ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗΝ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΝ
«ΘΑΡΡΟΣ» 11 Μαΐου 1918
Το ζήτημα της σιδηροδρομικής συγκοινωνίας ημών των Μεσσηνίων μετά των Αθηνών, είναι ζήτημα το οποίον συνδέεται με την τοιαύτην απαραίτητον κρατικήν ενέργειαν ώστε η λύσις αυτού να μην εξαρτάται από το ατομικόν συμφέρον αλλά από το γενικώτερον τοιούτον, και επομένως παν παράπονον ημών δι’ έλλειψιν μονομερούς συγκοινωνίας σιδηροδρομικής μετά των Αθηνών αποβαίνει μάταιον, εφόσον, ως προείπομεν, προσκρούει είτε εις άλλην κρατικήν ανάγκην ή και εις την έλλειψιν ακόμη επαρκούς καυσίμου ύλης.
Αλλά εκείνο το οποίον θα ηδύνατο να συζητηθή και να επέλθη κάποιος συνδυασμός προς εξεύρεσιν μιας λύσεως είναι τούτο. Ότι δύναται να καθιερωθή ημερησία σιδηροδρομική συγκοινωνία μεταξύ Καλαμών και Αθηνών ουχί καθ’ ημέραν, αλλά τουλάχιστον δις της εβδομάδος. Υποθέτομεν ότι η λύσις αυτή θα ήτο δυνατόν να δοθή και διδομένη μετά δύο το πολύ εβδομάδας θα ερρύθμιζε τα πάντα, ούτως ώστε να απέβαινεν αύτην πολλαχώς ωφέλιμος δια τους μεταβαίνοντας εις Αθήναν και αντιστρόφως.
Διότι σήμερον το ταξείδιον των Αθηνών εκτός της διημέρου αυτού κοπώσεως, της απωλείας δηλαδή δια την μετάβασιν και επιστροφήν τεσσάρων ολοκλήρων ημερών, ενέχει ακόμη και πολλαπλασιασμόν δαπανών αρκετά σοβαρών, με την υποχρέωσιν διπλής διανυκτερεύσεως εις Τρίπολιν να απαιτή δαπάνην τουλάχιστον δραχμών είκοσι πέντε δι’ έκαστον άτομον.
Νομίζομεν, ότι η λύσις αύτη δύναται να συζητηθή σοβαρώς, διότι είναι και η μόνη η οποία δύναται να ανακουφίση τους ταξειδεύοντας υλικώς κατά κέρδος χρόνου και οικονομικώς.
Νομίζομεν, ότι το πράγμα δύναται να το συζητήση κυρίως ο Εμπορικός μας Σύλλογος και να παρακαλέση προς την λύσιν ταύτην την Κυβέρνησιν. Διότι ούτω θα παρασχεθή υψίστη ευεργεσία εις τον Νομόν Μεσσηνίας γενικώς, εις την εμπορικήν κίνησιν και εις τους οπωσδήποτε ταξειδεύοντας.
Β. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΕΡΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΩΣ
«ΘΑΡΡΟΣ» 7 Ιουνίου 1918
Δεν γνωρίζομεν ποίοι είναι οι ουσιώδεις πλέον λόγοι οι μη καθιστώντες δυνατήν την τροποποίησιν της συγκοινωνίας μετά των Αθηνών. Και αν οι ουσιώδεις αυτοί λόγοι δεν ήσαν οι αυτοί με τας Πάτρας προς ην γραμμήν επήλθε τροποποίησις.
Γνωρίζομεν μόνον, ότι πολλαπλά συμφέροντα της Μεσσηνίας υπηγόρευον την αξίωσιν των κατοίκων ταύτης προς τροποποίησιν του δρομολογίου μετά της πρωτευούσης. Και αν η τροποποίησις αύτη καθίστατο αδύνατος εξ άλλων λόγων να γίνη τρις της εβδομάδος, ας εμειούτο αύτη και δις της εβδομάδος ή και εις μίαν ακόμη ημέραν της εβδομάδος.
Δεν επιφέρει μόνον υλικήν αισθητήν ζημίαν εις τον θέλοντα να ταξειδεύση εις Αθήνας ή και πέραν της Τριπόλεως, αλλ’ επιφέρει και απώλειαν χρόνου αρκετά σοβαράν. Ο έχων απόλυτον ανάγκην σήμερον να μεταβή εις Αθήνας δέον να υπολογίση, ότι θα χάση ασφαλώς τέσσαρας ολοκλήρους ημέρας ταξειδεύων, χωρίς να υπολογίση και τας εκτάκτους δαπάνας δια των οποίων επροικίσθη το ταξείδιον των Αθηνών.
