«Δύο πρόβατα για ένα σακί καλαμπόκι»
Σε απόγνωση έχουν περιέλθει κτηνοτρόφοι και στην Τριφυλία εξαιτίας της εκτόξευσης στα ύψη του παραγωγικού κόστους.
Άνθρωποι του μόχθου και της σκληρής δουλειάς, υπό αντίξοες συνθήκες, διαρκώς εκτεθειμένοι στον καιρό, έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν τις αντιξοότητες με δύναμη, θάρρος και κουράγιο, αλλά πλέον, όπως λένε, κινδυνεύουν με αφανισμό. Έχουν τα ζώα τους άλλοτε στον ορεινό όγκο και άλλοτε στα πεδινά, για να ζήσουν τις οικογένειές τους, έχουν μεγαλώσει και σπουδάσει παιδιά, έχουν βγάλει καλούς και χρήσιμους ανθρώπους στην κοινωνία, είναι οι ίδιοι άγρυπνοι φρουροί του περιβάλλοντος, προσφέρουν το είναι τους, πλέον όμως όχι μόνο δεν μπορούν ν’ ανταπεξέλθουν, αλλά αδυνατούν ακόμα και να αγοράσουν ζωοτροφές, πρωτίστως και κυρίως καλαμπόκι, για να ταΐσουν τα ζώα τους, πέρα από όλα τα υπόλοιπα έξοδα που απαιτούνται.
«Οι ζωοτροφές έχουν φτάσει στα ύψη. Το κόστος κάθε λίγο ανεβαίνει. Για να αγοράσουμε ένα σακί καλαμπόκι πρέπει να πουλήσουμε δύο πρόβατα. Πώς γίνεται το περυσινό καλαμπόκι να έχει φτάσει στα ύψη φέτος; Εντάξει, είναι ο πόλεμος, αλλά είναι και η γενικότερη ακρίβεια σε όλα. Και τα παιχνίδια για τα κέρδη. Κι εμείς τα θύματα. Όπως σου τα λέω. Δεν τρώμε εμείς στην οικογένεια για να ταΐσουμε τα ζώα μας. Και δε γίνεται τίποτα. Πόσο να αντέξουμε; Δεν αντέχουμε. Αν δε βοηθηθούμε, θα τελειώσει η ντόπια κτηνοτροφία. Γράψ’ το. Αυτό θέλουν να κάνουν; Να έρχονται όλα εισαγωγής; Η Ελλάδα χάνει. Αφανιζόμαστε εμείς αλλά χάνουν όλοι, χάνει και το κράτος. Να μας βοηθήσουνε θέλουμε. Να βρούνε τρόπο να μας στηρίξουνε. Να μας στηρίξουν με τις ζωοτροφές. Έχουν τρόπους, ξέρουν. Γιατί δεν το κάνουν; Αν δε στηριχθούμε μέσα στο καλοκαίρι, δεν υποφέρεται η κατάσταση, δεν μπορούμε, δεν έχουμε να πάρουμε καλαμπόκι να ταΐσουμε τα ζώα μας, τι θα κάνουμε;
Θα τελειώσει η ντόπια κτηνοτροφία», είπαν προχθές κτηνοτρόφοι στο «Θ» που συζητούσαν για τραγική κατάσταση που αντιμετωπίζουν.
Του Ηλία Γιαννόπουλου
