Πάρκο Αλμυρού: Η (ανα)κατασκευή γηπέδου 7×7 μπορεί να αποτελέσει μοχλό αναβάθμισης και ανάπτυξης

Πάρκο Αλμυρού: Η (ανα)κατασκευή γηπέδου 7×7 μπορεί να αποτελέσει μοχλό αναβάθμισης και ανάπτυξης

Το Πάρκο του Αλμυρού είναι ένας από τους πλέον παραμελημένους και αναξιοποίητους δημόσιους χώρους της Καλαμάτας, απογοητευτικά δυσανάλογα με τις προοπτικές ανάπτυξής του ως ένας μικρός παράδεισος για αναψυχή και πολιτιστικοαθλητικές δραστηριότητες.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο απέκτησε ζωή το γηπεδάκι ποδοσφαίρου με την ακαδημία «Πάνθηρες» που ίδρυσε ο διπλωματούχος προπονητής Βαγγέλης Κουρεντζής, ο οποίος κατάγεται από την περιοχή και ετοιμάζεται να επανασυστήσει και τον Αθλητικό Όμιλο Βέργας.

Αυτή η πρωτοβουλία μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός αναμόρφωσης ολόκληρου του Πάρκου του Αλμυρού, καθώς στους μόλις 8-9 μήνες που «τρέχει» έχει προσελκύσει περίπου 50 αγόρια και κορίτσια ηλικίας έως 12 ετών από την Καλαμάτα, τη Βέργα και αλλού και έχει συσπειρώσει τους γονείς και τους ντόπιους, που συνειδητοποιούν ότι πρόκειται για μια αξιόλογη προσπάθεια προς όφελος όλων και, κυρίως, των παιδιών και της νεολαίας.

Λόγω του ότι και ο ίδιος έχει μεγαλώσει στη Βέργα και το πάρκο αποτελούσε μία από τις λίγες διεξόδους που είχε με τους συνομηλίκους του (ακόμα και σήμερα αποτελεί το κύριο σημείο αναφοράς) και ενθαρρυμένος ταυτόχρονα από τη στήριξη του κόσμου και τα πολύ θετικά πρώτα αποτελέσματα του αθλητικού εγχειρήματος σε όλα τα επίπεδα, ο Βαγγέλης Κουρεντζής έχει πάρει… πατριωτικά το ζήτημα. «Το χρωστάνε στη Βέργα», αναφέρει χαρακτηριστικά και μάλιστα, μαζί με τον πρόεδρο της Κοινότητας Γιώργο Κουρεντζή συναντήθηκαν πριν από λίγο καιρό με το δήμαρχο Καλαμάτας, Θανάση Βασιλόπουλο, ο οποίος έδειξε πολύ θετική διάθεση, που όμως απομένει να πάρει έμπρακτο χαρακτήρα.

Στο επίκεντρο των αιτημάτων είναι η επέκταση και η βελτίωση των όρων ασφαλείας του μικρού γηπέδου. Ειδικότερα, για να καλυφθούν οι ανάγκες της διαρκώς αναπτυσσόμενης ακαδημίας έχει υπολογισθεί ότι θα πρέπει να προστεθούν άλλα 8 μέτρα πλάτος και 6 μήκος, ώστε να δημιουργηθεί ένας αθλητικός χώρος 7×7. Ακόμη, για να αποφεύγονται τραυματισμοί και ατυχήματα χρειάζεται να τοποθετηθεί ένας καινούργιος ασφαλής (συνθετικός) χλοοτάπητας νέας τεχνολογίας, αφού ο υπάρχων είναι ένα φθαρμένο υπόστρωμα από άλλο γήπεδο και επιπλέον να προβλεφθεί η περίφραξη να απέχει 1,5 μέτρο από τις γραμμές του αγωνιστικού χώρου.

Υπολογίζεται ότι το συνολικό κόστος για την ανακατασκευή του γηπέδου είναι περίπου 80-100 χιλιάδες ευρώ κι εδώ ο Βαγγέλης Κουρεντζής υπενθυμίζει παλιότερη δέσμευση του περιφερειάρχη Παναγιώτη Νίκα, ότι αν η Βέργα δημιουργήσει ομάδα, τότε εκείνος θα φροντίσει να φτιαχτεί και γήπεδο. Ο έμπειρος προπονητής (με αξιόλογη καριέρα στο παρελθόν και ως ποδοσφαιριστής σε εθνικές κατηγορίες) επισημαίνει, μάλιστα, από τη μια, ότι έχουν κατασκευαστεί γήπεδα εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ σε χωριά με ελάχιστους κατοίκους και, από την άλλη, ότι η Βέργα είναι μια περιοχή με μεγάλη δυναμική που αποφέρει πολλά έσοδα στο Δήμο Καλαμάτας ως άκρως τουριστική.

