Το διεγερμένο συναίσθημα και η έμφαση σ’ αυτό που λέμε πολλές φορές, επιτρέπουν τη μετατόπιση των ορίων της πραγματικότητας, των ορίων της αλήθειας.
Υπάρχουν πολλών ειδών αλήθειες, «διαφορετικές αλήθειες» που η κάθε μια τους, μας οδηγεί σε μια διαφορετική θεώρηση της ζωής, μέσα σε έναν πολυσήμαντο κόσμο.
Αφορμή των παραπάνω σκέψεων, η πρόσφατη συνέντευξη του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, που εξέφραζε την ανησυχία του για την επιχειρούμενη διεύρυνση του κόμματος της Ν.Δ. και τον κίνδυνο «μετατόπισης», αλλά και η προσφυγή στις υπηρεσίες προσώπων τα οποία ανήκουν σε άλλους χώρους και εκφράζουν ιδεολογίες άλλων χώρων.
Η διεύρυνση που επιχειρεί ο Μητσοτάκης είναι αυτό που κάνει τη Ν.Δ. κόμμα εξουσίας. Πιερρακάκης, Χρυσοχοΐδης, Γεραπετρίτης, Θεοδωρικάκος, Μενδώνη, Σκέρτσος κ.ά. δεν ήρθαν ως φτωχοί συγγενείς, έφεραν την προίκα τους. Ένα συμπαγές ποσοστό που αποτελούν πολίτες πλήρως συνειδητοποιημένοι όχι απλώς για το τι ήθελαν, αλλά κυρίως για το «τι δεν ήθελαν».
Άλλωστε, το 18,85% πώς έγινε 39,85%;
Κύριε πρόεδρε στην κυβέρνησή σας δεν είχατε υπουργούς τους Βενιζέλο, Γεννηματά, Μανιάτη, Χρυσοχοΐδη κ.ά.;
Εκείνη η συνεργασία δεν ήταν μια μικρή «μετατόπιση», δεν ήταν μια άμβλυνση των πολιτικών παθών, δεν ήταν μια μικρή προσέγγιση δύο διαφορετικών πολιτικών χώρων; Κακό είναι μια μικρή μετατόπιση, όταν μάλιστα το απαιτούν οι καιροί; Ας θυμηθούμε την ΕΡΕ, ιδίως τα πρώτα χρόνια, και τη σημερινή Ν.Δ.
Κύριε πρόεδρε, και η τότε δικιά σας συνεργασία και η σημερινή με Μητσοτάκη, αλλά και η προσχώρηση στην τότε ΕΡΕ των Κεντρώων: Παναγ. Κανελλόπουλου, Κων. Τσάτσου, Ευάγγελου Αβέρωφ (Βενιζελικός με απόκλιση Παπαναστασίου, μέλος της νεολαίας της δημοκρατικής παράταξης) και πολλών άλλων, δε διεύρυναν κατά πολύ την παράταξη;
Στην περίπτωση Μητσοτάκη δε νομίζετε ότι είναι υπερβολική η ανησυχία σας για τη δεξιά κομματική ψυχή;
Όπως, μάλιστα, είπε η Ντόρα Μπακογιάννη: «Κάθε φορά που η Ν.Δ. διευρύνθηκε έγινε κυβέρνηση και πήρε μεγάλα ποσοστά».
Του Μιχάλη Σούμπλη