Οι πολιτικοί (βουλευτές, περιφερειάρχες, δήμαρχοι), συνήθως, βλέπουν κοντά και όχι μακριά. Βλέπουν μέχρι τα τέσσερα-πέντε χρόνια, δηλαδή μέχρι τις επόμενες εκλογές. Γι’ αυτό φτιάχνουν έργα, που θα φανούν εντός της τετραετίας, ώστε οι πολίτες να τους ξαναψηφίσουν και να κερδίσουν τις επόμενες εκλογές. Όμως, έτσι… «χωριό (πόλη) δε γίνεται».
Επίσης, οι Περιφέρειες και οι Δήμοι έχουν εξελιχθεί σε δυσκίνητους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς. Κι αυτό συμβαίνει, όταν χρειάζεται να δρουν με ταχύτητα και ευελιξία, με κανόνες μάνατζμεντ.
Επομένως, περιφερειάρχης και δήμαρχοι χρειάζεται να πείσουν τους υπαλλήλους τους να αφήσουν τη μακαριότητα της μονιμότητας και να γίνουν πιο αποτελεσματικοί και πιο αποδοτικοί. Επίσης, να παρακινηθούν για να προτείνουν λύσεις και χρήσιμες πρακτικές. Και πάνω απ’ όλα να συνειδητοποιήσουν ότι ως υπάλληλοι υπάρχουν για τους πολίτες και όχι οι πολίτες για τους υπαλλήλους.
Αν ο περιφερειάρχης και οι Δήμοι έβλεπαν μακριά, το 2021 θα σχεδίαζαν το μέλλον της Πελοποννήσου και των Δήμων. Θα φαντάζονταν το μέλλον της Πελοποννήσου και των Δήμων Καλαμάτας και θα το δημιουργούσαν.
Επομένως, περιφερειάρχης και δήμαρχος Καλαμάτας καλούνται να απευθυνθούν στα καλύτερα μυαλά της Πελοποννήσου, εντός και εκτός Ελλάδας, και να ζητήσουν τις προτάσεις τους για το μέλλον Πελοποννήσου και Καλαμάτας τα επόμενα 30 χρόνια, με ενδιάμεσο σταθμό το 2031. Χρήσιμο είναι να αναζητηθούν και κάποιοι οραματιστές, γιατί ο σχεδιασμός του μέλλοντος χρειάζεται όραμα.
Η Πελοπόννησος τα έχει όλα: Μοναδικό ανάγλυφο τοπίου, μοναδικές απέραντες ακτές, μοναδικά βουνά, πεδιάδες, ποτάμια, αμέτρητα μνημεία πολιτισμού. Και άλλα πολλά. Κάθε περιοχή- κάθε πόλη, κάθε περιοχή-, χρειάζεται να αξιοποιήσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα.
Ως συμβολή στο σχεδιασμό και στη δημιουργία του μέλλοντος προτείνονται τα εξής:
α) Χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός. Επιτέλους, χρειάζεται να προλαμβάνουμε τα προβλήματα και όχι να τρέχουμε εκ των υστέρων ασθμαίνοντας. Να φανταστούμε τις πόλεις το 2051 και να τις σχεδιάσουμε τώρα.
Παρεμπιπτόντως, για την Καλαμάτα: Δεν μπορώ να κατανοήσω την λογική αυτών που «τοποθέτησαν» το πανεπιστήμιο στο στρατόπεδο. Επιπλέον, αυτόν τον μικρό χώρο κάποιοι αποφάσισαν να τον μικρύνουν ακόμη περισσότερο, κτίζοντας κατοικίες. Έτσι, λείπει από το πανεπιστήμιο ο αναγκαίος ζωτικός χώρος. Αλλά έχει θαυμάσια θέα: τα σώβρακα των γειτονικών κατοικιών! Κρίμα.
Με την ευκαιρία του επανασχεδιασμού του χάρτη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, μήπως όλες οι σχολές/τμήματα χρειάζεται να συγκεντρωθούν στην Τρίπολη; Ή μήπως δε θέλουν οι ιδιοκτήτες καφετεριών και σουβλατζίδικων;
β) Προτεραιότητα στην αξιοποίηση για ύδρευση και άρδευση των επιφανειακών υδάτων (βροχής, ποταμών, λιμνών) και μετά των υπόγειων. Δημιουργία παντού μικρών και μεγάλων φραγμάτων. Το έγκλημα με τα 200 μέτρα γεωτρήσεων χρειάζεται να σταματήσει, γιατί έχει καταστρεπτικές συνέπειες.
γ) Προστασία και αξιοποίηση της πολιτισμικής κληρονομιάς. Η Πελοπόννησος είναι γεμάτη από μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς (Ολυμπία, Επίδαυρος, Μυκήνες, Πύλος, Αρχαία Μεσσήνη κ.τ.λ.). Αλλά έχει και αμέτρητα μνημεία Βυζαντινά και Νεότερης Ιστορίας.
δ) Δημιουργία 2-3-4 «πόλεων καινοτομίας- τεχνοπόλεων», με πληθυσμό 5-10 χιλιάδες κατοίκους, στις παρυφές μεγάλων πόλεων. Παράδειγμα: Να δημιουργηθεί μια τέτοια τεχνόπολη στις παρυφές της Καλαμάτας.
Παρεμπιπτόντως: Το μέγεθος της πόλης δεν πρέπει να είναι τόσο μικρό, ώστε να μοιάζει σαν χωριό, ούτε τόσο μεγάλο, που να προκαλεί προβλήματα. Χρειάζεται να έχει τέτοιο μέγεθος, ώστε να μπορεί να αναπαράγεται πληθυσμιακά, οικονομικά, πολιτισμικά. Ζητούμενο είναι το «άριστο μέγεθος».
Ασφαλώς, ούτε η Περιφέρεια ούτε ο Δήμος έχουν τα απαιτούμενα κεφάλαια για μακροχρόνιους σχεδιασμούς και μεγάλα έργα. Γι’ αυτό χρειάζονται περισσότερα έργα με Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), αλλά και ξένες επενδύσεις.
Το Brand Name «Ελλάς», «Πύλος», «Ολυμπία», «Αρκαδία», «Άργος», «Νεμέα», «Επίδαυρος» κ.τ.λ. πουλάει. Σε εμάς εναπόκειται να το αξιοποιήσουμε. Παρεμπιπτόντως, η Μεσογειακή Διατροφή είναι πρωτίστως ελληνική. Άρα, εις το εξής προωθούμε την «Ελληνική Διατροφή».
Είναι καιρός να μάθουμε να προγραμματίζουμε και να σχεδιάζουμε, γιατί αυτό βελτιώνει τη ζωή μας. Να φανταστούμε, λοιπόν, το μέλλον της Πελοποννήσου, της Μεσσηνίας, της Καλαμάτας και να το δημιουργήσουμε. Σήμερα, γιατί «αύριο» θα είναι αργά.
Καλή Πρωτοχρονιά και Χρόνια Πολλά!
Του Παύλου Μάραντου
*Ο Παύλος Μάραντος είναι Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης
marantosp@gmail.com
