Ανύπαρκτη στοργή
Τα χεράκια του έκρυψαν στην τρύπια τσέπη κάθε ελπίδα για στοργή,
μα του στέρησαν την ίδια την ζωή,
ξεριζωμένο σαν μπουμπούκι δεν πρόλαβε να ανθίσει,
τα μάτια του έκλεισαν μαζί με την Δύση,
η νιότη καθρεφτισμένη στο ρυάκι που δεν έρρεε,
γιατί, θεέ μου, η ανθρωπιά πέθανε;
Αρίλλια Φωτεινοπούλου