Και ποιος τηλεθεατής και αναγνώστης θυμάται σήμερα τι ακριβώς ειπώθηκε – και για ποιο θέμα- στην τριήμερη πολύωρη και πολύβουη συζήτηση στη Βουλή, με την πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ σε βάρος της κυβέρνησης; Μάλλον κανείς.
Το τριήμερο θέαμα και ακρόαμα στη Βουλή ικανοποίησε τους πιστούς στη Ν.Δ., αναζωπύρωσε τους θερμούς οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ και αναπτέρωσε το ηθικό για τους παλιούς και νέους υποστηρικτές του ΚΙΝΑΛ -ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, όλοι πήραν αυτό που προσδοκούσαν να πάρουν, ευελπιστώντας ότι τα κομματικά οφέλη θα φανούν στις επόμενες σφυγμομετρήσεις.
Αλλά οι πολίτες δε βγήκαν σοφότεροι από αυτή τη «μάχη» στη Βουλή, δε διέγνωσαν «ποιος θα τα κάνει καλύτερα» και τούτο, διότι τα ανοιχτά και επείγοντα προβλήματα, ανυπαρξία επιτελικού κράτους-πανδημία- ακρίβεια, χώρια τα μόνιμα, δεν πήραν απάντηση ούτε για τώρα ούτε για το μέλλον.
Η Ν.Δ., φυσικά, υπερασπίστηκε αυτό που η ίδια θεωρεί «μοναδικό» στο κυβερνητικό έργο της, για να το ακούν και το χαίρονται οι βουλευτές της. Αλλά τα επιχειρήματά της βασίστηκαν σε… ζωηρή αντιπολίτευση στα όσα δεν είχε κάνει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με αιχμή την τραγωδία στο Μάτι. Μόνο που η τραγωδία στο Μάτι δεν είχε κομματικό χαρακτήρα, όπως θέλησε να την εμφανίσει ο κ. Μητσοτάκης, αλλά είχε χαρακτήρα εθνικό- θλιβερός προάγγελος των καταστροφών του καλοκαιριού 2021 και ισόποσης αδυναμίας του επιτελικού κράτους στο χιονιά.
Και μπορεί, βεβαίως, η κυβέρνηση της Ν.Δ. να ξεγλίστρησε εύκολα από την πρόταση δυσπιστίας της αντιπολίτευσης, δεν ξέφυγε όμως από τα προβλήματα και την ανάγκη διαχείρισής τους.
Η κάλπη, όταν αυτή στηθεί, δε θα βασιστεί στην καταψήφιση της πρότασης δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στα πεπραγμένα της κυβέρνησης, τα αρνητικά πρόσημα των οποίων θα προσμετρήσουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, με την πρόταση δυσπιστίας φυσικά και δεν υπολόγισε σε πτώση της κυβέρνησης, αλλά σε… ανόρθωση του ιδίου του κόμματος, ύστερα από μια μακρά περίοδο εσωστρέφειας, στο όριο της κατάθλιψης. Όμως, από τις τοποθετήσεις στη Βουλή δε φάνηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κυοφορεί φρέσκιες, καινοτόμες ιδέες στη διαχείριση των πληγών του ελληνικού κράτους. Βασίστηκε πάνω σε παρελθοντολογία για τα πεπραγμένα επί των ημερών της κυβέρνησής του, που σε πολλούς ξύπνησαν απλώς κακές μνήμες.
Το ΚΙΝΑΛ- ΠΑΣΟΚ, σε δύσκολη θέση αφού λόγω συγκυρίας ο νέος αρχηγός του απουσιάζει από τη Βουλή, δεν κατόρθωσε να βγει από τη σφαίρα της γενικολογίας, κάτι που οφείλει να ξεπεράσει το ταχύτερο δυνατόν, αν δε θέλει να παραμείνει «το μικρό κόμμα» ανάμεσα στα δύο κόμματα εξουσίας.
Αν έχουν κάποια αξία όλα τα παραπάνω ανούσια και πεπερασμένα, είναι το γεγονός ότι οι επόμενες εκλογές και κυβερνήσεις θα στηθούν πάνω σε αυτόν τον τετριμμένο πολιτικό καμβά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από τώρα και μέσα στη Βουλή την Κυριακή αναφέρθηκε σταθερά σε επόμενη «δημοκρατική διακυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ», αναγγέλλοντας κυβέρνηση συνασπισμού και συνεργασίας με άλλα κόμματα.
Η Ν.Δ. έκανε ότι δε βλέπει το θέμα σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας από τώρα, αν και επιμελώς ο Κ Μητσοτάκης απέφυγε να αναφερθεί ακόμα και στην προοπτική αυτοδυναμίας του κόμματος του στις επόμενες εκλογές.
Κι αυτό δεν το έκανε από θέση ισχύος και σιγουριάς για τα επόμενο εκλογικό αποτέλεσμα. Η Ν.Δ. έχει πράγματι πρόβλημα να ακουμπήσει από τώρα πάνω σε πιθανά «πολιτικά μαξιλάρια» που θα τη διατηρήσουν στην κυβέρνηση. Ακόμα και η επίκληση της επαναφοράς του «κακού ΣΥΡΙΖΑ» στη διακυβέρνηση δεν είναι ικανός παράγων για να πετύχει αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές. Κι έτσι η Ν.Δ. αντιμετωπίζει το μελλοντικό πρόβλημα από τώρα.
Της Κύρας Αδάμ
