ΤΟ γεγονός της εγκρίσεως της μελέτης του Λιμένος Καλαμών της εκπονηθείσης υπό του γερμανικού τεχνικού οίκου Ντίκερ Χοφ και Βίδμαν και τροποποιηθείσης υπό του τεχνικού γραφείου των αδελφών Αργυροπούλων είναι εξαιρετικώς ευχάριστον. Διότι άνευ της εγκρίσεως της μελέτης αυτής κατά μίαν ωμήν λογικήν δεν θα ήτο δυνατόν η Λιμενική Επιτροπή να εκτελέση σοβαρώτερα εν τω Λιμένι έργα, διότι εν τοιαύτη περιπτώσει θα διέτρεχε τον κίνδυνον της επαληθεύσεως της λαϊκής παροιμίας «του ράβε ξήλωνε», δεδομένου όντως ότι δεν θα ήτο γνωστόν αν τα έργα ταύτα θα ήσαν χρήσιμα κατά την έναρξιν της εφαρμογής της μελέτης του Λιμένος.
ΗΔΗ όμως μετά την έγκρισιν της μελέτης του Λιμένος τα πράγματα αλλάσσουν μορφήν. Η Λιμενική Επιτροπή, έχουσα υπόψη της την εγκεκριμένην μελέτην, έχουσα πόρους ικανούς, δύναται να εκτελέση μερικά έργα απολύτου αναγκαιότητος, ιδία δε την εκβάθυνσιν του Λιμένος εις τρόπον ώστε χάριν του μέλλοντος να μη παραβλέπεται το παρόν, ουδέ να επηρεάζεται το σημερινόν εμπόριον και η βιομηχανία της πόλεως των Καλαμών εκ της οικτράς σημερινής καταστάσεως του Λιμένος.
ΕΛΠΙΖΟΜΕΝ ότι η Λιμενική Επιτροπή αποτελουμένη από πρόσωπα αναμφισβητήτου ικανότητος και παρακολουθουμένη μετά πάσης συμπαθείας από μέρους της κοινωνίας θα θελήση να δικαιώση τα γενικάς προσδοκίας δια της εκτελέσεως ουσιαστικών έργων, τα οποία θα εξυπηρετήσουν το ανθούν εμπόριον και την βιομηχανίαν της πόλεως των Καλαμών.
