Η παραχώρηση από την Περιφέρεια προς τους Δήμους των εκτάσεων Μπιρμπίτα και Μακαρία θα ήταν θετική και καλοδεχούμενη, αν υπήρχαν οι εξής προϋποθέσεις:
1. Αν υπήρχε κεντρικός, κατατεθειμένος σχεδιασμός που θα αφορούσε την υπό όρους, υγειονομικούς-ανθρωπιστικούς-κοινωνικούς, μετεγκατάσταση των Ρομά και θα λειτουργούσε ως προθάλαμος της κοινωνικοποίησης της κοινωνίας των Ρομά.
2. Αν είχε ολοκληρωθεί η εισαγγελική έρευνα σχετικά με τον πρότυπο καταυλισμό της Μπιρμπίτας, όπου ο Δήμος Καλαμάτας, επί δημαρχοντίας Παναγιώτη Νίκα, αθέτησε την προγραμματική σύμβαση που είχε ψηφίσει με την τότε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, σύμφωνα με την οποία είχε την ευθύνη της διαχείρισης του καταυλισμού. Στην πείσμονα άρνηση του τότε δημάρχου, για λόγους που ελέγχει σήμερα η δικαιοσύνη να αναλάβει την ευθύνη που είχε, οφείλεται η απόλυτη καταστροφή της κατασκήνωσης.
3. Αν είχε έρθει το φλέγον αυτό θέμα της παραχώρησης των εκτάσεων στα αρμόδια όργανα της Περιφέρειας, Περιφερειακό Συμβούλιο ή Οικονομική Επιτροπή, που έχουν την ευθύνη του ελέγχου και της νομιμότητας των προτάσεων τύπου «φωτοβολίδας», που μας έχει συνηθίσει ο κ. Νίκας και πολλές φορές στερούνται τυπικών και ουσιαστικών διαδικασιών και ακροβατούν μεταξύ νομιμότητας και αυθαιρεσίας.
4. Αν είχαν προηγηθεί διευρυμένες συσκέψεις με τους Δήμους Καλαμάτας και Μεσσήνης, στις οποίες θα λάμβαναν μέρος υπηρεσιακοί παράγοντες, αρμόδια κυβερνητικά στελέχη, αιρετοί Α΄ και Β΄ βαθμού, φορείς και εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών και είχε κατατεθεί ένα σχέδιο που θα οδηγούσε σε απαλοιφή των προβλημάτων, των αυθαιρεσιών κ.λπ. ζητημάτων και θα διασφάλιζε την οριστική λύση του προβλήματος.
Ο τρόπος χειρισμού προσωπικά του περιφερειάρχη Παναγιώτη Νίκα, με κουτοπόνηρες ενέργειες προσπάθειας απόσεισης ευθυνών, με μηνύσεις κ.λπ. δικονομικές ενέργειες που προκαλούν τους νοήμονες, η απόλυτη παρερμηνεία του ρόλου και των δικαιωμάτων του περιφερειάρχη, ο οποίος πιθανόν θεωρεί εαυτόν Καίσαρα που εκδίδει διατάγματα και λαμβάνει αποφάσεις καταπατώντας όσα προβλέπει η ισχύουσα νομοθεσία που διέπει τη λειτουργία των ΟΤΑ, ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου, διότι πλέον όλα τίθενται στο τραπέζι και ζητούν απαντήσεις.
Ποία η θέση του Δήμου Καλαμάτας και κυρίως του Δήμου Μεσσήνης, απέναντι στη φωτοβολίδα για άναρχη και χωρίς σχέδιο «γκετοποίηση» των Ρομά, κάτι που θα πυροδοτήσει έκρυθμες καταστάσεις, υποβάθμιση και έξαρση της παραβατικότητας, ιδίως στην πόλη της Μεσσήνης που γειτνιάζει με τις περιοχές αυτές;
Επιβάλλεται να ξεκαθαριστούν τα όρια πολιτικής συμπόρευσης με το συμφέρον του τόπου. Οι δύο Δημοτικές Αρχές πρέπει να είναι ξεκάθαρες απέναντι σε όσα σχεδιάζει ο περιφερειάρχης που παλεύει εναγώνια να απομακρύνει ευθύνες που του αναλογούν και οδηγούν σε πλήρη υποβάθμιση κυρίως τη συμπρωτεύουσα του Νομού Μεσσηνίας, δηλαδή την πόλη της Μεσσήνης, που πλέον καλείται να διαχειριστεί όλα τα δύσκολα, που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Στα δημοκρατικά αιρετά όργανα ποτέ δεν αποφασίζει και εντέλλεται ο ένας. Τα συλλογικά όργανα διοίκησης οφείλουν να τηρούν τα όσα προβλέπονται από τη δημοκρατία και αν κάποιος υπερβαίνει την ευθύνη του, υπάρχουν και οι συνεργάτες του να τον επαναφέρουν την καθεστηκυία τάξη.
Δεν είναι σοβαρή πολιτική τα δύσκολα και όσα «καίνε», να τα πετάς, κε Νίκα, σε άλλη αυλή, ιδίως όταν μέχρι το 2019 διαχειριζόσουν εσύ την… άλλη αυλή και δεν έκανες τίποτα. Συνεννοήσου σοβαρά με τις δύο Δημοτικές Αρχές και κινήσου με νομιμότητα, διαφάνεια, συνεννόηση και σχέδιο, διότι το θέμα είναι εξόχως σοβαρό.
Ο περιφερειακός θεσμός δεν μπορεί να μετεξελίσσεται σε μοναρχία και να μην αντιδρά κανένας!
Της Αντωνίας Μπούζα
Αντιπροέδρου ΠεΣυΠ, υπεύθυνης Μεσσηνίας «Νέας Πελοποννήσου»
