Από το 1910 (!), σύμφωνα με τα αρχεία του “Θάρρους”, οι πολίτες της Πύλου ζητούσαν έναν ασφαλή δρόμο για να συνδεθούν με την Καλαμάτα και φθάσαμε στο 2021 για να αποκτήσει ο οδικός άξονας Καλαμάτα- Ριζόμυλος- Πύλος – Μεθώνη… χάρτη υλοποίησης.
Σύμφωνα με αυτόν, το εργοτάξιο για την κατασκευή του πρόκειται να στηθεί το 2023, αφού ολοκληρωθούν όλα τα τυπικά της διαγωνιστικής διαδικασίας και δεν υπάρξουν προβλήματα.
Βέβαια, όταν ένα έργο εξαγγέλλεται, δε σημαίνει και ότι υλοποιείται. Έχουμε, ήδη, ένα θετικό μήνυμα, αλλά κάθε εξαγγελία πρέπει να «τρέξει» πολλά χιλιόμετρα μέχρι να μετουσιωθεί «σε μέτρο πολιτικής». Στη διαδρομή μπορεί να χαθεί, να πάθει λάστιχο και να ξεμείνει στην άκρη του δρόμου ή και να αλλοιωθεί τόσο πολύ, ώστε να μη θυμίζει σε τίποτα την αρχική εξαγγελία.
Το «αν», το «πότε» και το «πώς» η εξαγγελία θα αποτυπωθεί σε νομοθέτημα είναι ο πυρήνας της πολιτικής.
Ας δούμε, λοιπόν, πώς θα προχωρήσει το έργο. Ας δούμε τις αλλοιώσεις με τους αποκλεισμούς και τις εξαιρέσεις που θα υποστεί. Ας δούμε πότε θα υλοποιηθεί. Φύσει και θέσει αισιόδοξοι κρατάμε, σε κάθε περίπτωση, τις χρονικές ανακοινώσεις του αρμόδιου υπουργείου.
Από εκεί και πέρα, με ένα «απέραντο εργοτάξιο» θα μοιάζει η Ελλάδα από το 2023 και μετά, καθώς τότε θα βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη έργα συνολικής αξίας τουλάχιστον 11 δισεκατομμυρίων ευρώ, μεταξύ άλλων (σ.σ. εκτός από τη Μεσσηνία) σε Αττική, Αχαΐα, Ηλεία, Κρήτη, Θεσσαλία και Κεντρική Μακεδονία.
Πρόκειται για έργα τα οποία έχουν ξεκινήσει να σχεδιάζονται από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, ή και ακόμα παλιότερα, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις οι σχετικοί διαγωνισμοί «τρέχουν» επί πέντε και πλέον χρόνια.
Ωστόσο, με βάση τα τρέχοντα δεδομένα και εφόσον δεν υπάρξουν απρόοπτα, το σύνολο των εν λόγω έργων θα βρίσκεται σε τροχιά υλοποίησης από το 2023 και μετά. Στο πλαίσιο αυτό, οι επόμενοι μήνες θα είναι κρίσιμοι για την ολοκλήρωση διαγωνισμών και την υπογραφή νέων συμβάσεων.
Σημαντικός όγκος από τα έργα ΣΔΙΤ, ύψους 2,5 δισ. ευρώ, που έχουν προκηρυχθεί από το 2019, αναμένεται να έχει ξεκινήσει από το 2023 και μετά. Ξεχωρίζουν, όπως προείπαμε, ο οδικός άξονας Καλαμάτα – Πύλος – Μεθώνη, εκτιμώμενου κόστους 250 εκατομμυρίων ευρώ, οι φοιτητικές εστίες του Πανεπιστημίου Κρήτης, ύψους 250 εκατομμυρίων ευρώ και η νέα υπερυψωμένη περιφερειακή οδός Θεσσαλονίκης, ύψους 370 εκατομμυρίων ευρώ.
Επιπρόσθετα, τα κτηριακά έργα ΣΔΙΤ αποτελούν τη μερίδα του λέοντος με εκτιμώμενο κόστος 1,47 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ επιπλέον 930 εκατομμύρια ευρώ αφορούν έργα υποδομής. Στο σχετικό κατάλογο έργων προστίθενται διαρκώς νέοι διαγωνισμοί.
Επίσης, από τα έργα που ήδη έχουν ξεκινήσει, «φως» φαίνεται πως υπάρχει και στο μέτωπο του διαγωνισμού για την κατασκευή και εκμετάλλευση της υποθαλάσσιας ζεύξης Σαλαμίνας – Περάματος, ο οποίος προκηρύχθηκε το 2016 με τη διαδικασία του ανταγωνιστικού διαλόγου.
Μετά τη δημοσίευση της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, το κόστος του έργου έχει υπολογιστεί σε 500 εκατομμύρια ευρώ. Δεσμευτικές προσφορές αναμένονται εντός του 2022, κάτι που γεννά βάσιμες ελπίδες για έναρξη των εργασιών από το 2023 και μετά.
Τον προηγούμενο μήνα η ΕΡΓΟΣΕ δημοπράτησε τέσσερα νέα έργα, συνολικού προϋπολογισμού της τάξεως των 400 εκατ. ευρώ. Το μεγαλύτερο εξ αυτών, ύψους 175 εκατομμυρίων ευρώ, αφορά στην ηλεκτροκίνηση και την κατασκευή σταθμών και στάσεων στο τμήμα Ροδοδάφνη – Ρίο, της γραμμής Κιάτο – Πάτρα. Επιπλέον 84 εκατομμύρια ευρώ αφορούν στην ηλεκτροκίνηση του τμήματος Κιάτο – Ροδοδάφνη.
Παράλληλα, σε τροχιά ωρίμανσης βρίσκεται μια σειρά νέων έργων υποδομής, με τους σχετικούς διαγωνισμούς να αναμένονται εντός του 2022. Μεταξύ άλλων, προωθούνται έργα όπως οι περίφημες επεκτάσεις της Αττικής Οδού, το κόστος των οποίων υπολογίζεται σε 1 δισεκατομμύριο ευρώ. Προς το παρόν αναζητείται το μοντέλο χρηματοδότησης, κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα εύκολο.
Α.Π.