Αλλά εις μίαν τροποποιήσιν του ταξειδίου των Αθηνών εβλέπομεν και την συντελουμένην σκοπιμότητα ούσαν πρόδηλον και καταφανή. Πώς λοιπόν δεν κατεννοήθη εις την τροποποίησιν ταύτην η σκοπιμότης αύτη και επήλθε τροποποίησις εις την γραμμήν εκείνην, όπου καμία ήδη κοινωνική σκοπιμότης ή εμπορική συντελείται. Οι ταξειδιώται Πατρών – Καλαμών και τανάπαλιν είναι ελάχιστοι, η δε εμπορική συνάφεια των δύο πόλεων τώρα με την στασιμότητα των σταφίδων και αύτη ελαχίστη, ώστε και αν δεν επήρχετο η τροποποίησις αυτή ουδέν το κακόν. Ενώ τουναντίον η μετά των Αθηνών αυθημερόν σιδηροδρομική συγκοινωνία, έστω και δις της εβδομάδος, εκαλείτο να εξυπηρετήση σπουδαιότατα τα οικονομικά συμφέροντα του μεσσηνιακού λαού και της μεσσηνιακής παραγωγής.
Άλλως δε έχωμεν την γνώμην, ότι η Εταιρεία των Σιδηροδρόμων Π.Α.Π. έπρεπε με κάποιαν ιδιαιτέραν στοργήν να εξετάζη τα παράπονα των Μεσσηνίων, διότι τα λειτουργούντα σιδηροδρομικά τμήματα εντός της Μεσσηνίας είναι και εκείνα που τροφοδοτούν την Εταιρείαν πλουσιώτερον από παν άλλο τμήμα αυτής και η εξυπηρέτησις αύτη των συμφερόντων της Εταιρείας επιβάλλει εις αυτήν και τας αντιστοίχους υποχρεώσεις.
Έχομεν δε δι’ ελπίδος, ότι ευρυτέρα και σκοπιμωτέρα έρευνα του ζητήματος αυτού θα θελήση να πείση τους διευθύνοντας τα της Εταιρείας, ότι πρέπει να επέλθη και η τροποποιήσις του δρομολογίου – Καλαμών Αθηνών και αντιθέτως, ούτως ώστε να απαλλαγώμεν και ημείς μιας πιέσεως οικονομικής επιπλέον της αυξήσεως της τιμής των εισιτηρίων και να κερδίσωμεν και τον πολύτιμον χρόνον.
Β. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΣΥΣΚΕΨΙΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
«ΘΑΡΡΟΣ» 23 Ιουνίου 1918
Την 5ην μ.μ. της χθες συνελθόντες εις την αίθουσαν του Συνδέσμου των Παντοπωλών οι πρόεδροι πάντων των ενταύθα Σωματείων, Συντεχνιών και Συλλόγων μετά μακράν συζήτησιν κατήρτισαν και απέστειλαν τα κάτωθι τηλεγραφήματα προς τον πρωθυπουργόν και τους βουλευτάς Φλέσσαν και Μερλόπουλον δια την επαναφοράν της αυθημερόν μετά των Αθηνών σιδηροδρομικής συγκοινωνίας.
Εξοχώτατον
Ελευθέριον Βενιζέλον
Πρωθυπουργόν
Αθήνας
Σήμερον συνελθόντα άπαντα τα Σωματεία, Συντεχνίαι και Σύλλογοι της πόλεως Καλαμών, εκφράζουσι ευχήν και παράκλησιν, ίνα ευαρεστούμενος διατάξητε, όπως η σιδηροδρομική συγκοινωνία Καλαμών-Αθηνών αποκατασταθή αυθημερόν.
Τοιαύτη γνώμην εξέφρασε και ο επί του ελέγχου σιδηροδρόμου μηχανικός, καθ’ όσον η διανυκτέρευσις εν Τριπόλει παραβλάπτει μεγάλως εμπόριον Καλαμών και ολοκλήρου Μεσσηνίας και πολλά δεινά υποφέρουν οι ταξειδεύοντες και υλικάς ζημίας υφίστανται.
Ευελπιστούντες, ότι θα τύχωμεν του ευεργετήματος τούτου, ευγνωμονούμε.
