Ο Χρήστος Ξυπόλητος ήταν για δεκαετίες «συνώνυμο» με το γήπεδο του Μεσσηνιακού και όσοι ακόμη και ως απλοί φίλαθλοι ή ως επισκέπτες είχαν βρεθεί στο χώρο, δεν υπάρχει περίπτωση να ξεχάσουν την εικόνα του, μπροστά από το σπιτάκι στη νοτιοανατολική γωνία, επιφορτισμένος με διάφορες δουλειές φροντίδας του γηπέδου.
Για την (διαχρονική) αθλητική οικογένεια του Μεσσηνιακού ο κυρ Χρήστος ήταν ένα πολύτιμο και πολύ αγαπητό μέλος, μια πατρική φιγούρα για τους πιο μικρούς και πλέον ένα αξιομνημόνευτο κομμάτι ιστορίας, καθώς έφυγε σήμερα από τη ζωή σκορπίζοντας μεγάλη συγκίνηση.
Ο «αποχαιρετισμός» του Μπάμπη Βακαλόπουλου, αντικατοπτρίζει παραστατικά αυτή τη σχέση και τον εκλιπόντα, που ακόμα και σε προχωρημένη ηλικία είχε στην καρδιά του ΜΓΣ, μάθαινε νέα και νοιαζόταν για την πρόοδο και το μέλλον του ιστορικού συλλόγου…
«Έφυγε σήμερα από την ζωή η ζωντανή ιστορία του ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΟΥ ΓΣ στα 93 του χρόνια , ο Χρήστος Ξυπόλητος που από το 1958 μέχρι σήμερα υπηρέτησε τον σύλλογό μας σαν φύλακας -φροντιστής -γενικός αρχηγός αλλά και σαν πατέρας μας….Αυτός μεγάλωσε γενιές και γενιές Καλαματιανών…αυτός μεγάλωσε τους αθλητές βόλεϊ , στίβου και ποδοσφαίρου του Μεσσηνιακού και της ομάδας ποδοσφαίρου της Καλαμάτας (τότε έπαιζε στο γήπεδο του Μεσσηνιακού γιατί δεν υπήρχε άλλο γήπεδο)…..αυτός μας έπλενε τα αθλητικά ρούχα ….αυτός κρατούσε το κυλικείο του γηπέδου μαζί με την γυναίκα του την κυρά Ελένη ….αυτός ήταν τότε για μας ο πατέρας μας……αυτός ήταν ο εισπράκτορας των συνδρομών από τα μέλη μας ….ήταν χαρακτηριστικό όταν κάθε Κυριακή πριν τους αγώνες έβαφε τις γραμμές του γηπέδου με το ποτιστήρι για να γίνει ο ποδοσφαιρικός αγώνας που θα ακολουθούσε ….θυμάμαι όταν επιστρέφαμε από την Αθήνα σαν φοιτητές πρώτα περνούσαμε από το γήπεδο του Μεσσηνιακού να δύομε τον μπάρμπα Χρηστό..Θυμάμαι όταν μας έδινε τα φοράκια για να δούμε τον κυριακάτικο ποδοσφαιρικό αγώνα ……Θυμάμαι μέχρι πρόσφατα, αν και σε προχωρημένη ηλικία, ήταν παρών σε όλες τις εκδηλώσεις του ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΟΥ ΓΣ.
Καλό ταξίδι μπάρμπα Χρήστο».
Φωτό: Χρήστος Ζερίτης
