Σχετικώς με τον ορισμόν των Καλαμών ως λιμένος μεταναστεύσεως και της τονιζομένης ανάγκης όπως τα υπερωκεάνια προσεγγίζουν ενταύθα προς επιβίβασιν των μεταναστών και παραλαβήν εμπορευμάτων, ο πράκτωρ διαφόρων ατμοπλοϊκών εταιριών κ. Μπάιζος, μας πληροφορεί τα εξής: «Εζητήσαμεν μόνον και επετύχομεν όπως αι Καλάμαι ορισθούν ως λιμήν μεταναστεύσεως, χωρίς να γνωρίζωμεν ότι δια να γίνη τούτο πρέπει ο λιμήν μας να είναι πραγματικός λιμήν και μη χρησιμοποιείται μόνον δια Λακωνικών ιστιοφόρων.
Η Κυβέρνησις ικανοποίησε μίαν δικαίαν αξίωσιν της πόλεως και ίσως η Αμερικανική τοιαύτη επιστρέψη εις τον ενταύθα αντιπρόσωπόν της την θεώρησιν των διαβατηρίων των μεταναστών. Αλλά με τούτο κανονίζεται το πράγμα; Σας βεβαιώ όχι. Δεν κατορθώσαμεν ακόμη να λύσωμεν το ζήτημα της υδρεύσεως του λιμένος και το αρμόδιον υπουργείον διέγραψεν εκ του προϋπολογισμού της λιμενικής επιτροπής κονδύλιον εκ 5.000 δραχμών δια την ανόρυξιν ενός αρτεσιανού. Πώς θα υδρευθούν λοιπόν τα υπερωκεάνια και οποίου είδους αγανάκτησιν δοκιμάζουν δια την ύδρευσιν τα πληρώματα των μεγάλων φορτηγών ατμοπλοίων, των προσεγγιζόντων εις τον λιμένα, μόνον ημείς οι πράκτορες γνωρίζομεν. Έπειτα ο λιμήν δεν διαθέτει ούτε τα απαραίτητα μέσα των φορτώσεων και εκφορτώσεων, εκ της ελλείψεως των οποίων τόσον πολύ στενοχωρείται σήμερον το εμπόριον. Καμμία ευκολία, αφάνταστοι δυσχέρειαι, έλλειψις στεγασμάτων και αυτών των απαραιτήτων βιντζών δια την φόρτωσιν και εκφόρτωσιν. Άλλως δια να επιτραπή η προσέγγισις υπερωκεανίων ενταύθα, η Αμερικανική Κυβέρνησις αξιοί ήδη την λειτουργίαν εις τους λιμένας μεταναστεύσεων τελείων απολυμαντικών κλιβάνων, η δαπάνη δε δια την εγκατάστασιν ενός τοιούτου δεν ημπορεί να είναι μικροτέρα των 150.000 δραχμών.
Αυτά είναι τα σοβαρά κωλύματα δια τα οποία είναι αμφίβολος η χρησιμοποίησις του λιμένος ως λιμένος μετανασταύσεων και ως σοβαρού εμπορικού τοιούτου. Εις όλους τους λιμένας γίνονται τεχνικά έργα, καταβάλλεται κάθε προσπάθεια όπως διευκολύνονται τα ατμόπλοια, το εμπόριον αι βιομηχανικαί επιχειρήσεις, ενώ εις τον ιδικόν μας τίποτε εξ όλων αυτών δεν συμβαίνει. Ιδού ο λόγος δια τον οποίον αι Πάτραι απειλούν να μας πνίξουν, κατορθώσασαι να συγκεντρώσουν όλην σχεδόν την μεταναστευτικήν και εμπορικήν κίνησιν της Πελοποννήσου. Παρέχουν ευκολίας και οι κυβερνήται των πλοίων με ευχαρίστησιν προσεγγίζουν.
Εάν είχομεν λιμένα πραγματικόν, αφθονώτατον χρήμα θα σιέρρεεν εκ του εξωτερικού εις την πόλιν των Καλαμών, θα ηδύνατο κάλλιστα να συγκεντρώσωμεν το εμπόριον της Αμερικής και την μεταναστευτικήν κίνησιν των πλείστων Νομών Πελοποννήσου.
Οι αρμόδιοι έχουν τον λόγον, οίτινες ασφαλώς γνωρίζουν ότι ως εδημιουργήθησαν αι μεταπολεμικαί συνθήκαι, ο λιμήν των Καλαμών ως είναι, δεν δύναται να ζήση και θα φυγαδεύση ασφαλώς και το σήμερον ενεργούμενον εντεύθεν εμπόριον εισαγωγής και εξαγωγής».
