Κάθε Σαββατοκύριακο με Θάρρος
Είναι αλήθεια ότι η εικόνα που έχει ένας λαός για τον εαυτό του και για τους άλλους λαούς είναι, συνήθως, μεροληπτική. Παράδειγμα: Οι Τούρκοι θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους και τους Έλληνες κατώτερους. Επίσης, είναι βέβαιον ότι οι Έλληνες δε γνωρίζουν τον τρόπο που βλέπουν οι Τούρκοι τις σχέσεις τους με τους άλλους λαούς και τους θεωρούν μπουνταλάδες.
Οι Τούρκοι πιστεύουν στο Ισλάμ. Αλλά το Ισλάμ δεν είναι μόνο θρησκεία, είναι και πολιτικό σύστημα. Είναι ένα ιδιότυπο θρησκευτικό-πολιτικό σύστημα. Ο Μωάμεθ υπήρξε ταυτόχρονα ιδρυτής μιας θρησκείας και ενός κράτους.
Το Ισλάμ πιστεύει στον ιερό πόλεμο (τζιχάντ). Στόχος του είναι η κυριαρχία του Ισλάμ σε όλο τον κόσμο, η υποταγή στο Ισλάμ ή η εξαφάνιση κρατών και λαών που δεν είναι Μουσουλμάνοι.
Γι’ αυτό δεν είναι δυνατή η σύναψη ειρήνης μεταξύ Ισλαμικού και μη Ισλαμικού κράτους. Σε περίπτωση που συναφθεί ειρήνη, σύμφωνα με τον Ισλαμικό νόμο, δε δεσμεύεται το Ισλαμικό κράτος. Αυτή η απάτη νομιμοποιείται απόλυτα για να επιτευχθεί ο κύριος στόχος που είναι ο εξισλαμισμός των απίστων. Σύναψη ειρήνης μόνο μεταξύ μουσουλμανικών κρατών είναι νοητή και δεσμεύει τα κράτη.
Ιστορικά, πριν από την Άλωση της Πόλης (1453), υπήρχε πολύπλευρη κρίση. Υπήρχαν οξύτατες πολιτικές διαμάχες, μεταξύ των «Ενωτικών» και των «Ανθενωτικών». Οι Ενωτικοί προσέβλεπαν στη Δύση και στην ενότητα Καθολικισμού και Ορθοδοξίας. Οι ανθενωτικοί στρέφονταν στην Ανατολή, αλλά δεν υπήρχε κάποια χριστιανική δύναμη για βοήθεια. Έτσι, στο όνομα της πίστης αγκάλιαζαν αλλόπιστους.
Ο Λουκάς Νοταράς, Μέγας Δούκας του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, με έκδηλη αγανάκτηση αναφέρει πριν από την Άλωση: «κρειττότερον ειδέναι εν μέση τη πόλει βασιλεύον φακιόλιον Τούρκου ή καλύπτραν λατινικήν».
Οι Τούρκοι κατακτητές επέβαλαν σχέσεις εξουσίας/υποτέλειας ανάμεσα σε αυτούς και τους κατακτημένους λαούς. Παραδειγματικά:
Α) Σχέση εξουσίας/υποτέλειας ανάμεσα στους Μουσουλμάνους-πιστούς και στους μη Μουσουλμάνους- άπιστους. Οι άπιστοι ήταν έρμαιο όχι μόνο του τουρκικού κράτους, αλλά και του κάθε Μουσουλμάνου.
Παράδειγμα: Οι χριστιανικές εκκλησιές σε σύγκριση με τα μουσουλμανικά τεμένη, έπρεπε να είναι μικρές και ασήμαντες για να μην προκαλούν τους Μουσουλμάνους. Όποιες δεν ήταν, μετατρέπονταν σε τεμένη. Μάλιστα, προκειμένου να διασωθούν κάποιες βυζαντινές εκκλησιές επιχωματώθηκε ο γύρω από την εκκλησία χώρος, ώστε να φαίνεται ημιυπόγεια. Αυτό συνέβη, για παράδειγμα, στην Αθήνα με τις εκκλησιές της Καπνικαρέας και των Αγίων Θεοδώρων.
Β) Σχέση υποτέλειας ανάμεσα στον Τούρκο- αφέντη και στον μη Τούρκο-ραγιά. Οι ραγιάδες (κυριολεκτικά) «είναι ποίμνιο προβάτων υποταγμένων στον ποιμένα τους». Ο ραγιάς «για να έχει το κεφάλι του ήσυχο» έπρεπε να πληρώνει τον κεφαλικό φόρο. Η θέση των ραγιάδων φαίνεται και από το εξής: Ο ραγιάς, όταν συναντούσε φορέα του κράτους, θα έπρεπε να ξεπεζέψει και να σταθεί σε στάση υποταγής, ή να αλλάξει δρόμο, ή να στριμωχτεί γονατιστός στην άκρη ενός τοίχου.
Οι σχέσεις εξουσίας/υποτέλειας συνεχίζονται και σήμερα. Ένα παράδειγμα: Το 1941 πυρκαγιά κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Και μετά διεθνείς πιέσεις η τουρκική κυβέρνηση έδωσε άδεια το 1988 –ναι ορθά διαβάσατε το 1988-, δηλαδή μετά 47 χρόνια, για να αποκατασταθούν οι ζημιές. Αυτό αποδεικνύει περίτρανα ότι η Τουρκία συνεχίζει να «βλέπει» τις σχέσεις της με τους Έλληνες, όπως και πριν από το 1821, δηλαδή ως σχέση αφέντη-δούλου.
Ο αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής έχει αναφέρει ότι, για την Τουρκία και τη συλλογική συνείδηση των Τούρκων, προτεραιότητα έχει ο ανώτερος με κριτήριο το μέγεθος και τη δύναμη που διαθέτει. Γι’ αυτό οι Τούρκοι ηγέτες αλλά και ο λαός θεωρούν τη συμπεριφορά της Ελλάδας, όταν αντιστρατεύεται τα τουρκικά συμφέροντα ή την πολιτική της Τουρκίας, ως εχθρική πράξη, ως αναιδή συμπεριφορά που στερείται αυτογνωσίας! Μάλιστα, η αναιδής συμπεριφορά της μικρής Ελλάδας προς τη μεγάλη Τουρκία οφείλεται στο παραχάιδεμα της Ευρώπης και όχι στη δύναμη της.
Όσοι παρακολουθούν σήμερα τις δηλώσεις του Ερντογάν και άλλων Τούρκων αξιωματούχων θα έχουν διαπιστώσει τα παραπάνω.
Συμπερασματικά, οι Έλληνες χρειάζεται να γνωρίσουν τους Τούρκους. Ο καθηγητής Νεοκλής Σαρρής έλεγε χαρακτηριστικά στις πανεπιστημιακές παραδόσεις του: «Η Τουρκία δεν έχει ιστορία, έχει μόνο ποινικό μητρώο».
Γράφει ο Παύλος Μάραντος*
*Ο Παύλος Μάραντος είναι Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης
marantosp@gmail.com
