“Κόκκινες γραμμές” στην απόφαση για να… κόψουν την όρεξη επενδυτών
Το λιμάνι Καλαμάτας έχει χαρακτηριστεί ως εθνικής σημασίας, αλλά δεν μπορεί να μετατραπεί σε εμπορικό ούτε να γίνει διαμετακομιστικό κέντρο, πύλη σύνδεσης με την Πάτρα για τη μεταφορά προϊόντων. Η μονοκαλλιέργεια του τουρισμού, η οποία έχει επικρατήσει στο νομό, δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσει ανάλογο χαρακτήρα.
Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας συζητήθηκε το προγραμματικό του σχέδιο (master plan), απαραίτητο “διαβατήριο” για την όποια ανάπτυξή του, μέσω διαφόρων προγραμμάτων και χρηματοδοτήσεων.
Μπήκαν και κάποιες “κόκκινες” γραμμές, για να κοπούν (;) οι ορέξεις των όποιων επενδυτών. Κάτι σαν τη “γραμμή Μαζινό” των Γάλλων για να αντιμετωπίσουν τη ναζιστική επέλαση, η οποία, όμως, δεν άντεξε περισσότερο από μία ημέρα! Ευελπιστούμε η δική μας να φανεί ανθεκτικότερη.
Οι γραμμές είναι ότι το Πάρκο Λιμενικού δεν μπορεί να αποκτήσει άλλο χαρακτήρα από αυτόν που έχει, μετά το “Ναυτικό Όμιλο” δεν επιτρέπεται καμία παρέμβαση στην αμμουδιά, αλλά και τα δύο κτήρια των συλλόγων ναυταθλητισμού (ΝΟΚ και Αίολος) θα πρέπει να καταλάβουν μικρότερη έκταση από αυτή που τους δίνει το σχέδιο, 1.500 τετραγωνικά μέτρα συνολικά.
Η επιχωμάτωση – τσιμεντόστρωση της θαλάσσιας περιοχής έμπροσθεν του Πανελληνίου- ΝΟΚ παραμένει, έστω και με κάποιους περιβαλλοντικούς αστερίσκους. Αυτά ήταν και τα δύο θέματα (κτήρια ναυταθλητικά και παρέμβαση μπροστά από το “Πανελλήνιο”) που έδωσαν έναν τόνο στη συζήτηση.
Τελικά, θετική γνώμη επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) του έργου «Προγραμματικό Σχέδιο (masterplan) Λιμένα Καλαμάτας» εξέφρασε με αυξημένη, μάλιστα, πλειοψηφία, το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας, κατά τη διάρκεια της προχθεσινής συνεδρίασης του Σώματος.
Οι παρατάξεις γνωμοδότησαν θετικά με την επισήμανση να περιληφθεί η 60/2020 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου σε ό,τι αφορά τις παρεμβάσεις ανατολικά των ναυταθλητικών εγκαταστάσεων και έως τον υπήνεμο μόλο, καθώς, επίσης, η τελική μορφή των ναυταθλητικών εγκαταστάσεων να οριστικοποιηθεί κατά τη φάση σύνταξης των μελετών και των τευχών δημοπράτησης. Οι “κόκκινες γραμμές” που λέγαμε παραπάνω.
Διαφώνησαν μερικώς ή γενικώς επί της απόφασης οι παρατάξεις “Ανοιχτός Δήμος – Ενεργοί Πολίτες”, “Λαϊκή Συσπείρωση”, αλλά και φορείς πολιτών, όπως η “Περιβαλλοντική Ένωση Μεσσηνίας”, η “Πρωτοβουλία Προοδευτικών Πολιτών Καλαμάτας”, ο πρώην πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας, Γιώργος Καραμπάτος και άλλοι πολίτες που πήραν το λόγο.
Η κάθε μία δημοτική παράταξη είχε τις προτάσεις και τις επισημάνεις της (διαφωνίες για τη μεταφορά των αποθηκών, πρόταση για λειτουργία Ναυτικού Μουσείου, προστασία βιώσιμης ανάπτυξης, περισσότερη διατήρηση πρασίνου).
Ο “Ανοιχτός Δήμος – Ενεργοί Πολίτες”, η “Πρωτοβουλία Προοδευτικών Πολιτών Μεσσηνίας” δια στόματος Νίκου Πατσαρίνου και η Μαρίστα Ορφανού, εκτός από τις “κόκκινες γραμμές” που μπήκαν, ζήτησαν και τη μη δημιουργία τεχνητού εδάφους (τσιμεντοκυβόλιθοι) σε αντικατάσταση της αμμουδιάς στην περιοχή του “Πανελληνίου”. Συμφώνησαν, χωρίς να το γνωρίζουν, με την πρόταση του Καλαματιανού αρχιτέκτονα, Κώστα Πουλόπουλου, «να αποφύγουμε να πληγώσουμε τη μικρή αλλά σημαντική αμμουδιά του Πανελληνίου, αναζητώντας καταρχήν άλλη χωροθέτηση των δραστηριοτήτων ναυταθλητισμού. Αν δεν μπορούμε, ας προσέξουμε πολύ τη χωροθέτηση και ελαχιστοποίηση κτισμάτων, καθώς και τον εν γένει σχεδιασμό να είναι φιλικός προς τους λουόμενους, ώστε το όλο εγχείρημα να έχει όσο το δυνατόν μικρότερη περιβαλλοντική επίπτωση (π.χ. ξύλινη αποβάθρα αντί για τσιμέντωμα)».
Σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος κινήθηκε ο επικεφαλής της “Λαϊκής Συσπείρωσης”, Δημήτρης Οικονομάκος. Χρησιμοποιώντας στίχους του Ντίνου Χριστιανόπουλου που μελοποίησε ο Διονύσης Σαββόπουλος, σχολίασε: “Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας, ποτέ δε λένε την αλήθεια, ο κόσμος υποφέρει και πονά, κι εσείς τα ίδια παραμύθια”.
Γι’ αυτόν είναι πρόκληση να μιλάμε για μια (α)πιθανή παρέμβαση 40 εκατομμυρίων ευρώ, όταν αυτή την περίοδο αρκετοί πολίτες δεν έχουν ούτε τα βασικά για να περάσουν την ημέρα τους. Χαρακτήρισε δε τις όποιες “κόκκινες γραμμές” ως υποκριτικές και ζήτησε την ακύρωση του προγραμματικού σχεδίου.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
