Δυστυχώς, ο πόνος είναι μέρος αυτού του κόσμου, όμως ο άδικος πόνος που προκαλούμε ο ένας στον άλλον απερίσκεπτα είναι μια ανοησία που πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει…
Ο κύριος Παναγιώτης έζησε μια δραματική βραδιά προσπαθώντας να σώσει το σκύλο του από φόλα, αλλά παρά τη σχεδόν άμεση κινητοποίηση και τον πολύωρο αγώνα που δόθηκε στη συνέχεια στο κτηνιατρείο, το άτυχο τετράποδο δεν τα κατάφερε. Όποιος έχει χάσει ζώο με ανάλογο δραματικό τρόπο, μπορεί να καταλάβει πόσο οδυνηρό είναι αυτό. Μέσα στη μεγάλη του στενοχώρια, ο κ. Παναγιώτης είχε την έγνοια να δημοσιοποιήσει το γεγονός, μέσω της εφημερίδας μας, δευτερευόντως για να μοιραστεί την εξαιρετικά δυσάρεστη αυτή εμπειρία και πρωτίστως για να προειδοποιήσει τους συνανθρώπους μας να προσέχουν τα ζώα τους. Ο δικός του σκύλος ζούσε σε περιφραγμένο χώρο, όμως η δίψα για περισσότερη ελευθερία τον έκανε να βρει τη δίοδο για τη μοιραία, όπως αποδείχθηκε, βόλτα.
Το περιστατικό συνέβη προχθές τη νύχτα στις νότιες εργατικές κατοικίες της Αγίας Τριάδας και δεν είναι μεμονωμένο για την περιοχή. Φαίνεται ότι κάποιος «καλός» γείτονας αρέσκεται να σκορπάει το θάνατο και τον πόνο. Το γιατί είναι προς διερεύνηση από ψυχολόγο, αν όχι από ψυχίατρο.
Οι φόλες είναι, δυστυχώς, μια αρκετά διαδεδομένη «πρακτική» στη χώρα μας -στην προκειμένη περίπτωση το δηλητήριο ήταν τόσο δραστικό που δεν άφησε περιθώρια αντίδρασης, κάτι που σημαίνει ότι θα μπορούσε να είναι επικίνδυνο και για άνθρωπο που με κάποιον τρόπο θα είχε την ατυχία να έρθει σε επαφή με το δόλωμα.
Δεν μπορεί σε όλες αυτές τις περιπτώσεις να μην έχει δει κανένας, τίποτα. Μια καλή αρχή, λοιπόν, δικαίωσης των χαμένων ψυχών με τον τόσο επώδυνο τρόπο και σωτηρίας πολλών άλλων, θα ήταν να ξεπεραστούν οι όποιοι δισταγμοί και να αρχίσουν οι καταγγελίες. Γιατί αν κάποιοι δε σκέφτονται τον πόνο που προκαλούν, ας δοκιμάσουμε με πραγματικές τιμωρίες…
Χ.Ε.