Οι πρόεδροι
Φλέσσαν, Μερλόπουλον
Βουλευτάς Μεσσηνίας
Αθήνας
Σήμερον Πρόεδροι, Σωματείων Συντεχνιών και Συλλόγων πόλεως Καλαμών συνελθόντες εις σύσκεψιν απηύθυναν τηλεγραφικήν παράκλησιν εξοχοτάτω Πρωθυπουργώ ίνα ευαρεστούμενος διατάξη και αποκατασταθή σιδηροδρομική συγκοινωνία Καλαμών – Αθηνών αυθημερόν.
Ενεργήσατε δραστηρίως επιτευχθή αυθημερόν συγκοινωνία εξυπηρετούσα μεγάλως τα συμφέροντα ολοκλήρου Μεσσηνίας.
Οι Πρόεδροι
ΖΗΤΗΜΑ ΖΩΤΙΚΩΤΑΤΟΝ
«ΘΑΡΡΟΣ» 24 Ιουνίου 1918
Η επανάληψις της ημερησίας σιδηροδρομικής συγκοινωνίας της Μεσσηνίας μετά των Αθηνών, έστω και δις της εβδομάδος, είναι ζήτημα ζωτικώτατον δι’ ένα τόπον και δη παραγωγικόν και με κίνησιν εμπορικήν αρκετά σημαντικήν. Αν δε δεν απατώμεθα μόνον η Μεσσηνία δεν απολαμβάνει της καλωσύνης ταύτης. Αι εκθέσεις προς την Κυβέρνησιν των παρά τη Εταιρεία ΣΠΑΠ μηχανικών αντιπροσώπων του δημοσίου ελέγχου διεπίστωσαν, ότι είναι δυνατή η ημερησία συγκοινωνία και δια τας Καλάμας από υλικής απόψεως.
Και λέγομεν από απόψεως υλικής, διότι μόνον έλλειψις καυσίμου ύλης θα ήτο εκείνο το οποίον θα εδικαιολόγει την εξακολούθησιν της καταστάσεως αυτής.
Εγράψαμεν δε και άλλοτε, ότι η Μεσσηνία από επιβατικής απόψεως και από κινήσεως εμπορικής είναι ένας τόπος που συνεισφέρει μοναδικά κέρδη εις την εταιρείαν. Δικαιούται λοιπόν να αξιώση να τύχη της ευεργεσίας ταύτης. Και λέγομεν ευεργεσίας, διότι πράγματι ευεργεσία είναι η συντόμευσις του ταξειδίου κατά δύο ολοκλήρους ημέρας και η απαλλαγή από της αρκετά σημαντικής δαπάνης διαμονής εν Τριπόλει.
Τα Σωματεία επομένως της πόλεως Καλαμών διαβιβάσαντα ομόθυμον ψήφον περί τούτου προς την Κυβέρνησιν, διηρμήνευσαν ταυτοχρόνως και την θέλησιν προς τούτο και την παράκλησιν ολοκλήρου του Μεσσηνιακού λαού. Υποθέτομεν δε, ότι η Κυβέρνησις θα εισακούση τα ψηφίσματα ταύτα του Μεσσηνιακού λαού, επιβάλλουσα την επανάληψιν της ημερησίας συγκοινωνίας και προκαλούσα ούτω την ευγνωμοσύνην του Μεσσηνιακού λαού.
Επαναλαμβάνομεν δε να τονίσωμεν, ότι η παράκλησις αύτη του Μεσσηνιακού λαού προέρχεται από ανεγνωρισμένην ανάγκην αυτών και λόγω εξοικονομήσεως πολυτίμου χρόνου και σοβαρών δαπανών.
Β. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ
«ΘΑΡΡΟΣ» 28 Αυγούστου 1918
Ευχαρίστως πληροφορούμεθα ότι η αυθημερόν μετά των Αθηνών συγκοινωνία αρχίζει από των πρώτων ημερών του ελευσομένου μηνός Σεπτεμβρίου.
Το ζήτημα τούτο της αυθημερόν μετά της πρωτευούσης συγκοινωνίας ενδιαφέρον λίαν την εξυπηρέτησιν των μεσσηνιακών συμφερόντων οφείλεται αποκλειστικώς εις τας καταβληθείσας παρά του Βουλευτού Μεσσηνίας Παπαφλέσσα ενεργείας, εις τον οποίον και δι’ επιστολής εξ Αθηνών ανηγγέλθη.
