Την προσεχή Παρασκευή στη Βουλή έρχεται προς Ψήφιση η Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας Γαλλίας, που θα σφραγίσει την αμυντική συνεργασία των δύο χωρών, εξασφαλίζοντας αύξηση της αμυντικής ισχύος της Ελλάδα με την απόκτηση των γαλλικών αεροσκαφών Ραφάλ (Raphale) και των φρεγατών Μπελαρά (Belhara), που ισοδυναμεί με μια «αγορά του αιώνα».
Ήδη η διμερής Συμφωνία έχει γίνει στο εσωτερικό της Ελλάδας αντικείμενο απόκτησης κομματικών οφελών, αλλά και κομματικής αντιπαράθεσης, που κάθε άλλο δρουν υπέρ της.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί να αποκομίσει τα μέγιστα κομματικά οφέλη από αυτήν την ομολογουμένως ισχυρή Συμφωνία, τραβώντας την στα άκρα με «ερμηνείες» και ισχυρισμούς υπουργών της, με ορατό κίνδυνο να απομειωθεί εν τοις πράγμασι το εύρος της ισχύος της Συμφωνίας.
Επιμένουν, δηλαδή, ότι η Διμερής Αμυντική Συμφωνία δεσμεύει τη Γαλλία να συνδράμει και «να στέκεται στο πλευρό της Ελλάδας» και στην υπεράσπιση της ελληνικής Υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, δηλαδή των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.
Εκτός του γεγονότος ότι κάτι τέτοιο δεν αναγράφεται σε κανένα άρθρο και παράγραφο της διμερούς Συμφωνίας, τέτοιου είδους ελληνικές διατυπώσεις εκθέτουν ανεπανόρθωτα την ελληνική κυβέρνηση και το ελληνικό κράτος στο σύνολό του.
Και τούτο, διότι ΠΟΤΕ και ΚΑΜΙΑ ελληνική κυβέρνηση δεν έχει ορίσει ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ της ελληνικής ΥΦ/ΑΟΖ ούτε και τις έχει κατοχυρώσει επισήμως στον ΟΗΕ (σ.σ. πράγμα που έχει κάνει η Τουρκία). Επομένως, ακόμα και να «έρθουν να υπερασπίσουν» οι Γάλλοι την ελληνική ΥΦ/ΑΟΖ, δεν ξέρουν ούτε πού πέφτει ούτε και κανένας Έλληνας θα τους πει ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ πού βρίσκεται αυτή. Είναι παραπάνω από ευνόητο ότι «πολιτική στο περίπου» δε γίνεται ούτε προφέρει κομματικό όφελος.
Επιπροσθέτως, αν πειστούν ακόμα και οι ευκολόπιστοι ότι η Γαλλία «υπερασπίζεται» την ΑΟΖ, τότε μόλις ψηφιστεί η Συμφωνία και τεθεί σε ισχύ, η ελληνική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη, μαζί με τη Γαλλία, να πάει να διώξει τα τουρκικά ερευνητικά και πολεμικά πλοία τουλάχιστον από το τόξο Καστελόριζο, Ρόδος, Κάρπαθος και Κρήτη προς τα ανατολικά…
Στο ίδιο μήκος κύματος, αλλά με αντιπολιτευτικό μένος, κινείται και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος απειλεί να καταψηφίσει τη Συμφωνία (πρωτοφανής κίνηση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν), αν δεν υπάρξει «συμπληρωματικό κείμενο» που να περιλαμβάνει την προάσπιση της ελληνικής ΑΟΖ και ΥΦ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, προφανώς απευθυνόμενος σε ανθρώπους με μνήμη κουκουτσιού (που νομίζει ότι υπάρχουν), αποσιωπά εντέχνως ότι η κυβέρνησή του ποτέ δεν τόλμησε να ορίσει και αυτή συντεταγμένες της ελληνικής ΑΟΖ και πολύ περισσότερο, τίναξε στον αέρα την τότε πολύ συμφέρουσα γαλλική πρόταση του 2018 να παραχωρηθούν με leasing δύο φρεγάτες στην Ελλάδα για την επιτήρηση του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου, επειδή αντέδρασαν Μέρκελ και Τραμπ.
Η Τουρκία μέχρι στιγμής ΔΕΝ έχει απαντήσει συνολικά για την Αμυντική Συμφωνία. Στην πρώτη ανακοίνωσή της για τις δηλώσεις του κ. Παναγιωτόπουλου, πονηρά και δόλια, αναφέρεται σε «διμερείς στρατιωτικές συμμαχίες εναντίον της Τουρκίας, υποβαθμίζοντας το ίδιο το ΝΑΤΟ».
Δι’ αυτού του έμμεσου τρόπου η Άγκυρα υπενθυμίζει στο Παρίσι και στην Ελλάδα, δηλαδή τις σύμμαχες χώρες, ότι το ΝΑΤΟ δε δέχεται τον ελληνικό εναέριο χώρο των 10 ν.μ. (άρα δεν μπορεί να τον υπερασπίσει η Γαλλία) και επιπλέον αναφέρει ότι «οι μαξιμαλιστικές θαλάσσιες δικαιοδοσίες που επικαλείται η Ελλάδα καταστρατηγούν το Διεθνές Δίκαιο» (σ.σ. αφού η Ελλάδα δεν έχει στείλει καν συντεταγμένες της στον ΟΗΕ)
Η δεύτερη ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών προειδοποιούσε (σ.σ. το έκανε και με NAVTEX) ότι θα παρεμποδίσει το ερευνητικό πλοίο NAUTICALGEO που θα άρχιζε έρευνες στις 3 Οκτωβρίου σε μη οριοθετημένη υφαλοκρηπίδα δυτικά της Κύπρου και εμμέσως προειδοποιούσε τη Γαλλία «να μην πάρει μέρος σε μονομερείς ενέργειες».
Της Κύρας Αδάμ