Πολεοδομικές τρύπες που αλλοιώνουν την αισθητική, μα κυρίως απειλούν την ανθρώπινη ζωή. Σπίτια δεκαετίες ερειπωμένα… συγκατοικούν σε γειτονιές που οι κάτοικοι ονειρεύονται, επενδύουν, ζουν και ελπίζουν στην πολεοδομική αναβάθμιση της γειτονιάς τους, που όμως υποδαυλίζεται από τα ερείπια.
Δεν είναι μόνο πολεοδομικό ζήτημα, μα και άκρως κοινωνικό. Δείχνει τον τρόπο που ο κάθε ένας από εμάς συμπεριφέρεται σε βάρος ή προς όφελος του συμπολίτη. Υπάρχουν ιδιοκτήτες που επιδεικνύουν αδιαφορία, αλαζονεία, μα και καχυποψία, όταν οι υπηρεσίες τούς υποδεικνύουν το πρόβλημα. Το πρόβλημα έχει διαστάσεις σε ολόκληρη τη χώρα, που έχει μάλιστα θρηνήσει θύματα από πολεοδομικά εκτρώματα. Η κατεύθυνση θα πρέπει να είναι προς την αλλαγή της νομοθεσίας, που θα επιβάλλει την άμεση απαλλαγή μιας πόλης, ενός χωριού, από άκρως ακατάλληλα κτήρια, ειδικά όταν έχουν δώσει δείγματα ακραίας μορφής επικινδυνότητας, όπως ατυχήματα, παρεμπόδιση κυκλοφορίας κ.λπ.
Οι ενώσεις Δήμων και Κοινοτήτων, μα και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, πρέπει να αναδείξουν, να πιέσουν και να απαιτήσουν άμεσα από το κράτος να αφουγκρασθεί την αγωνία δημάρχων, πολιτών και υπηρεσιών. Τα έντονα καιρικά φαινόμενα, καθώς και η έξαρση των σεισμών, πρέπει να μας προβληματίσουν όλους.
Του Γιάννη Λάσκαρη
Δημοτικού συμβούλου, γραμματέα Δ.Σ. Μεσσήνης
