Αιφνιδιαστήκαμε από το αυτονόητο, κι αυτό γιατί από τον Τσίπρα το αναμενόμενο δεν είναι αυτονόητο.
Ο Τσίπρας αναγκάστηκε να διαγράψει τον Κουρουμπλή από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί θα του κόστιζε, παραβλέποντας βεβαίως το γεγονός πως η αυτού Αψύτητα Πολάκης είχε μιλήσει για «εγκληματίες», «ελεεινούς και ξεφτιλισμένους», «χούντα», «δολοφόνους», Ναι «δολοφόνοι», τη λέξη για την οποία διεγράφη ο Κουρουμπλής, την έχει γράψει ο Αψύς σε δημόσια ανάρτηση στις 20 Νοεμβρίου.
Στην πολιτική οι ποινές είθισται να επιβάλλονται σε πρόσωπα με μικρή κομματική επιρροή, για να έχουν μόνο συμβολικό, αλλά ανώδυνο χαρακτήρα.
Με τη διαγραφή, ο Τσίπρας εξορκίζει συμβολικά τον πολακισμό, αφήνοντας όμως τον Πολάκη ανενόχλητο στη θέση του. Λειτουργεί με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Τα συμπεράσματα δικά μας.
Φαινόμενα τύπου Κουρουμπλή οφείλονται στην επιθετικότητα που φέρει η ιδεολογία της Αριστεράς του Τσίπρα. Δεν είναι ζήτημα τακτικής οι ακραίες επιθετικές εκφράσεις. Είναι σύμφυτες με τον πολιτικό λόγο, βγαίνουν αυθόρμητα.
Το «ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν», πολιτικά είναι πολύ πιο ακραίο και επιθετικό από αυτό που είπε ο Κουρουμπλής.
Με τη δημοσκοπική πίεση του ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής θα δουν πολλά τα μάτια μας. Το στρες του κλεισίματος της ψαλίδας θα τον οδηγήσει σε «βιαστικές» και μη επεξεργασμένες κινήσεις.
Με τη διαγραφή ο Τσίπρας θέλει να μας πείσει ότι έχει έρθει σε ρήξη με τον καταγγελτικό λαϊκισμό που παρουσιάζει τις κρίσεις ως «εγκλήματα» και τους αντιπάλους ως «δολοφόνους». Άλλωστε, το ίδιο έκανε χρεώνοντας το κόστος μιας παγκόσμιας πανδημίας στους αντιπάλους του;
Στο σήμερα και στη δεκαετία των μνημονίων υπάρχει μια αναλογία. Τότε ο λαϊκισμός εκμεταλλεύτηκε την κρίση χρέους. Τώρα, η πρωτοφανής υγειονομική κρίση, που αναγκάζει ακόμη και τους επιδημιολόγους να αναθεωρούν τις απόψεις τους, προσφέρεται πάλι για ισοπεδωτική συνθηματολογία. Για να πεθάνουν τόσοι, κάποιοι τους δολοφονούν.
Οι τοκιστές της αγανάκτησης συνεχίζουν το έργο τους. Νομίζουν ότι με διαγραφές τύπου Κουρουμπλή θα μας πείσουν ότι εγκατέλειψαν το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά, να λαϊκίζουν.
Του Μιχάλη Β. Σούμπλη
