Με αφορμή το νόμο Κεραμέως για τα ΑΕΙ, ζητήματα που είχαν λυθεί με το «νόμο Διαμαντοπούλου» επανέρχονται με εκρηκτικό τρόπο, τροφοδοτώντας συγκρούσεις και εμποδίζοντας τη συζήτηση των αληθινών αναγκών για τα ΑΕΙ. Χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία του νόμου 4009/2011 που ψηφίστηκε με πρωτοφανή πλειοψηφία από την ελληνική Βουλή, για να υπονομευθεί στη συνέχεια από τη Δεξιά και να δεχθεί το τελειωτικό κτύπημα από την ανερμάτιστη Αριστερά του Τσίπρα.
Δυστυχώς, από τα λάθη μας δε μαθαίνουμε.
Το ίδιο συνέβη με την ευκαιρία που χάθηκε το 2001 με το «ασφαλιστικό Γιαννίτση».
Τώρα, ύστερα από 20 χρόνια γίνεται προσπάθεια από τον Τσακόγλου να προωθήσει μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να έχουν γίνει. Εάν είχε περάσει το «ασφαλιστικό Γιαννίτση», η χώρα δε θα έμπαινε στα μνημόνια. Δυστυχώς, χάσαμε άλλη μια ιστορική ευκαιρία. Έτσι εθισμένοι να αντιδράμε σε κάθε μεταρρύθμιση, η χώρα με χρονική υστέρηση πληρώνει τα σπασμένα.
Υπάρχουν ευκαιρίες που σου δίνουν τη δυνατότητα να επανέλθεις. Υπάρχουν, όμως, ευκαιρίες που χάνονται για πάντα.
Το «Όχι» των Ελληνοκυπρίων στο σχέδιο Ανάν απεδείχθη μοιραίο για το μέλλον της Κύπρου.
Η επιλογή του Κώστα Καραμανλή να εγκαταλείψει το «Ελσίνκι» το 2004, φοβούμενος ότι πηγαίνοντας στη Χάγη δε θα ικανοποιούνταν οι ελληνικές αξιώσεις στο σύνολό τους, τίναξε στον αέρα μια διαδικασία που θα οδηγούσε στην επίλυση των ελληνοτουρκικών.
Για την εγκατάλειψη του «Ελσίνκι» και το αποτέλεσμά της, έγραφε ο Σημίτης σε ένα ιστορικό του άρθρο στις 14/12/19 στα ΝΕΑ: «Είναι οι σημερινές απειλές και οι εκβιασμοί της Τουρκίας».
Του Μιχάλη Βασ. Σούμπλη
