Παντρεμένη και μόνιμη κάτοικος Καλαμάτας με πτυχίο στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Τρία ολόκληρα χρόνια παλεύει με τη γραφειοκρατία μία γυναίκα από τη Ρωσία, η οποία μένει μόνιμα στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Καλαμάτα, έχοντας σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και δημιουργήσει οικογένεια.
Ο λόγος είναι η προσπάθεια που κάνει για να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια. Χθες, αγανακτισμένη, δημοσιοποίησε το πρόβλημά της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς πλησιάζει ο χρόνος που πρέπει να επιστρέψει στη Ρωσία για να ανανεώσει την ταυτότητά της και εκεί είναι ανεπιθύμητη, καθώς έχει ταχθεί κατά του πολέμου στην Ουκρανία και μπορεί να κινδυνεύσει ακόμα και με φυλάκιση.
Η Λιουντμίλα Κριούκοβα μaς μίλησε και μας παρουσίασε όλο το γραφειοκρατικό Γολγοθά που περνά από το 2019, χωρίς κανένα αποτέλεσμα μέχρι στιγμής, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα τελειώσει και δε θα αναγκασθεί να γυρίσει στη Ρωσία.
Αίτηση για ελληνική ιθαγένεια
Η Λιουντμίλα έχει μεγαλώσει στη Μόσχα και τα τελευταία 13 χρόνια ζει μόνιμα στην Καλαμάτα, ενώ είναι παντρεμένη με Έλληνα και έχουν αποκτήσει δυο γιούς.
Στη Ρωσία ολοκλήρωσε τις σπουδές της, αποφοιτώντας από το Πανεπιστήμιο RUDN και το Τμήμα Φιλολογίας (το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο έχει πολλές επιστημονικές συνεργασίες, ακόμα και με τη Γεωπονική Σχολή του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στην Καλαμάτα).
Συνέχισε τις σπουδές της στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, απ’ όπου πέρυσι πήρε το πτυχίο της. Διδάσκει ρωσική και ελληνική γλώσσα ως ξένη.
Παράλληλα, ασχολείται ενεργά με τις δύο οικογενειακές επιχειρήσεις, που απαιτούν πολύ χρόνο και σκληρή δουλειά για να παραμένουν ανοιχτές και λειτουργικές, ειδικά τα τελευταία χρόνια με την παρατεταμένη οικονομική κρίση, όπως μας επισήμανε.
Σύμφωνα με τα λεγόμενά της, το 2019 κατέθεσε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά προς απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας. Τότε, όπως μας εξήγησε, ο νόμος όριζε ότι ένας αλλοδαπός πολίτης, μετά τρία χρόνια γάμου με Έλληνα πολίτη και με παιδί, πληροί τα κριτήρια για να αιτηθεί την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας.
Στο φάκελο που ετοίμασε συμπεριέλαβε και διάφορες βεβαιώσεις από συλλόγους και εθελοντικές ομάδες όπου συμμετέχει και αποδεικνύουν ότι όλα αυτά τα χρόνια είναι ενεργός πολίτης στη μεσσηνιακή κοινωνία. Κατέβαλε ακόμη παράβολο 700 ευρώ, όπως ορίζει ο νόμος, και χρησιμοποίησε το δικαίωμα που της δίνει για «συμπληρωματική επίσπευση», προκειμένου να τύχει ταχύτερης εξέτασης του αιτήματός σε ένα χρόνο αντί για τρία, λόγω κατοχής πτυχίου από ελληνικό πανεπιστήμιο.
Καθώς εκείνη την περίοδο αναμενόταν αλλαγή του νόμου, της υποσχέθηκαν από το αρμόδιο τμήμα ότι θα προωθούσαν το φάκελο στο αντίστοιχο τμήμα της Πάτρας για να εκδοθεί απόφαση πριν αλλάξει. Παρά ταύτα, έχουν ήδη περάσει 3 χρόνια κι ακόμα, όπως μας τόνισε, δεν έχει υπάρξει αποτέλεσμα.
Άλλαξε ο νόμος
Πριν από περίπου ένα χρόνο άλλαξε η διαδικασία και πλέον αρμόδια αρχή έκδοσης της απόφασης περί κτήσης της ιθαγένειας είναι οι περιφερειακές διοικήσεις και οι τοπικές Αρχές, με το φάκελο να εξετάζεται από τα Τοπικά Γραφεία του υπουργείου Εσωτερικών.
