Τα καθ’ έκαστον θέρος λαμβανόμενα προσωρινά μέτρα, όπως μετριασθώσι τα αφόρητα δεινά της πόλεως και προ παντός των παροικούντων πολιτών προς τον ιστορικόν μας Νέδοντα, αν δεν βλάπτουν, πάντως όμως δεν ωφελούν. Εάν ουδέν μέτρον προσωρινόν ελαμβάνετο ίσως η αφόρητος και λίαν επικίνδυνος τότε κατάστασις να εξηνάγκαζε την πόλιν εις μίαν πραγματικήν διαμαρτυρίαν με αποτελέσματα θετικά διορθώσεως του κακού.
Επί είκοσι και πέντε τώρα συναπτά έτη ο Νέδων κατέστη πληγή πυορρούσα και απειλούσα σοβαρότατα την υγείαν της πόλεως. Και όμως ουδέν μέτρον συντελεστικόν έκτοτε εγένετο και δια να απαλλαγή η πόλις του εφιάλτου αυτού και δια να παρουσιάση ακόμη μίαν ευκοσμίαν εις το κεντρικόν μέρος αυτής. Και όμως η πόλις εδέχθη αγογγύστως και δέχεται ακόμη και πληρώνει ειδικούς φόρους αρκετά σημαντικούς χάριν των… υδραυλικών του Νέδοντος.
Και τα χρήματα αυτά ίσα με τα τώρα εχρησίμευσαν, ω της πρωτοτύπου αντιλήψεως και μακαριότητος, δια να δοκιμασθώσι πρακτικαί τινές μελέται οδηγήσασαι και ταμείον του Νέδοντος και συλλαβόντας τας πρωτοτύπους μελέτας εις την καταστροφήν.
Και όμως το ζήτημα αυτό υπήρξε και είναι εν από τα σοβαρώτερα, αν μη το πρώτον της πόλεώς μας, συνδεόμενον αμέσως και με την υπόστασιν αυτής της πόλεως.
Η επιδειχθείσα άχρι τούδε μακαριότης κατέστησε την ξηράν κοίτην του ποταμού εστίαν πάσης ανθυγιεινής ακαθαρσίας αφ’ ης δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις φονεύουσι σιγά σιγά τον οργανισμόν της πόλεως και παριστώσιν εις τα όμματα των ξένων μας ακοσμίαν ασυγχώρητον τελείως.
Και όταν έρχεται ο χειμών εις εκάστην θύελλαν πιέζεται η ψυχή της πόλεως από τον κίνδυνον μιας πλημμύρας, όταν δε έρχεται το θέρος, αγωνιά αύτη η υγεία της πόλεως.
Τώρα με την αλλαγήν του φορολογικού συστήματος επί των οικοδομών και με αύξησιν του φορολογικού συντελεστού πρόκειται αρκετή προικοδότησις του ειδικού αυτού ταμείου, ούτως ώστε να επιτρέπεται εις τους διευθύνοντας το ταμείον αυτό να λάβωσι μια για πάντα πραγματικάς αποφάσεις δια να απαλλαγή άπαξ δια παντός η πόλις από τον εφιάλτην αυτόν.
Τα ημίμετρα δεν επιτρέπονται εις έργα τοιαύτης φύσεως.
Β. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ΝΕΔΩΝ
«ΘΑΡΡΟΣ» 26 Μαΐου 1919
Υπάρχουν περιστάσεις τινές κατά τας οποίας καίτοι η επέμβασις μιας αρχής ή ενός ατόμου προς διακανονισμόν ενός ζητήματος είναι επωφελής, εν τούτοις η μη επέμβασις δυνατόν να φέρη καλλίτερα αποτελέσματα. Η Καλαμάτα έχει μέσα στα καλλίτερα κέντρα της μίαν πληγήν χρονίαν, χρονιωτάτην. Πυορροεί η πληγή αύτη διαρκώς και η δυσοσμία της απειλεί διαρκώς την δημοσίαν υγείαν. Αλλά το παραδοξότερον όλων είναι, ότι η πληγή αύτη έγινε περισσότερον επικίνδυνος από τότε που εσκέφθημεν όλοι οι Καλαματιανοί να την γιατρέψωμεν.
Το πράγμα από πρώτης όψεως καταντά ολίγον ακατανόητον και όμως είναι εξόφθαλμον, όπως θα έλεγεν ένας φιλολογών.
Ο Νέδων. Τι είναι λοιπόν αυτός ο Νέδων; Ένα ποτάμι που πλησιάζει να χωρίση την Καλαμάτα στα δύο. Και αντί να χύνη τα νερά του δια να καθαρίζη και να δροσίζη την πόλιν, έγινε οχετός πάσης ακαθαρσίας.
Και από πότε; Από τότε έγινε ένα ταμείο που φέρει το όνομα «Υδραυλικά Νέδοντος». Θα πήτε τι έγινε έως τώρα. Σας απαντώμεν ένα σωρό τρύπες μέσα στο νερό που έχαψαν ίσα με τα τώρα αρκετές χιλιαδούλες μαζεμένες από τον ιδρώτα και τον κόπον εκείνων που τους πνίγει η βρώμα…
Λοιπόν άμα έρχεται ο Μάιος αρχίζουν αι φωναί και βρίσκει διαρκώς τώρα και σε είκοσι χρόνια η Αστυνομία τον μπελά της.
Η αστυνομική επέμβασις ανακουφίζει λίγο και αποκοιμίζει τας διαμαρτυρίας για να ξαναρχίση το ίδιον το άλλο θέρος.
Δεν ήτο λοιπόν προτιμώτερον να λείψη η επέμβασις αυτή; Θα με ερωτήσετε τότε τι θα γίνει. Απλούστατα θα μας εξαναγκάση ο άμεσος κίνδυνος να ξυπνήσωμεν λιγάκι, να διαμαρτυρηθούμε, να φωνάξουμε, και υπάρχει ελπίς να γίνη κάτι τι σωστικό, κάτι τι ωφέλιμο.
Τώρα υπάρχει και μία άλλη γνώμη: ότι απεκτήσαμεν ανοσίαν…
Να σας ειπώ;
Δεν την ευρίσκω και πολύ ξένην προς την πραγματικότητα την γνώμην αυτήν…
Ο ΠΑΛΑΙΟΣ
