Ο Παναγιώτης Κολοκοτρώνης είναι ένας 40άρης Καλαματιανός που αποφάσισε να μη χάσει μεγαλώνοντας την παιδική ματιά, αυτή που μπορεί να βλέπει πέρα από την επιφάνεια της καθημερινότητας τη μαγεία και το φως.
Και σκέφτηκε να τα μοιραστεί όλα αυτά, μέσα από τη δημιουργία ενός μαγικού παραμυθιού. «Ο μυστικός κόσμος και ο γνωστικός βάτραχος» είναι το πρώτο βιβλίο για τον ίδιο, αλλά και το πρώτο young adult fantasy novel για τις εκδόσεις Δαιδάλεος που εμπιστεύθηκαν και πίστεψαν στη δύναμη και τη δυνατότητα επιτυχίας του ιδιαίτερου αυτού εγχειρήματος.
Με «ατού» την καλλιτεχνική φλέβα του γραφίστα -που είναι και το βασικό επάγγελμα του Παναγιώτη- η σελιδοποίηση, το εξώφυλλο, τα αρχιγράμματα, όλα τα εικαστικά στοιχεία εκφράζουν στο μέγιστο βαθμό το δημιουργό τους. Αλλά η ιστορία και το τελικό περιεχόμενο είναι μια άλλη υπόθεση, καθώς η διάχυτη μαγεία ζωντάνεψε τους χαρακτήρες και έναν ολόκληρο αθέατο κόσμο, καθοδηγώντας το χέρι του συγγραφέα.
«Ο μυστικός κόσμος και ο γνωστικός βάτραχος» είναι μόνο η αρχή ενός έπους που καταγράφει ο Παναγιώτης Κολοκοτρώνης και σύμφωνα με το θρύλο «κάποτε υπήρξε ένα παιδί, που μόνο του κατάφερε όσα δεν μπόρεσε ποτέ κανείς. Μπήκε σε μέρη μυστικά, που ύστερα σφράγισαν ξανά. Έδωσε μάχες που έγιναν έπη και έτσι σκόρπισαν σαν γνώση στις επόμενες γενιές. Ταξίδεψε απ’ τη σπορά ως την καρποφορία της ψυχής, για να βρει ένα πράγμα μόνο: την αλήθεια.
Όλα τα ωραία όμως έχουν και ένα τέλος. Ο μυστικός κόσμος δεν είναι αυτό που όλα δείχνουν. Δεν είναι μέρος για παιδιά, είτε μεγάλα, είτε μικρά. Γιατί πολύ απλά από κει, κανείς δεν μπόρεσε να βγει και ό,τι ανοίξεις, όλο και κάτι θα σε βρει…».
Τα παραπάνω προϊδεάζουν τον αναγνώστη για όσα θα συναντήσει στις 112 σελίδες του μαγικού παραμυθιού και ο Παναγιώτης Κολοκοτρώνης μοιράζεται μαζί μας, μέσα από την παρακάτω συνέντευξη, τις εμπνεύσεις και τις ωδίνες της δημιουργίας μέχρι τη δικαίωση της μετατροπής του εσωτερικού φωτός σε Τέχνη…
Πώς προέκυψε «Ο μυστικός κόσμος και ο γνωστικός βάτραχος» και από που είναι εμπνευσμένος;
Ο μυστικός κόσμος είναι μια από αυτές τις περιπτώσεις βιβλίων που ακούμε πως “γράφτηκαν από μόνα τους”. Ξεκίνησε με μια ιδέα για ένα παραμύθι για μικρά παιδιά, με λίγες σελίδες και προοπτική για εικονογράφηση. Αλλά καθώς έγραφα, άλλαζε διαρκώς. Προχωρούσε και συνεχώς άλλαζε. Στην πορεία κάπως “ξέφυγε”. Και τελικά, άλλαξε τελείως από το αρχικό πλάνο και σιγά σιγά πήρε μια τελείως διαφορετική μορφή. Πήρε πολύ μεγαλύτερη έκταση από το αρχικό πλάνο, αλλά παρ’ όλα αυτά πιστεύω πως κατάφερα και κράτησα το ύφος του και πως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κάτι άλλο εκτός από ένα μαγικό παραμύθι.