Ο Παπαφλέσσας ο οποίος αμέριστον πάντοτε επεδείξατο το ενδιαφέρον επί των γενικής φύσεως μεσσηνιακών ζητημάτων πρέπει να είναι βέβαιος, ότι οι Μεσσήνιοι ουδέποτε θα λησμονήσωσι και την υπηρεσίαν του ταύτην, ενδεικτικήν των διαθέσεων αυτού επί των γενικής φύσεως ζητημάτων τα οποία ανυψούσιν εν τη συνειδήσει των εκλογέων τους υποστηρίζοντας ταύτα πολιτικούς άνδρας.
Η ΑΥΘΗΜΕΡΟΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΘΗΝΩΝ – ΚΑΛΑΜΩΝ
«ΘΑΡΡΟΣ» 11 Νοεμβρίου 1918
Παρά του βουλευτού Μεσσηνίας κ. Πάνου Παπαφλέσσα, παρά του οποίου τόσαι φροντίδες κατεβλήθησαν προς αποκατάστασιν της αυθημερόν σιδηροδρομικής συγκοινωνίας Καλαμών – Αθηνών, ελάβομεν χθες το ακόλουθον τηλεγράφημα, δι’ ου αναγγέλλεται ημίν το ευχάριστον γεγονός αυτής:
«ΘΑΡΡΟΣ»
Καλάμας
«Υπεγράφη χθες διαταγή, όπως αρχίση τρις της εβδομάδος η αυθημερόν σιδηροδρομική συγκοινωνία Αθηνών – Καλαμών, αρχομένη από της προσεχούς εβδομάδος».
ΠΑΝΟΣ ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ
Η ΥΠΟΓΡΑΦΕΙΣΑ ΔΙΑΤΑΓΗ
«ΘΑΡΡΟΣ»28 Νοεμβρίου 1918
Ασφαλείς εξ Αθηνών πληροφορίαι μας εις τας οποίας έχομεν πάντα λόγον να πιστεύωμεν, βεβαιούν, ότι από της 1ης ερχομένη μηνός Δεκεμβρίου αποκαθίσταται ωρισμένως η αυθημερόν σιδηροδρομική συγκοινωνία μας μετά των Αθηνών υπογραφείσης της σχετικής διαταγής, υπό του Υπουργείου της Συγκοινωνίας και της ανωτάτης Διευθύνσεως των μεταφορών, η οποία ειδοποίησε περί τούτου την Εταιρείαν των ΣΠΑΠ και εζήτησε παρ’ αυτής την υποβολήν του νέου δρομολογίου, το οποίον και υπεβλήθη.
Κατά το ούτω καταρτισθέν δρομολόγιον η αυθημερόν σιδηροδρομική συγκοινωνία μετά των Αθηνών θα ενεργήται τρις της εβδομάδος με δωδεκάωρον μέχρις εκεί ταξείδιον.
Η ΑΥΘΗΜΕΡΟΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟΝ
«ΘΑΡΡΟΣ» 4 Δεκεμβρίου 1918
Κατά εκδοθείσαν ανακοίνωσιν υπό του ενταύθα Σιδηροδρομικού Σταθμού άρχεται από αύριον Τετάρτην η κυκλοφορία της αυθημερόν σιδηροδρομικής αμαξοστοιχίας Αθηνών – Καλαμών.
Η αμαξοστοιχία αύτη θ’ αναχωρή εκ Καλαμών την 8.30 π.μ. εκάστης Τετάρτης, Παρασκευής και Κυριακής παραλαμβάνουσα μόνον τους δι’ Αθήνας και Πειραιά ταξειδεύοντας κατά τας εξής αναλογίας:
Α΄ θέσις: 7 άτομα
Β΄ θέσις: 10
Γ΄ θέσις: 33
Εξαιρετικώς θα εκδίδωνται δια τον σταθμόν Τριπόλεως 3 εισιτήρια α΄ θέσεως, 3΄ β΄ θέσεως και 10 τρίτης.
Οι επιβάται δέον να προσέρχωνται εις τον σιδηροδρομικόν σταθμόν δια την έκδοσιν εισιτηρίων 4-6 μ.μ. της προηγουμένης ημέρας της αναχωρήσεως της αμαξοστοιχίας.
Σημειωτέον, ότι απαγορεύεται να ταξειδεύωσι δι’ αυτής υπαξιωματικοί και στρατιώται.
