Είμεθα εις θέσιν να αγγείλωμεν είδησιν κατ’ εξοχήν ευχάριστον δια την πόλιν μας, χάρις εις την ενεργόν και καινοτομικήν πρωτοβουλίαν του Νομάρχου. Πρόκειται να ιδρυθή ή μάλλον ιδρύεται ήδη λόχος προσκόπων εις τας Καλάμας.
Οι μικροί Καλάμιοι, οι αποκλεισμένοι εις τα στενά και πληκτικά όρια της πόλεως χωρίς ασχολίαν και χωρίς τέρψιν, θα λάβωσι τοιουτοτρόπως την ευκαιρίαν να επιδοθώσιν εις έργον όχι μόνον ευχάριστον και τερπνόν, αλλ’ επιπλέον εξαιρετικώς χρήσιμον και ωφέλιμον, γνωρίζοντες την εξοχήν και το ύπαιθρον, προασκούμενοι εις τους μετέπειτα πολεμιστάς και αποκτώντες την ικανότητα να φανώσιν εις πάσαν στιγμήν χρήσιμοι εις την Μεγάλην Πατρίδα.
Ο κ. Παπαντωνίου, έχων υπ’ όψει του τα εκτάκτως ευχάριστα αποτελέσματα της μέχρι τούδε εργασίας των προσκόπων, απεφάσισε να επιδιώξη την ίδρυσιν σώματος προσκόπων και εν Καλάμαις, όπου υπάρχουν πλήρεις αι ευνοϊκαί συνθήκαι δια την εφαρμογήν του εξόχως εκπαιδευτικού τούτου θεσμού.
Ο Νομάρχης εργάζεται ήδη συντόνως και μετά πάσης δραστηριότητος, όπως πραγματοποιήση ταχέως την απόφασίν του ταύτην, φροντίζων επί του παρόντος δια την εκλογήν του αρχηγού των ομάδων, η οποία είναι η αναγκαιοτέρα και θ’ αποτελέση κατά φυσικόν λόγον την βάσιν των περαιτέρω ενεργειών.
Εξευρισκομένου του καταλλήλου προσώπου ο κ. Παπαντωνίου θα προβή εις τα άλλα προκαταρκτικά μέτρα, ούτως ώστε άνευ απωλείας χρόνου να καταρτισθή και να συμπληρωθή αρτίως τουλάχιστον η πρώτη ομάς.
Ελπίζεται ότι τόσον οι γονείς όσο και οι μέλλοντες πρόσκοποι θα θελήσωσι να συντρέξουν τον Νομάρχην εις έργον, το οποίον πρωτίστως θα αποβή επ’ ωφελεία της πόλεως.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ
«ΘΑΡΡΟΣ» 23 Σεπτεμβρίου 1914
Χάρις εις τας αόκνους προσπαθείας του Νομάρχου μας κ. Ζ. Παπαντωνίου επετεύχθη ο καταρτισμός της α΄ ομάδος των προσκόπων, ήτις προχθές μάλιστα, έκαμε και την πρώτην εκπαιδευτικήν εκδρομήν της, καθ’ ην ο Νομάρχης μας δια της κατωτέρω εμπνευσμένης προσφωνήσεως εξήγησεν εις την εικοσάδα των νεαρών παιδιών την σπουδαίαν σημασίαν του Προσκόπου:
«Πρόσκοπος είναι ο νέος της ηλικίας σας, ο οποίος προετοιμάζεται και έξω από το σχολείον δια να γείνη μέλος της κοινωνίας, της πατρίδος και της ανθρωπότητος.
Ο πρόσκοπος συμπληρώνει τον μαθητήν και ο μαθητής τον πρόσκοπον. Ο πρόσκοπος μαθαίνει εκείνα που δεν έχει τον καιρόν, ούτε την υποχρέωσιν να του δώση το σχολείον. Δηλαδή την πρακτικήν της ζωής. Η ζωή είναι μία επιστήμη. Και μεγάλη επιστήμη.
