«Σταματήστε τώρα τον πόλεμο»
Αφού η Ειρήνη είναι αγάπη, χαρά, πρόοδος, ζωή, τότε γιατί «διαλέγουμε» τον πόλεμο που συνεπάγεται θάνατο, φτώχεια, θλίψη και τρόμο; Τόσο ξεκάθαρα ζυγιάζει τα πράγματα η Βασιλική, μαθήτρια της Γ’ Γυμνασίου από τη Μεσσήνη και όλα τα παιδιά που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του «Θ» να στείλουν το δικό τους αντιπολεμικό μήνυμα, με αφορμή τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία. Αν και οι ζωγραφιές αποτυπώνουν εξίσου και τη σκοτεινή πλευρά του πολέμου, το αποτέλεσμα είναι μια νότα αισιοδοξίας και η τόνωση της ελπίδας ότι το μέλλον, που αντιπροσωπεύουν οι μικροί αυτοί μαθητές, μπορεί να είναι αλλιώτικο. Κι ας μην ξεχνάμε τον Ρίτσο: «Αν όλα τα παιδιά της γης πιάναν γερά τα χέρια, ο κύκλος θα γινότανε πολύ πολύ μεγάλος κι ολόκληρη τη γη μας θ’ αγκάλιαζε θαρρώ».
Μαζικά ανταποκρίθηκαν τα παιδιά του Φροντιστηρίου Πεζώνη στη Μεσσήνη στέλνοντας δυνατά μηνύματα και πολλές ζωγραφιές (που δυστυχώς δεν ήταν δυνατόν να δημοσιευθούν όλες…).
Ο Λεωνίδας (Ε’ Δημοτικού) ζητάει «να σταματήσει ο πόλεμος τώρα! και να γίνει ειρήνη», η Σταυρούλα (ΣΤ’) κλείνει την ειρήνη με ένα στεφάνι ελιάς, η Βασιλική (Β’ Γυμνασίου) προτρέπει για ειρήνη και συμφιλίωση, καθώς με τον πόλεμο δεν κερδίζει κανείς και πρέπει να προστατεύσουμε τη ζωή και τον πλανήτη μας και να πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας, ο Λεντιόν (Β’ Γυμνασίου) προβάλλει ένα απελπισμένο χέρι που ζητάει ελευθερία. «Σταματήστε τον πόλεμο» προσθέτει τη δική του φωνή ο Κώστας (Α’ Γυμνασίου), που βλέπει τις σημαίες των εμπόλεμων χωρών μέσα σε ένα μαύρο ουρανό, αντιπολεμικά μηνύματα και σύμβολα ζωγράφισε ο Νίκος (Ε’ Δημοτικού), ζητώντας οι αντιμαχόμενοι να είναι φίλοι και όχι εχθροί, την εξίσωση της ειρήνης συνήγαγε από τις σημαίες της Ρωσίας και της Ουκρανίας ο Αντώνης (Α’ Γυμνασίου), ενώ η Ελένη (Α’ Γυμνασίου) αποτύπωσε παραστατικά με το μολύβι της τη φρίκη του πολέμου με ένα πυρηνικό μανιτάρι και ένα σύμβολο ειρήνης που αιμορραγεί και τήκεται. Αφοπλισμό και τέλος του πολέμου, ας δώσουμε τα χέρια, μόνο ειρήνη, ζητάει ο Θάνος (Ε’ τάξη).
Η Stacey Φ., η Βασιλική (Γ’ Γυμνασίου), ο Οδυσσέας (Δ’ Δημοτικού), η Δήμητρα, ο Δημήτρης (Γ’ Δημοτικού), η Τζένη, η Ελίζα (Ε’ Δημοτικού), η Ελένη, η Αναστασία (υπερασπίζεται τα ίσα δικαιώματα για όλους και δε θέλει η εθνικότητα να καθορίζει τις ζωές των ανθρώπων), ο Ηλίας, η Κωνσταντίνα (Α’ Γυμνασίου) μοιράζονται μαζί μας τις εικόνες τους.
Μαράκι: Μαρία-7 ετών, Καλαμάτα
Γιωργάκος: Γιώργος, 12 ετών, Μουσικό Σχολείο Καλαμάτας
Βαλέρια: Βαλέρια, 7 ετών, Καλαμάτα
Από το 8ο Δημοτικό Καλαμάτας μέσα από δύο έργα που δημιούργησαν τα παιδιά της Β’ και Δ’ Τάξης, με την καθοδήγηση της εικαστικού του σχολείου, Μαρίας Κώτη και την ένθερμη ανταπόκριση του διευθυντή Αντώνη Ρούσσου, στέλνουν το δικό τους αντιπολεμικό μήνυμα
«Ο πόλεμος δεν αφήνει τους ανθρώπους να γελούν, τους ΦΟΒΙΖΕΙ!»
Η Βασιλική Τσέλιου, εκπαιδευτικός στα Εκπαιδευτήρια Μπουγά, συνόψισε στο παρακάτω κείμενο τα όσα συζήτησαν με τους μαθητές της Στ’ Τάξης για τον πόλεμο και μαζί δημιούργησαν και ηχηρά εικαστικά μηνύματα…
«Ο πόλεμος δε βρίσκεται μόνο μέσα στα βιβλία της Ιστορίας και στα βιντεοπαιχνίδια, αλλά είναι δίπλα μας. Αν ο πόλεμος ήταν άνθρωπος, είπαν τα παιδιά, θα ήταν ένας ψηλός, δυνατός άντρας που φορά μαύρα και έχει στα χέρια του καρφιά γεμάτα αίματα. Ένας άντρας εγωιστής που σκορπά τον πόνο και τη θλίψη. Ο πόλεμος δεν αφήνει τα παιδιά να πηγαίνουν σχολείο. Ο πόλεμος, κυρία, δεν αφήνει τους ανθρώπους να γελούν, τους ΦΟΒΙΖΕΙ!
Αν όλοι, όμως, μαζί πηγαίναμε μπροστά του, θα μας φοβόταν αυτός και η Ειρήνη θα ερχόταν όμορφη και χαμογελαστή να πάρει το φόβο μας και να φέρει πάλι γέλια!
Είπαν οι σοφοί μας μαθητές…
Στο πλαίσιο των μαθημάτων μας οι μαθητές της ΣΤ’ Δημοτικού των Εκπαιδευτηρίων Μπουγά σχολιάζουν, μαθαίνουν, καλλιεργούν την κριτική τους σκέψη, την ενσυναίσθηση και αντιδρούν στη λέξη πόλεμος.
Οι ζωγραφιές τους ήταν ένας τρόπος έκφρασης για να πουν STOP WAR και αυτό να ακουστεί στα απέραντα της γης».
Της Χριστίνας Ελευθεράκη
