Από το 1984, όταν τέθηκε για πρώτη φορά από τη Μελίνα Μερκούρη το ζήτημα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα (Ελλάδα κατά Ηνωμένου Βασιλείου), εντάσσεται σταθερά στην ατζέντα της ετήσιας Συνόδου της Διακυβερνητικής Επιτροπής της UNESCO.
Φέτος, στις εργασίες της 22ης Συνόδου που ολοκληρώθηκαν προχθές, η Επιτροπή για πρώτη φορά πέραν της σύστασης, την οποία παγίως υιοθετεί για το θέμα –στην οποία μάλιστα γίνεται αναφορά στις κακές συνθήκες έκθεσης των Γλυπτών στο Βρετανικό Μουσείο–, ψήφισε ομόφωνα ένα επιπλέον κείμενο-απόφαση αποκλειστικά στοχευμένο στο ζήτημα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Η Επιτροπή καλεί επιτακτικά το Ηνωμένο Βασίλειο να αναθεωρήσει τη στάση του και να συνομιλήσει με την Ελλάδα, αναγνωρίζοντας ότι το θέμα έχει διακυβερνητικό χαρακτήρα –σε αντίθεση με τα όσα υποστηρίζει η βρετανική πλευρά ότι η υπόθεση αφορά το Βρετανικό Μουσείο– και κυρίως ότι η Ελλάδα διεκδικεί δικαίως και νομίμως την επιστροφή των Γλυπτών στη γενέθλια γη.
«Και τα δύο κείμενα, της σύστασης και της απόφασης, αποτελούν μια ιδιαίτερα σημαντική εξέλιξη στην καθ’ όλα νόμιμη διεκδίκηση της χώρας μας», δήλωσε μεταξύ άλλων η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, κάνοντας λόγο για «εξαιρετικά θετικό αποτέλεσμα».
Η προστιθέμενη αξία της απόφασης έγκειται στο ότι η Επιτροπή εκφράζει την έντονη δυσαρέσκειά της για το γεγονός ότι η επίλυση του ζητήματος παραμένει εκκρεμής λόγω της στάσης του Ηνωμένου Βασιλείου.
ΥΓ. Δεν είναι μόνο η συγκίνηση για το… “Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία”. Δεν είναι η συγκίνηση μόνο για τις φρεγάτες (μετά από τα Ραφάλ). Είναι, με αφορμή την έκθεση στο Λούβρο για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, και κείνη η αναφορά του Μακρόν και στα 200 χρόνια από την… “είσοδο” στο Μουσείο των Παρισίων της Αφροδίτης της Μήλου. Αλλά πώς ακριβώς έγινε αυτή η… “είσοδος” της Αφροδίτης; Πως έφτασε από την Μήλο εκεί; Έκανε…τουρισμό; Να μη λέμε μόνο για τον Έλγιν…
Α.Π.
