Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το νέο βιβλίο της Τίνας Κουτσουμπού που κυκλοφόρησε φρέσκο φρέσκο μέσα στο Δεκέμβριο από τις αθηναϊκές εκδόσεις ΑΩ. «Το νερό που μ’ εκδικήθηκε και άλλες ιστορίες του νου» αποτελεί την τέταρτη αμιγώς προσωπική λογοτεχνική δουλειά της Μεσσήνιας συγγραφέως, η οποία «πατάει» πια σε στέρεα μονοπάτια της γραφής, αποδίδοντας στο φιλοαναγνωστικό κοινό ποιοτική λογοτεχνία, βιβλία και κείμενα που αξίζει να διαβαστούν. Με «σφιχτή» και ρέουσα γλώσσα, οι ιστορίες της ξεδιπλώνονται ισορροπώντας την έξαψη και τον κορεσμό της περιέργειας του αναγνώστη για το παρακάτω, για την τύχη των ηρώων. Των οικείων, σε όλες τις περιπτώσεις, γήινων πρωταγωνιστών και χαρακτήρων που ζουν στις 26 «ανθρώπινες, διαχρονικές, νοσταλγικές, παλιές και σύγχρονες» διηγήσεις «που αναδεικνύουν την απώλεια, τον έρωτα, την αλληλεγγύη, τη θέληση των ανθρώπων να ονειρευτούν ν’ αλλάξουν το πεπρωμένο τους, να δραπετεύσουν με όχημα τα όνειρά τους από την απατηλή καθημερινότητά τους.
Στις ιστορίες αυτές, οι ήρωες παθιάζονται και προβληματίζονται για το μέλλον, ενδίδουν στους πόθους και τις σκέψεις τους, αφήνονται στη θέλησή τους για περιπέτεια, αποδεικνύοντας με τον πιο έκδηλο τρόπο την άσβεστη δίψα τους για ζωή και αγάπη…», όπως διαβάζουμε από το οπισθόφυλλο.
Η Τίνα Κουτσουμπού έχει κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένη… για τους ήρωες, για το βιβλίο της, για τον εαυτό της. «Το νερό που με εκδικήθηκε», στο ομώνυμο διήγημα βρίσκει τον άλλοτε εύπορο κτηματομεσίτη να καταλήγει στο κοινωνικό συσσίτιο της εκκλησίας, στην ίδια μοίρα με τον άστεγο που είχε διώξει επειδή είχε χρησιμοποιήσει το νερό της αυλής του για να πλυθεί και να ξαναθυμηθεί ότι είναι άνθρωπος…
Κάθε μια από τις ιστορίες του νου της κας Κουτσουμπού, έχουν κάτι να μας πουν που θ’ αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές μέσα μας…
Η λογοτεχνία είναι άλλωστε «το αλατοπίπερο που κάνει τη ζωή υποφερτή και (πως) μαζί της ταξιδεύεις ανέξοδα και ακούραστα», ό,τι πρέπει δηλαδή για τη δύσκολη εποχή της πανδημίας.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, και στους αναγνώστες και στη συγγραφέα και στα βιβλία της…
Χ.Ε.
