για το νομοσχέδιο 

Πριν από δύο χρόνια ακριβώς κάποιοι εισέρχονταν στη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών για πρώτη φορά και, μάλιστα, χωρίς την ομπρέλα κάποιου κόμματος. Η εφαρμογή της απλής αναλογικής στην αυτοδιοίκηση έδωσε πνοή στα οράματα τόσο των σχηματισμών ανεξάρτητων συνδυασμών, προκειμένου να διεκδικήσουν θέση στα Δημοτικά Συμβούλια, όσο και στα χωριά και στις Κοινότητες, προκειμένου οι υποψήφιοι πρόεδροι να δώσουν τον αγώνα τους αυτόνομα. Τεράστιες παραλείψεις και σοβαρά λάθη δεν ευδοκίμησαν τη σωστή εφαρμογή ενός δημοκρατικού σχεδιασμού, όπου όλοι οι πολίτες θα μπορούσαν να εκπροσωπηθούν.

Μέσα σε μια δεκαετία έχουμε τρεις παραλλαγές και σήμερα έχουμε ένα νόμο που διορθώνει την απλή αναλογική, χωρίς να την αξιολογεί. Πιθανόν να πηγαίνουμε πάλι πίσω, κάτι που σηματοδοτεί και τον αποκλεισμό των πολιτών.

Οι επιτροπές επισκιάζουν τα Δημοτικά Συμβούλια, ωστόσο σε πολλά Δημοτικά Συμβούλια της χώρας οι ανεξάρτητοι σύμβουλοι φέρνουν θέματα και ζητήματα που ποτέ άλλοτε δε θα ακούγονταν. Οι δήμαρχοι πρέπει να ελέγχονται και να δέχονται βοήθεια από το Δημοτικό Συμβούλιο. Η αλαζονεία μπορεί να αποβεί μοιραία και αιτία για την κακοδιαχείριση, αλλά και το δικό τους μέλλον. Στα χέρια τους πλέον είναι αν θα ενεργοποιήσουν τη διαβούλευση και την επαφή με τους πολίτες. Για το Δήμο μας τα πράγματα δυσκολεύουν.

Με 4 μόνο διαφορετικές παρατάξεις στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση φάνηκε πως οι ανεξάρτητες φωνές αγκομαχούν. Στις επόμενες εκλογές οδηγούμαστε σε Δημοτικά Συμβούλια όπου θα υπάρχουν 27 ή 21 δημοτικοί συμβούλους -πόσες φωνές λιγότερες από τώρα!

Η τάση για συγκεντρωτική εξουσία δημιουργεί προβληματισμό. Ζητήματα όπως πρωτογενής τομέας, δημόσια έργα, πολιτισμός, δεν πρέπει να ελέγχονται από τον πρωθυπουργό. Τα επιμελητήρια, οι σύλλογοι, οι φορείς, οι Δήμοι έχουν τον πρώτο λόγο και, κυρίως, θα έπρεπε να έχουν το διαχειριστικό λόγο για ζητήματα αυτής της κατηγορίας. Θα σας φέρω ένα τρανό παράδειγμα.

Η διαβούλευση για θέματα τουρισμού γινόταν πρόσφατα με τους κραταιούς του τουρισμού, δηλαδή τη νησιωτική και ηπειρωτική Ελλάδα, που έχει τον πρώτο λόγο στον τουρισμό εδώ και χρόνια. Καμιά συζήτηση με Ήπειρο, Θράκη και Πελοπόννησο, που, σύμφωνα με μελέτες, ειδικά η Πελοπόννησος, έχει ιδιαίτερη δυναμική στο θεματικό τουρισμό, καθώς από τις 30 ενότητες ανταποκρίνεται στις 28. Χρήματα και πόροι θα δοθούν στα ίδια δημοτικά διαμερίσματα που κατέχουν τα πρωτεία στις αφίξεις. Αυτό, προφανώς, πέρασε χωρίς να το ανακαλύψουμε εμείς εδώ.

Όμως, επειδή στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, οφείλω να πω δημόσια πως οι πολίτες μπορούν να αναμένουν το σχηματισμό προοδευτικών δυνάμεων που θα έχουν κοινή πορεία, που θα σέβονται τα οράματα των πολιτών και θα ενισχύουν ένα ανθρωποκεντρικό μοντέλο. 

Το 43% της πρώτης Κυριακής δεν μπορεί να τρομάζει καν τους δημοτικούς συμβούλους που θέλουν να συμπράξουν για ένα Δήμο που θα συμμαχεί με τα οράματα των πολιτών της επικράτειας.

του Γιάννη Λάσκαρη

Επικεφαλής συνδυασμού «Επανεκκίνηση για τον Δήμο Μεσσήνης», γραμματέα Δημοτικού Συμβουλίου