Συγγραφείς που θαυμάζεις και βιβλία που ξεχωρίζεις;
Γενικά διαβάζω πολύ και πιο συγκεκριμένα ό,τι καταφέρει να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον. Διαβάζω από κλασική εφηβική λογοτεχνία, φαντασίας, τρόμου, μέχρι θρησκευτικά δοκίμια και φιλοσοφία. Από συγγραφείς, δεν ξέρω αν θέλω να ξεχωρίσω κάποιους συγκεκριμένα, γιατί είναι πολλοί.
Ήταν δύσκολος ο δρόμος από την επιθυμία του «θέλω όλα αυτά να γίνουν ένα βιβλίο» έως την έκδοση;
Η αλήθεια είναι πως είχα ψάξει και διαβάσει πολλά για όλη αυτή τη διαδικασία και δεν πίστευα πως θα μπορούσε τελικά να εκδοθεί το δικό μου το βιβλίο. Αλλά δεν σταμάτησα εκεί φυσικά. Πίστευα από την αρχή ότι είναι ένα καλό βιβλίο, αλλά αυτό συμβαίνει πάντα με κάθε μας δημιουργία. Τελικά εκδόθηκε και μάλιστα πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι θα μπορούσα να φανταστώ. Το γεγονός αυτό στο μυαλό μου σημαίνει δύο πράγματα. Ότι ήμουν πολύ τυχερός και έπεσε στα σωστά χέρια ή πως το βιβλίο είναι τελικά καλό. Χωρίς βέβαια το ένα να αναιρεί το άλλο.
Πόσο διαφέρει η γραφιστική από τη συγγραφή;
Σίγουρα υπάρχει αυτή η αίσθηση ότι δημιουργείς κάτι από το μηδέν και στα δύο. Παίρνουν μορφή τα έργα σου και στις δύο περιπτώσεις. Ζωντανεύουν και έχουν πράγματα να πουν. Το γράψιμο προς το παρόν είναι μια ευχαρίστηση και έτσι θέλω να παραμείνει. Δεν νομίζω να μπορέσω να γράψω ποτέ με χρονοδιάγραμμα. Η γραφιστική από την άλλη είναι η κανονική μου δουλειά, οπότε δεν μπορώ να τα συγκρίνω αυτά τα δύο με ίσους όρους. Μιλάμε για τη δουλειά και τη διασκέδαση αυτή τη στιγμή.
Σύστησέ μας τους ήρωές σου…
Το βιβλίο ξεκινάει με πρωταγωνιστές τρία παιδιά, τρία αδέρφια. Αλλά εδώ, δεν υπάρχουν δευτερεύοντες χαρακτήρες, κομπάρσοι ή φιγούρες που έκαναν την εμφάνισή τους και αυτό ήταν όλο. Όλοι έχουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο να παίξουν μέσα στην ιστορία και έτσι, μπορώ να πω, πως οι χαρακτήρες του συγκεκριμένου βιβλίου – πέρα από τα τρία παιδιά – είναι όλοι τους κρυφοί ήρωες του παραμυθιού, που έχουν να δώσουν και από κάτι, τώρα ή αργότερα.
Για τι μας μιλάει αυτό το ιδιαίτερο παραμύθι;
Το παραμύθι αυτό μιλάει για την παιδική ηλικία και για το πως το τέλος της εισάγει τον ενήλικα πλέον στον κόσμο των μεγάλων. Πώς αλλάζει όλη η οπτική και η σκέψη και χάνεται ξαφνικά η μαγεία και το φως μπροστά απ’ τα μάτια σου. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να τοποθετηθεί σε κάποια συγκεκριμένη ηλικία. Το τέλος της παιδικής ηλικίας έρχεται σε διαφορετική στιγμή για τον καθέναν. Μπορεί ένα θλιβερό συμβάν να επιταχύνει τη διαδικασία και από τη μια στιγμή στην άλλη να χρειαστεί να μεγαλώσεις, κάπως απότομα. Επίσης, υπάρχουν περιπτώσεις που αυτό το τέλος δεν έρχεται ποτέ και έτσι το παιδί συνεχίζει να μεγαλώνει σαν παιδί, χωρίς αυτό το φως να σβήσει.
