Για πολλές παλαιότερες γενιές Καλαματιανών η γαλλική γλώσσα αποτελούσε απαραίτητο στοιχείο της γενικότερης παιδείας τους. Το δε Γαλλικό Ινστιτούτο, που για δεκαετίες στεγαζόταν στο εκπληκτικό διατηρητέο κτήριο επί της οδού Μαυρομιχάλη στο Ιστορικό Κέντρο της πόλης, αποτελούσε το κύτταρο εκμάθησης της γαλλικής γλώσσας.
Όλα αυτά μπορεί να έχουν περάσει στη λήθη, όμως είμαι σίγουρη πως για όλες τις γενιές μαθητών που πέρασαν από εκεί, ένα πρόσωπο ήταν, είναι και θα είναι χαραγμένο στη μνήμη τους, κι αυτό ακούει στο όνομα Κική Κουτσομητοπούλου.
Και όχι τυχαία…
Η Αγγελική Κουτσομητοπούλου υπήρξε η προσωποποίηση της αυθεντικής ευγένειας και καλοσύνης.
Υπήρξε μια γυναίκα με βαθιά αλλά καθόλου κραυγαλέα μόρφωση.
Με τη συνταξιοδότησή της συνέχισε, πάντα σεμνά, να ασχολείται με τα κοινά.
Διότι, πάνω απ’ όλα, την ενδιέφερε ο άνθρωπος.
Διετέλεσε, επίσης, αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Λαϊκής Βιβλιοθήκης Καλαμάτας και έφορος της Πινακοθήκης.
Είναι σίγουρα φτωχά τα λίγα αυτά λόγια για να σκιαγραφήσουν την προσωπικότητα της Αγγελικής Κουτσομητοπούλου.
Γράφτηκαν, όμως, με απέραντο σεβασμό στη μνήμη της και απύθμενη θλίψη, γιατί η τοπική μας κοινωνία στερείται ενός ανθρώπου με αρετές και αξίες που δύσκολα συναντά κανείς στις μέρες μας.
Όσοι είχαν την τύχη να τη γνωρίσουν, θα τη θυμόνται σίγουρα με αγάπη. Αυτή την αγάπη που η ίδια μοίραζε απλόχερα.
Άντα Αποστολάκη
