Η 3η Σεπτέμβρη ήρθε και πέρασε σαν εκεχειρία… και τώρα που τα εθιμοτυπικά τελείωσαν, η πραγματικότητα των εσωκομματικών εκλογών έρχεται ακόμα πιο κοντά για τη Χαριλάου Τρικούπη και το Κίνημα Αλλαγής (ΚΙΝ.ΑΛ.), καθώς παράλληλα το κόμμα πρέπει να συνεχίσει την αντιπολιτευτική του λειτουργία.
Πολύ σύντομα, μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου, αναμένεται να συγκληθεί η Κεντρική Επιτροπή που θα καθορίσει τις λεπτομέρειες των εκλογών, οι οποίες προγραμματίζονται για τον ερχόμενο Νοέμβριο.
Μέχρι τώρα ξέρουμε το ενδιαφέρον τεσσάρων υποψηφίων (Φ. Γεννηματά, Ν. Χριστοδουλάκης, Ανδ. Λοβέρδος και Χ. Καστανίδης) για την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής, όμως δεν αποκλείεται αυτός ο αριθμός να αυξηθεί. Το όνομα που ακούγεται είναι του Παύλου Γερουλάνου, ο οποίος μέσα στην τρέχουσα εβδομάδα θα πάρει και τις τελικές του αποφάσεις.
Με άλλα λόγια, η μάχη για την ηγεσία μόλις ξεκίνησε.
Μεσσηνία
Σύμφωνα με πληροφορίες, η κατάσταση στο εσωτερικό του κόμματος στο Νομό Μεσσηνίας είναι αυτή που επιβάλλει η σημασία των εκλογών. Σκοπός της Νομαρχιακής Επιτροπής είναι να εγγυηθεί την ομαλή προσέλευση στις κάλπες, για να εκφραστεί ελεύθερα η βούληση των φίλων και μελών του κόμματος.
Βέβαια, ο προβληματισμός για τον τρόπο που θα επιτευχθεί αυτό υπάρχει και, μάλιστα, κατατίθενται διάφορες σκέψεις. Μία από αυτές είναι να ενημερωθούν οι συμμετέχοντες στη διαδικασία της εκλογής νέου/ας προέδρου πολίτες ότι τα ονόματά τους θα δοθούν στη δημοσιότητα. Αν και μπορεί να υπάρξει θέμα προσωπικών δεδομένων, σκοπός και στόχος είναι αυτοί/ες που θα προσέλθουν στην κάλπη να είναι μέλη και φίλοι του κόμματος και όχι “μισθοφόροι” συμφερόντων και υποψηφίων, πρακτική που έχει παρατηρηθεί σε ανάλογη διαδικασία σε άλλα κόμματα.
Το ζήτημα της COVID, πάντως, θα απασχολήσει σίγουρα και για τα επί μέρους της διαδικασίας.
Σε ό,τι αφορά την ονοματολογία, εκείνο που φαίνεται, με οδηγό και τα προηγούμενα αποτελέσματα στη Μεσσηνία, είναι ότι κυριαρχούν τα ονόματα της σημερινής προέδρου Φώφης Γεννηματά και του Νίκου Ανδρουλάκη.
Άγνωστο είναι το πώς θα κινηθεί ο Ανδρέας Λοβέρδος, αν και οι πρώτες πληροφορίες θέλουν την υποψηφιότητά του να στηρίζει η ομάδα του Σταύρου Μπένου. Ο Χάρης Καστανίδης περιμένει τη στήριξη των Παπανδρεϊκών, αν και αρκετοί θα προτιμήσουν τη Φ. Γεννηματά.
Η δε εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» το προηγούμενο Σαββατοκύριακο επιχείρησε ένα ενδιαφέρον κρας τεστ των τεσσάρων υποψηφίων με τα ακόλουθα αποτελέσματα:
Φώφη Γεννηματά
Πού κερδίζει: Το πιο θετικό σημείο της υποψηφιότητάς της είναι πως προσφέρει μια σταθερότητα όσον αφορά στην ύπαρξη της παράταξης την επόμενη μέρα, καθώς είναι εκείνη που το παρέλαβε στο 3%, στο όριο εισόδου στην Βουλή, και το έκανε τρίτη δύναμη στο Κοινοβούλιο.
Πού χάνει: Η ίδια σταθερότητα, όμως, θεωρείται και μειονέκτημα, καθώς υπάρχουν εκείνοι που θεωρούν πως, παρότι κατάφερε να κρατήσει το κόμμα, δεν μπορεί να του δώσει ώθηση για να αυξήσει τα ποσοστά του.
Νίκος Ανδρουλάκης
Πού κερδίζει: Είναι έως τώρα η υποψηφιότητα που μπορεί να μιλήσει για ανανέωση, καθώς τα περισσότερα από τα μέλη του κόμματος που τον στηρίζουν είναι συνομήλικά του. Όσοι τον στηρίζουν, πιστεύουν πως μπορεί να σταθεί ως «αντι-Τσίπρας».
Πού χάνει: Το ζήτημα που θα υπάρξει μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές, αν ο Ανδρουλάκης (που δεν είναι βουλευτής και δεν εκφράζει έως τώρα σταθερά την πολιτική του θέση) κερδίσει, είναι ένα από τα σημεία που συζητούνται περισσότερο, γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν τα πήγαινε ποτέ καλά με τις «διαρχίες».
Ανδρέας Λοβέρδος
Πού κερδίζει: Ο ίδιος διαθέτει υπουργική και κοινοβουλευτική εμπειρία, ενώ βρίσκει στηρίγματα σε ψηφοφόρους του Κέντρου που ενδεχομένως δεν ψήφισαν Κίνημα Αλλαγής στις εκλογές του 2019. Κερδίζει, επίσης, πολλούς πασόκους που δείχνουν μηδενική ανοχή στον ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας σαφείς αναφορές στο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.
Πού χάνει: Οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι θεωρούν πως τυχόν επικράτησή του θα μετακινήσει τον άξονα του κόμματος προς τη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη, οδηγώντας σε κυβέρνηση συνεργασίας στις εκλογές της απλής αναλογικής.
Χάρης Καστανίδης
Πού κερδίζει: Εκπροσωπεί το ΠΑΣΟΚ που συνδέθηκε λιγότερο με τα μνημόνια, ενώ η διαγραφή του το 2012 του επιτρέπει να ασκεί ευκολότερα κριτική για ενδεχόμενη συνεργασία με τη Ν.Δ.
Πού χάνει: Η αντιδεξιά του τοποθέτηση, που είναι σαφής και απόλυτη, για πολλούς τον κατατάσσει αναπόφευκτα υπέρ μιας συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι το οποίο κοντράρει στα αντι-ΣΥΡΙΖΑ κυρίαρχα αισθήματα της βάσης.
Α.Π.