Τι συμβολίζει ο Βάτραχος και ποια είναι η αλληγορία του παραμυθιού;
Το παραμύθι αυτό έχει τόσο σπουδαίο συμβολισμό και αλληγορίες, που είμαι σίγουρος πως αν πω κάτι παραπάνω, θα χαλάσω τη μαγική εικόνα που θα δημιουργήσει στον καθένα. Ο καθένας μπορεί να πάρει κάτι ξεχωριστό, ανάλογα με τις γνώσεις και την εμπειρία που διαθέτει τη στιγμή που το διαβάζει. Είναι γραμμένο έτσι ώστε όλοι να μπορούν να το δουν και διαφορετικά. Αλλά στο τέλος της ημέρας, να είναι ένα μαγικό παραμύθι.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου για το βιβλίο;
Στα επόμενα σχέδια είναι σίγουρα να γίνει η παρουσίαση του βιβλίου, κάπου εδώ στην Καλαμάτα. Και έπειτα να προωθηθεί από τις εκδόσεις Δαιδάλεος, ώστε να το διαβάσει όσο περισσότερος κόσμος γίνεται. Να γίνουν κριτικές, παρουσιάσεις και διαγωνισμοί. Και δεν γνωρίζω τι άλλο. Ελπίζω να το ευχαριστηθεί ο κόσμος που θα το διαβάσει.
Σκέφτεσαι να υπάρξει και συνέχεια;
Σίγουρα θα υπάρξει. Ο μυστικός κόσμος ευελπιστώ να γίνει ένα έπος, που θα αποτελείται από μερικά ακόμα βιβλία. Ο γνωστικός βάτραχος είναι το πρώτο της σειράς. Το δεύτερο βιβλίο του “Μυστικού Κόσμου” είναι ήδη σε πολύ καλό δρόμο. Είναι ένα βιβλίο που γράφεται μόνο του και αυτό, όπως είπα και παραπάνω, οπότε είναι καλύτερα να τελειώσει με αυτό τον τρόπο. Χωρίς πιέσεις και χωρίς βιασύνες. Δεν υπάρχει λόγος άλλωστε για κάτι τέτοιο. Όταν θα έχει φτάσει στο τέλος του και μόνο τότε, θα τελειώσει.
Η σχέση σου με τη μουσική ποια είναι;
Είναι καθαρά ερασιτεχνική. Αγαπώ τη μουσική και μου αρέσει να παίζω και να γράφω. Διατηρώ επίσης ένα συγκρότημα εδώ στην Καλαμάτα, τους Cockblockers και έχουμε κυκλοφορήσει και ένα δίσκο. Όσοι ασχολούνται με τη μουσική εδώ στην πόλη μας, θα τους γνωρίζουν σίγουρα.
Για ένα νέο παιδί με καλλιτεχνικές ανησυχίες η πόλη της Καλαμάτας είναι τόπος να ζει;
Η τέχνη είναι ένα εσωτερικό φως. Δεν χρειάζεσαι κάποιο συγκεκριμένο τόπο για να βγει προς τα έξω. Σίγουρα βοηθάει το περιβάλλον και ο κόσμος, αν θες να γίνεις ένας “mainstream” καλλιτέχνης, αλλά αυτό έχει να κάνει και με το όραμα που έχεις. Όλες οι πόλεις προσφέρουν ευκαιρίες, άλλες πιο πολλές, άλλες πιο λίγες. Τις ευκαιρίες όμως τις φτιάχνουμε κι εμείς. Το θέμα είναι εσύ πόσο το θέλεις και μέχρι που είσαι διατεθειμένος να το φτάσεις. Να κυνηγήσεις το όνειρό σου. Όλα θέλουν θυσίες και μεγάλη προσπάθεια, τίποτα δεν έρχεται έτσι.
Το γράψιμο για παράδειγμα, θέλει χρόνο και ησυχία, οπότε είτε βουνό, είτε πρωτεύουσα, είτε θάλασσα, είτε χωριό, αν δεν υπάρχουν αυτά τα δύο για αρχή, είναι δύσκολα τα πράγματα.
Η Καλαμάτα παρ’ όλα αυτά είναι μια καλή πόλη αν το όραμά σου δεν έρχεται σε σύγκρουση με τα γούστα του εκάστοτε δημάρχου.
Σας ευχαριστώ πολύ για το χώρο που μου δώσατε και την ευκαιρία να μιλήσω για το πρώτο μου βιβλίο.
Facebook:
https://www.facebook.com/therysma/
Instagram:
https://www.instagram.com/panagiotis_kolokotronis/
Της Χριστίνας Ελευθεράκη
