Η αλλαγή και ανακατεύθυνση στο μείζον θέμα των υποδομών, με το βλέμμα στις πράσινες υποδομές και την κλιματική κρίση
Μπορεί στο Νομό Μεσσηνίας τα τελευταία χρόνια να σχεδιάζονται ή να υλοποιούνται έργα βελτίωσης των υποδομών, όμως είναι κάτι παραπάνω από επιτακτικό να δοθεί έμφαση στις λεγόμενες πράσινες μεταφορές, όπως και να υπάρξουν έργα που θα αντιμετωπίζουν το φαινόμενο της κλιματικής κρίσης.
Αναμφισβήτητα στις πράσινες μεταφορές κυριαρχεί η επαναλειτουργία του τρένου κατά μήκος της Περιφέρειας Πελοποννήσου και έως την Καλαμάτα. Από την πλευρά του περιφερειάρχη Παναγιώτη Νίκα υπάρχουν πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά θα πρέπει να συνεπικουρηθούν από όλους τους φορείς οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις.
Πριν από την εμφάνιση των ταχέων αυτοκινητόδρομων ο σιδηρόδρομος Πελοποννήσου είχε μεγάλη σημασία για τις τοπικές κοινωνίες της Πελοποννήσου. Διακινούσε την αγροτική παραγωγή της χώρας, λειτουργούσε ταχυδρομικές υπηρεσίες μέχρι το 1970, ενώ υπήρξε για πολλά χωριά το μοναδικό δημόσιο μέσο μεταφοράς. Η σημερινή του εικόνα είναι αυτή της πλήρους εγκατάλειψης και διάλυσης. Κι όμως, αν θέλουμε να απαντήσουμε στα προβλήματα των καιρών, σε ό,τι έχει σχέση με τις μεταφορές, ο σιδηρόδρομος παραμένει ασυναγώνιστος.
Παράλληλα, είμαστε σε μια ευτυχή συγκυρία, κατά την οποία η Ευρώπη ανακαλύπτει και πάλι το τρένο ως σύγχρονο και φιλικό ως προς το περιβάλλον μέσο για τις μετακινήσεις.
Ωστόσο, δε θα πρέπει να μειώσουμε την ανάγκη ολοκλήρωσης έργων που αφορούν στο εσωτερικό οδικό δίκτυο της Μεσσηνίας (Καλαμάτα- Ριζόμυλος- Πύλος- Μεθώνη) όσο και τη σύνδεση με τη Δυτική Ελλάδα, μέσω της ολοκλήρωσης του άξονα Πύργος – Τσακώνα.
Η κλιματική κρίση
Εδώ τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα για τη Μεσσηνία, με βάση την υπάρχουσα εικόνα. Η ένταξη της Καλαμάτας στις 100 κλιματικά ουδέτερες και έξυπνες πόλεις, τα αντιπλημμυρικά έργα προστασίας της, η δημιουργία φραγμάτων (Μιναγιώτικο και Φιλιατρινό) ενισχύουν την “άμυνα” του νομού απέναντι στα ακραία καιρικά φαινόμενα, που χρόνο με το χρόνο είναι και πιο συχνά.
Στο μεταξύ, «μέτωπο» για την πρόληψη και αποκατάσταση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης στους ανθρώπους, το περιβάλλον και τις υποδομές σχηματίζουν ομάδες Δήμων της χώρας που απειλούνται από τα έντονα καιρικά φαινόμενα.
Το Δίκτυο Πόλεων με Λίμνες, το Ελληνικό Δίκτυο Πόλεων με Ποτάμια και το Δίκτυο Δήμων Περιοχής Πίνδου υπέγραψαν τις προηγούμενες μέρες στην Ηράκλεια Σερρών συμφωνία συνεργασίας, η οποία, όπως επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση, «ανοίγει το δρόμο οι πολυάριθμοι Δήμοι μέλη των τριών Δικτύων, να αναπτύξουν συνέργειες για την υλοποίηση έργων και προγραμμάτων, μέσω εγχώριων και ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων, στον τομέα της εξοικονόμησης ενέργειας και της προστασίας των πολιτών και της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας από τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης».
Επίσης, θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη στο σχεδιασμό ότι οι φυσικές καταστροφές πολλαπλασιάζονται φανερώνοντας μια σκληρή πραγματικότητα. Τα ελλείμματα των υποδομών απέναντι στα ακραία καιρικά φαινόμενα πλήττουν κατά κύριο λόγο τους κοινωνικά και οικονομικά πιο αδύναμους. Εκείνους που είναι αναγκασμένοι να ζουν στα υπόγεια, σε κατοικίες που δεν πληρούν στοιχειώδεις προδιαγραφές ασφαλείας.
Είναι εμφανές ότι το μίγμα έργων που είχαμε συνηθίσει εδώ και δεκαετίες αλλάζει και σε αυτό συμβάλλουν και οι υποδομές οι οποίες υπάρχουν, αλλά και η κλιματική κρίση.
Το ζητούμενο σε αυτή την αλλαγή είναι να υπάρξει μεθοδικότητα και σχεδιασμός. Γιατί καλές είναι οι εξαγγελίες ή και οι προθέσεις, αλλά δε φτάνουν. Το πόσο και αν θα καταφέρουμε να αλλάξουμε, αυτό είναι ένα στοίχημα το οποίο θα πρέπει να κερδηθεί.
Α.Π.
