ΟΤΑΝ υπάρχη η καλή θέλησις δύναται εις και μόνον άνθρωπος να κάμη θαύματα. Τούτο συμβαίνει με τον κοινοτάρχην Μεσοποταμίας (Ασλάναγα) Γεώργιον Σχοινάν ή Μελέγον. Εις το οκτάμηνον προεδρικόν του διάστημα, μετέβαλε την κοινότητά μας ήτις είχεν εγκαταλειφθή εις την τύχην της από αμνημονεύτων χρόνων κωμόπολιν. Κατόρθωσε να προμηθευθή μέσω της εταιρείας ΣΠΑΠ βαγόνια χαλίκι δια του οποίου έστρωσε όλας τας οδούς της κωμοπόλεως, ας ζηλεύουν και αυταί αι Καλάμαι.
ΜΕ την αξίνaν και τον κασμάν εις το χέρι ειργάζετο με ολόκληρον το κοινοτικόν συμβούλιον μαζί με τους εργάτας επί δύο μήνας. Προς εξοικονόμησιν εργατών κ.λπ., ωδηγούσε ο ίδιος μαζί με τους κοινοτικούς συμβούλους τα κάρρα με το χαλίκι. Οι μηχανικοί της Ηλεκτρικής Εταιρείας Φωτισμού Λεων. Βιρκώφ και Παύλος Νεβέρνσκυ, απεκαλύφθησαν και του έσφιξαν το χέρι, λέγοντες ότι πρώτην φοράν βλέπουν τοιούτον κοινοτάρχην και συστήσαντες εις αυτόν να εξακολουθήση εργαζόμενος με τον ίδιον ενθουσιασμόν.
ΔΕΝ δυνάμεθα παρά να σφίξωμεν και ημείς δημοσία το χέρι του λαμπρού τούτου προέδρου ως και ολοκλήρου του Κοινοτικού Συμβουλίου, ευχόμενοι όπως το ωραίον του παράδειγμα το μιμηθώσιν και όλοι οι λοιποί κοινοτάρχαι της υπαίθρου δια την πρόοδον αυτής και να μην αναμένωμεν τα πάντα από το κράτος κ.λπ.