Παρ’ όλα αυτά και ειδικά στο κομμάτι του αθλητισμού, δεν προσφέρεται τίποτα στα νέα παιδιά, με τον Β. Κουρεντζή να ψέγει και τους τοπικούς παράγοντες ότι διαχρονικά επιδεικνύουν αδιαφορία για έναν τομέα που αποτελεί την πλέον υγιή διέξοδο, με πολυεπίπεδα οφέλη, που από την αρχαιότητα είχαν αναγνωρίσει κιόλας οι Αρχαίοι Έλληνες, τα οποία συμπύκνωναν στο γνωστό ρητό «νους υγιής εν σώματι υγιεί».

Εκτός από το θέμα του γηπέδου (το οποίο είναι από τα πλέον θελκτικά στη χώρα μας, αφού βρίσκεται σε ένα καταπράσινο περιβάλλον) ο κ. Κουρεντζής παραθέτει μια σειρά άλλα προβλήματα, τα οποία είχε επισημάνει και πάλι το «Θάρρος» σε ρεπορτάζ μόλις 3 μήνες πριν, χωρίς όμως να υπάρξει ανταπόκριση.

Τέτοια είναι η έλλειψη εγκαταστάσεων υγιεινής (με την παλιά τουαλέτα να έχει σφραγιστεί, καθώς βρίσκεται σε άθλια κατάσταση), η πάντα βρώμικη λιμνούλα, η έλλειψη φωτισμού (αν ήταν φωτισμένος ο χώρος ίσως λειτουργούσε αποτρεπτικά για κάθε είδους παραβάτες), τα σκουπίδια που πετάνε συνέχεια παντού ασυνείδητοι πολίτες (η εικόνα είναι βελτιωμένη με την έναρξη λειτουργίας του αναψυκτηρίου), ανάγκη για περισσότερους πάγκους για ξεκούραση και πικ νικ (υπάρχουν μόνο δύο, μερικώς σπασμένα) και ακόμη, ένας κίνδυνος που μάλλον δεν έχει σταθμιστεί επαρκώς, τα καλώδια υψηλής τάσης που περνούν ανάμεσα στα δέντρα και πάνω από την παιδική χαρά (το μόνο τμήμα που έχει προσεχθεί). Ο Βαγγέλης Κουρεντζής επισημαίνει ακόμη την αναγκαιότητα το αναψυκτήριο να λειτουργεί όχι μόνο κατά τη θερινή σεζόν, αλλά όλο το χρόνο ή, τουλάχιστον, τα Σαββατοκύριακα κατά τους μήνες που μειώνεται η τουριστική κίνηση, καθώς και τότε οι επισκέπτες -που συνήθως πρόκειται για οικογένειες με μικρά παιδιά- είναι πολυάριθμοι. Μάλιστα, το χώρο επισκέπτονται και τα παιδιά της «Κιβωτού του Κόσμου», τα οποία έχει αγκαλιάσει και η ακαδημία «Πάνθηρες». Οι άνθρωποι της ακαδημίας και του υπό σύσταση ποδοσφαιρικού συλλόγου ήδη βοηθούν στη βελτίωση της κατάστασης (π.χ. μαζεύοντας σκουπίδια) και είναι έτοιμοι να συμβάλλουν στην αναβάθμιση του χώρου στο μέτρο των δυνατοτήτων τους.

Ο Βαγγέλης Κουρεντζής θεωρεί ότι η ανάθεση της ευθύνης και φροντίδας του πάρκου σε έναν υπάλληλο θα μπορούσε να λύσει ουσιαστικά το πρόβλημα, ενώ μια πιο διορατική διαχείριση θα μπορούσε να οδηγήσει στην οικονομική αυτοτέλεια του άλσους.

Σκεφτείτε (και η προτροπή αφορά πρωτίστως όσους λαμβάνουν αποφάσεις) αν βελτιώνονταν οι συνθήκες στο αγαπημένο για πολλούς άλσος του Αλμυρού και ήταν πιο καθαρό και φροντισμένο, εμπλουτισμένο με βασικές υποδομές για εκδρομείς, επιλογές δραστηριοτήτων και άθλησης και το καφέ-μπαρ πρόσφερε ολοχρονίς τη δυνατότητα για καφέ, κολατσιό ή αναψυκτικό, πόσο θελκτικό θα ήταν για μικρούς και μεγάλους, πολλαπλασιάζοντας τη ζωή εκεί, τη χαρά και τη γαλήνη των επισκεπτών…
Χ.Ε.