Μη νομίσετε πως άμα μάθη κανείς γράμματα, έμαθε να ζη. Πρέπει να σπουδάση και γι’ αυτό. Πολλοί από μας που είμεθα άνδρες έχομε παρατηρήσει ότι, ενώ περάσαμε από όλα τα σχολεία και έχομε πείραν της ζωής, μας λείπουν εν τούτοις πολλά πολλά πράγματα που δεν προφθάσαμε να μάθωμε.
Ο ηλικιωμένος άνθρωπος ανακαλύπτει αίφνης με έκπληξιν ότι του λείπουν χίλια χρήσιμα πράγματα τα οποία έπρεπε να έχη μάθη από παιδί. Βρίσκεται στο γυαλό και δεν ξέρει ποίος είναι ο επικίνδυνος καιρός, πώς ψαρεύουν, πώς κολυμπούν, πώς σώζουν τον πνιγόμενον. Βρίσκεται στο δάσος και δεν ξέρει καλά πώς ανάβουν φωτιά, πού φτιάνουν τροφήν, πώς προσανατολίζονται, πώς βγαίνουν από το δάσος.
Σε πυρκαγιές, σε δυστυχήματα του άλλου δεν μπορεί να φανή εγκαίρως χρήσιμος. Τέλος, ακούει πολλά θαυμάσια της φυσικής ιστορίας, της ζωής, των ζώων, καθώς και της ζωής των φυτών για πρώτη φορά στη ζωή του και πολλές φορές ενώ εγέρασε, βρίσκεται μαθητευόμενος. Αυτά διότι στην εποχή μας δεν υπήρχον πρόσκοποι».
Ο θεσμός των Προσκόπων
«Ο θεσμός αυτός έγινε τώρα και σεις θα δοκιμάσετε τα αγαθά του. Θα ζήτε κυρίως εις το ύπαιθρον, εις τον καθαρόν αέρα και θα γείνετε γεροί άνθρωποι. Η πρώτη σας δουλειά είναι να είσθε γεροί. Μάθετε πως η υγεία είναι η πρώτη αρετή. Ο άνθρωπος πρέπει να είναι προ παντός δυνατός, για να μπορή να είναι χρήσιμος και στον εαυτό του και στους άλλους. Ζωή θα πη υγεία. Όλα τα άλλα έρχονται κατόπιν. Λοιπόν όταν λέμε, ότι από τον πρόσκοπον περιμένομε πολλά, εννοούμε ότι πρώτα – πρώτα θα είναι γερός για να μπορεί να τα εκτελέση. Να έχει το σώμα γερό και τα νεύρα δυνατά, δηλαδή να είναι ισορροπημένος ώστε να μπορεί να σκεφθή “αυτό πρέπει να κάμω” και να το κάμη. Όταν είναι γερός, έχει ήδη εκπληρώση έναν από τους σκοπούς των προσκόπων. Μπορεί αμέσως τότε να κάμη το σπουδαίον εκείνο πράγμα που λέγεται: αντικρύζω τον κίνδυνον. Να μία μεγάλη δουλειά. Κινδυνεύει ένας, κινδυνεύουν πολλοί. Γίνεται μία πυρκαϊά ή πνίγεται ένας στη θάλασσα. Ο πρόσκοπος δεν τα χάνει αλλά σκέπτεται πώς θα σώση. Και είτε ριχτή ο ίδιος είτε τρέξη αμέσως και ειδοποιήση, έκαμε με αυτό ένα πράγμα σοβαρό, ανδρικό, κοινωνικό και γενναίο. Επάλεψε με τον κίνδυνον και έγινε χρήσιμος στους άλλους».
Καθήκοντα προς το έθνος
«Είναι περιττόν να σας πω τίποτε για τα καθήκοντά σας προς το έθνος. Για το έθνος αυτό έπεσαν νεκροί προχθές και πληγώθηκαν τριάντα χιλιάδες. Και υπόθεσις για την οποίαν χάνονται τόσοι άνθρωποι δεν μπορεί παρά να είναι ιερά. Για να γίνετε Έλληνες αρκεί να διαβάσετε μόνον την ιστορίαν των δύο τελευταίων πολέμων.
