Το «Πήγα, Είδα, Άκουσα» θα προβληθεί αυτή την Κυριακή 10 Απριλίου στις 7.30 μ.μ. στο Πνευματικό Κέντρο. Παρ’ ότι είναι το άγουρο έργο μιας πολύ νέας, της μόλις 26 ετών Μαίρης Μπουλή, γνώρισε αμέσως την αποδοχή, κάνοντας πρεμιέρα πριν τρία χρόνια στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και έκτοτε «ταξιδεύει» ασταμάτητα. Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου όχι μόνο το συμπεριέλαβε στο πρόγραμμά του, αλλά το «αναβάθμισε», προσθέτοντας την ακουστική περιγραφή και δικαιώνοντας με έναν άλλο και ουσιαστικό τρόπο το θέμα του φιλμ της πολλά υποσχόμενης σκηνοθέτιδας, έτσι που να αγκαλιάζει τα άτομα με αναπηρίες. Η ίδια χαρακτηρίζει «μεγάλο δώρο» τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, συγχαίροντας τους διοργανωτές για την ολοκλήρωση ουσιαστικά του έργου της.
«Είμαι πολύ υπέρ της ακουστικής περιγραφής και του να κάνεις το σινεμά προσβάσιμο σε όλους, οποιαδήποτε ταινία, ανεξαρτήτως αν έχει θέμα την αναπηρία» προσθέτει ακόμη, ενώ μιλώντας για το θέμα, η Μαίρη Μπουλή, εξηγεί ότι προέκυψε από την εμπειρία της στο Βερολίνο, όπου «ένα από τα πράγματα που παρατήρησα είναι ότι σε όλους τους χώρους, όχι μόνο σε μουσεία, αλλά και σε καφέ, σε λεωφορεία, η προσβασιμότητα δεν ήταν κάτι έξτρα. Ήταν κάτι αυτονόητο και τα άτομα με αναπηρία κυκλοφορούν περισσότερο και να είναι πολύ πιο ενταγμένα μέσα στην πόλη. Μετά ξεκίνησα να σκέφτομαι γιατί δεν συμβαίνει αυτό εδώ, παρ’ όλο που η συζήτηση γύρω από την αναπηρία έχει ανέβει πολύ τελευταία. Η απάντηση σε μεγάλο βαθμό είναι ότι δεν μπορούν να κινηθούν για πρακτικούς λόγους, άσχετα από το αν θέλουν ή δεν θέλουν».
Όσο για τη «ματιά» που επέλεξε, η Μαίρη Μπουλή -η οποία συνάντησε πολλά γραφιοκρατικά εμπόδια για τα γυρίσματα εντός του μουσείου, αλλά την προθυμία των ΑμΕΑ να μιλήσουν για τις δυσκολίες προσβασιμότητας που αντιμετωπίζουν- ήταν προσανατολισμένη στο «να μιλάνε τα άτομα για τον εαυτό τους από το να μιλάει κάποιος άλλος γι αυτούς, δηλαδή είχα πάρει μια απόσταση και ήθελα πιο πολύ να εξερευνήσω το δικό τους βίωμα».
Ρωτήσαμε, μεταξύ άλλων, τη νεαρή σκηνοθέτιδα του «Πήγα, είδα, άκουσα» και για την δική της εμπειρία σε έναν χώρο, που όπως παραδέχεται, παραμένει ακόμα «ανδροκρατούμενος, αλλά γίνονται πολλά βήματα. Δεν έχω νοιώσει κάποια διαφορετική αντιμετώπιση, αλλά όσο γύριζα το ντοκιμαντέρ είναι συχνό κάποιος άνδρας να μην σε πάρει στα σοβαρά. Γενικά υπάρχει σεξισμός και συμβαίνουν άσχημα περιστατικά, αλλά προσωπικά έχω καλές συνεργασίες και δεν έχω ζήσει κάτι ακραίο».
Η ίδια παραμένει πάντα προσηλωμένη στη δουλειά της –για την ώρα εργάζεται ως βοηθός σκηνοθέτη και κάνει παράλληλα τις δικές της δουλειές της, έχοντας πάντα κατά νου να κάνει «τα πράγματα όσο πιο επαγγελματικά μπορώ, σωστά και όχι πρόχειρα και να εμβαθύνω σε πράγματα, αλλά νοιώθω κι ότι ακόμα έχω και πολλά να μάθω. Νομίζω ότι αυτό δεν θα φύγει ποτέ, πάντα έτσι θα είναι γιατί κάθε ταινία σε μαθαίνει και κάτι καινούργιο».
Η Μαίρη Μπουλή εκτιμά ότι ο κόσμος παρακολουθεί περισσότερο ντοκιμαντέρ απ’ ότι παλιά, θεωρεί όμως ότι χρειάζεται περισσότερη «ενίσχυση» στο πιο κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ, που είναι πιο ελεύθερο σε πειραματισμούς, πέρα από το κλασικό τηλεοπτικό στυλ, συνδυάζοντας μυθοπλασία και πραγματικότητα. «Για μένα το ντοκιμαντέρ είναι Τέχνη και κάθε φορά εκφράζει αυτό που έχει ανάγκη να εκφράσει ο δημιουργός. Κάποιες φορές μπορεί να θίξει ένα πρόβλημα κοινωνικό, πολιτικό ή άλλο, να προβάλλει ένα συναίσθημα, να στρέψεις το βλέμμα σε κάτι που σου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον, είναι μεγάλο το φάσμα», προσθέτει ακόμη η νεαρή κυρία Μπουλή που έρχεται στην Καλαμάτα για να δει πολλά ντοκιμαντέρ, να συναντήσει συναδέλφους, να γνωρίσει τις ενδιαφέρουσες δράσεις και προσκαλεί και τον κόσμο «να βλέπει πιο πολλά ντοκιμαντέρ, ψάχνοντας αυτό που τον ενδιαφέρει. Υπάρχει εκεί κάτι για όλους και απλά περιμένει να το ανακαλύψουν»!
Η «ταυτότητα» της Μαίρης Μπουλή
Η Μαίρη Μπουλή αποφοίτησε το 2019 από το τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και γύρισε το ντοκιμαντέρ «Πήγα, Είδα, Άκουσα» που έκανε πρεμιέρα πριν τρία χρόνια στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια προβλήθηκε στα: Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων, DocFest Χαλκίδας, Φεστιβάλ Αρχαιολογικού, Εθνογραφικού και Ιστορικού Ντοκιμαντέρ στην Κύπρο και στο FestivaldellaComunicazione e delCinemaArcheologico στην LicodiaEubea της Ιταλίας. Η μικρού μήκους της ταινία Nightwalk έκανε πρεμιέρα στο Lift-OffSessions τον Φεβρουάριο του 2020 και ελληνική πρεμιέρα στο NafplioBridges International FilmFestival. Την περίοδο αυτή η Μαίρη κάνει το μεταπτυχιακό στο ντοκιμαντέρ στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και εργάζεται στο σινεμά.
Το “Πήγα, Είδα, Άκουσα”
Παραγωγή-Σκηνοθεσία: Μαίρη Μπουλή
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Νίκος Χαντζής-Μιχάλης Μαλανδράκης
Μοντάζ: Γιώργος Τσάπης
Μουσική: Madara
Σχεδιασμός τίτλων: Αφροδίτη Μπιτζούνη-Νικολέττα Παπακωνσταντίνου
ColourGrading: Θοδωρής Ηλιόπουλος
Σχεδιασμός ήχου: Χρήστος Σακελλαρίου
Ακαδημαϊκή Επιβλέπουσα: Ανδρομάχη Γκαζή