Ένα από τα θετικά που επήλθαν με το νέο νόμο είναι ότι, εφόσον είναι πτυχιούχος από Ελληνικό Πανεπιστήμιο, απαλλάσσεται από την υποχρέωση εξέτασης στην Ελληνική Γλώσσα, στην Ελληνική Ιστορία και στη Γεωγραφία, όμως πλέον προβλέπεται να γίνεται έλεγχος της οικονομικής κατάστασης του αιτούντος για τα τρία χρόνια που προηγούνται της αίτησης και το εισόδημά του, ανά έτος, να αγγίζει τα 8.450 ευρώ.
Κι εδώ αρχίζουν άλλα περίεργα, όπως μας περιέγραψε η ίδια: «Στην περίπτωσή μου εξετάζονται τα έτη 2016-2018. Το 2016 λίγο σταθήκαμε στα πόδια μας, καθώς είχε προηγηθεί η οικονομική κρίση. Επίσης, όπως όλοι θυμάστε, εκείνη την εποχή στη Μεσσηνία είχαμε τη μεγάλη πλημμύρα. Στο εργοστάσιο της οικογενειακής επιχείρησης το νερό έφτασε στο 1,5 μέτρο, με αποτέλεσμα να χαθούν όλα τα προϊόντα, το γραφείο μας και πολλά μηχανήματα συνολικής αξίας 30.000 ευρώ. Κατά συνέπεια, τα συγκεκριμένα χρόνια που ζητούν η φορολογική μας δήλωση είναι μηδενική. Έτσι, όταν εξετάστηκε η αίτησή μου από τη Γενική Γραμματεία Ιθαγένειας, στην Καλαμάτα, απορρίφθηκε με την αιτιολογία του μη επαρκούς εισοδήματος. Επίσης, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχα μου δηλώθηκε ότι θεωρούν πως δε βρίσκομαι μόνιμα στην Ελλάδα.
Θεωρώ ότι είναι τραγικό και μεγάλη παράλειψη του νέου νόμου να εξετάζονται οι αιτήσεις που βρίσκονται σε εκκρεμότητα με τα νέα κριτήρια, χωρίς να ζητείται εκ νέου κατάθεση, έστω, συμπληρωματικών δικαιολογητικών, όπως θα όφειλαν, εφόσον έχουν διαφοροποιηθεί τα κριτήρια. Ούτε μου ζητήθηκε να περάσω από συνέντευξη. Εννοείται ότι χάθηκαν και τα 700 ευρώ που είχα καταθέσει ως παράβολο».
Δεν μπορεί να γυρίσει στη Ρωσία
Σε ό,τι αφορά την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας και γιατί επιμένει τόσο πολύ, η Λιουντμίλα μάς εξήγησε ότι στην ουσία δεν προσφέρει κάτι επιπλέον, παρά μόνο τη δυνατότητα να ψηφίζεις και να ταξιδεύεις χωρίς βίζα σε ΗΠΑ και Αγγλία, ωστόσο είναι και κάτι άλλο: «Πλέον, μετά τόσα χρόνια στην Ελλάδα, κουράστηκα να αντιμετωπίζω τη ρατσιστική συμπεριφορά στις διάφορες Δημόσιες Υπηρεσίες επειδή δεν έχω ελληνική ταυτότητα. Για παράδειγμα, κάτι απλό, δεν μπορώ να πάρω μόνη μου ούτε βεβαίωση οικογενειακής κατάστασης, ούτε καν να δω το αποτέλεσμα του rapid test των παιδιών μου, επειδή είμαι ξένη.
Στη χώρα μου είχα να πάω οκτώ χρόνια. Πήγα πέρσι, πρώτη φορά έπειτα από τόσο καιρό, και ξέρω ότι δε θα μπορούσα να ζήσω ξανά εκεί ποτέ. Με την παρούσα κατάσταση, αν γυρίσω στη χώρα μου, κινδυνεύω με φυλάκιση τουλάχιστον 10 χρόνων, λόγω μη υποστήριξης του Πούτιν και επειδή υπέγραψα το ψήφισμα πολιτών “Όχι στον πόλεμο”. Είμαι 40 ετών και σε λίγα χρόνια θα χρειαστεί να πάω στη χώρα μου για να αλλάξω την ταυτότητά μου, όπως ορίζει ο νόμος. Χωρίς αυτό είμαι απλά ένα τίποτα, χωρίς χαρτιά, διαβατήριο και πατρίδα. Πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω τόση ανασφάλεια και πραγματικά δεν πατάω στη γη», κατέληξε η Λιουντμίλα.
Της Βίκυς Βετουλάκη