Μάθετε τέλος ότι οφείλετε εις τον αρχηγόν σας τυφλήν υπακοήν, αλλά ότι ποτέ δεν θα σας στενοχωρήσωμεν για να εφαρμόσετε τας αρχάς των προσκόπων. Θα τας εφαρμόσετε μόνοι σας διότι σεις οι ίδιοι θα εννοείτε πως αυτό πρέπει να γίνη. Θα σας οδηγή η σκέψεις και η συνείδησίς σας.
Κηρύσσω την ίδρυσιν της ομάδος των Προσκόπων των Καλαμών.
Διαδώσατε την ιδέαν αυτήν και εργασθήτε».
Η ΠΡΟΧΘΕΣΙΝΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ
«ΘΑΡΡΟΣ» 24 Σεπτεμβρίου 1914
Προχθές την Κυριακήν περί την 7ην πρωινήν η πρώτη ομάς των προσκόπων, εκ 19 εν όλω δοκίμων μετά του Νομάρχου Παπαντωνίου, του αρχηγού των Νικολάου Μοσχούτη και του οπλαρχηγού Γαβρ. Νικολοπούλου, εξέδραμον εις τους Αγίους Αναργύρους.
Ο κ. Παπαντωνίου προσεφώνησε τους προσκόπους αναπτύξας εις αυτούς ποία τα καθήκοντα, αι υποχρεώσεις και ο προορισμός αυτών.
Ακολούθως έγιναν ασκήσεις αναγνωρίσεως. Ο κ. Μοσχούτης διήρεσεν αυτούς εις δύο ομάδας, εξ εκάστης των οποίων εξελέγη εις πρόσκοπος ως αρχηγός. Εις τους δύο αυτούς εδόθη σάκκος με κομφετί και ανετέθη η εντολή να διανύσωσιν ωρισμένην απόστασιν την οποίαν να σημειώνωσι με το κομφετί. Αφού ανεχώρησαν ούτοι, οι Μιχ. Βέροιος και Παρθένιος, εις τους άλλους ανετέθη η ανακάλυψίς των επί τη βάσει των ιχνών και των κατά διαστήματα σημείων του κομφετί. Κατορθώθη δε η ανακάλυψις υπό της αντιθέτου ομάδος μόνον του Παρθενίου.
Ο εκ των προσκόπων Φιλόστρατος Κατσανός ηυχαρίστησεν ακολούθως τον Νομάρχην δια των εξής ωραίων λόγων:
«Θεωρούμεν, κε Νομάρχα, πάντες οι δόκιμοι πρόσκοποι της πρώτης ομάδος υποχρέωσίν μας να σας εκφράσωμεν τας θερμάς ευχαριστίας και την ζωηροτέραν ευγνωμοσύνην, δια την τιμήν, ήτις μας εγένετο να απαρτίσωμεν ημείς την βάσιν του σώματος των προσκόπων, το οποίον τόσην ευδοκίμησιν προοιωνίζεται υπό την ημετέραν επιτήρησιν και τας φροντίδας των σεβαστών αρχηγών μας.
Επί τη ευκαιρία ταύτα θέλομεν, κε Νομάρχα, σεις και οι αρχηγοί μας να έχετε πλήρη την βεβαιότητα ότι θα τηρήσωμεν πιστώς τας υποχρεώσεις τας οποίας μας επιβάλλει ο τιμητικός τίτλος του προσκόπου, και ότι εφ’ όσον εξαρτάται εξ ημών η ιδέα της οποίας έσχετε την έμπνευσιν θα μεταβληθή εις την ωραιοτέραν πραγματικότητα και θα στεφθή δια της καλλιτέρας ευδοκιμήσεως».
Τελειώνων, κε Νομάρχα, σας εκφράζω εγώ και οι συνάδελφοί μου πρόσκοποι τας θερμάς ευχαριστίας μας».
Μετά ταύτα επανήλθον εις την πόλιν αποφασισθέντος να συνέλθωσιν την μεθαυριανήν Πέμπτην εις το κατάστημα του Συλλόγου των Εμποροϋπαλλήλων δια τας προκαταρκτικάς εργασίας του σώματος.
H OMAΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ
«ΘΑΡΡΟΣ» 5 Οκτωβρίου 1914
Η πρώτη ομάς των προσκόπων εξακολουθεί διαρκώς τελειοποιουμένη, υπάρχει δε βεβαιότης ότι εντός ελαχίστου χρονικού διαστήματος θέλει φθάσει εις ζηλευτόν σημείον τελειότητος, αμιλλωμένη προς το πρώτον εν Αθήναις ιδρυθέν σώμα των προσκόπων υπό του κ. Κ. Μελά.
Προχθές η εν λόγω ομάς επεχείρησε εκδρομήν εις τα πέριξ της πόλεως, κατέληξε δε εις τα Γιαννιτσάνικα όπου εγένοντο διάφοροι ασκήσεις και ανεπτύχθησαν διάφορα θέματα. Ο αρχηγός της ομάδος Νικ. Μοσχούτης και ο υπαρχηγός Γαβρ. Νικολόπουλος αναπτύσσουν εξαιρετικήν δραστηριότητα, ήτις εν συνδυασμώ προς τον ζήλον των προσκόπων εσημείωσε λίαν ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Αφού η ομάς αποκτήση τα αναγκαία στοιχεία της απαραιτήτου προπαρασκευαστικής στρατιωτικής μορφώσεως θέλει είτα ασχοληθή και επί των άλλων ζητημάτων άτινα υπάγονται εντός του κύκλου της δράσεώς της.
Προς τούτο, προς απόκτησιν δηλαδή των αναγκαιουσών ειδικών γνώσεων, θα κληθώσι να προσφέρωσι τα φώτα των άνδρες ειδικοί, π.χ. ιατροί, μηχανικοί, αξιωματικοί, γεωπόνοι κ.λπ. Ούτω δε εντός βραχυτάτου χρονικού διαστήματος η εν λόγω ομάς και αι άλλαι αίτινες θα καταρτισθώσι κατ’ αυτάς θ’ αποκτήσωσι όλα τα αναγκαία στοιχεία προς εκπλήρωσιν του προορισμού των.
Η ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ
«ΘΑΡΡΟΣ» 15 Νοεμβρίου 1914
Χθες την 4ην μ.μ. συνήλθεν εις την αίθουσαν των εμποροϋπαλλήλων η πρώτη ομάς των προσκόπων, της πόλεως, παρόντος του Νομάρχου μας Παπαντωνίου και του αρχηγού και υπαρχηγού των προσκόπων Μοσχούτη και Νικολοπούλου.
Αμέσως προς της ορκωμοσίας ο Νικολόπουλος ως πρόεδρος του Συλλόγου των Εμποροϋπαλλήλων ηυχαρίστησε τον Νομάρχην δια την πρωτοβουλίαν ην λαμβάνει εις όλα τα γενικά ζητήματα του τόπου και ιδία εις τα αφορώντα τας εργατικάς τάξεις και δη την εφαρμογή του νόμου περί εργασίμων ωρών.
Ο Νομάρχης απαντών συνεχάρη τον κ. Νικολόπουλον δια την καθόλου δράσιν αυτού εκφράσας συγχρόνως και την χαράν του διότι ο κ. Νικολόπουλος μετέχει της οργανώσεως των προσκόπων.
Ακολούθως ο κ. Μοσχούτης ανεκοίνωσεν εις τον Νομάρχην την υπό της θέσεως του υπαρχηγού της ομάδος παραίτησιν του Νικολοπούλου λόγω άλλων ασχολιών, προσέθηκεν όμως ότι ο Νικολόπουλος εδέχθη να αποτελέση μέλος της Επιτροπής.
Ακολούθως ο κ. Μοσχούτης ανέπτυξε τον σκοπόν της συγκεντρώσεως, τον υψηλόν προορισμόν των προσκόπων και τέλος ανέγνωσε τον όρκον του προσκόπου, τον οποίον ωρκίθησαν άπαντες οι πρόσκοποι υψούντες την δεξιάν και λέγοντες την λέξιν «ομνύω».
Τέλος ο Νομάρχης είπε τινά προς τους προσκόπους, εξάρας ιδίως την μέχρι τούδε αφοσίωσιν αυτών και την του αρχηγού των και η συγκέντρωσις διελύθη.
