ΑΙΜΑΤΟΧΥΣΙΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ: Νέος κύκλος βίας και αιματοχυσίας στον πόλεμο Δύσης- Ρωσίας.
Το σαμποτάζ στη γέφυρα της Κριμαίας Κερτς, που αποτελεί υποδομή καίριας σημασίας για τους Ρώσους, ήταν ο σπινθήρας.
Ο Μιχαΐλο Ποντολιάκ, σύμβουλος της ουκρανικής προεδρίας, δήλωσε ότι αυτό είναι μόνο «η αρχή». Ένας διεφθαρμένος, ανάλογος της υπόλοιπης ουκρανικής προεδρίας, δηλώνει προσήλωση σε πορεία που θα σημαίνει ολοκαύτωμα για έναν ολόκληρο λαό, αλλά στα σίγουρα όχι για τον ίδιο.
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε πως η απάντηση θα είναι σκληρή. Και ήταν. Φρίκη και καταστροφή -όχι περισσότερη από όση για δεκαετίες βλέπουμε ως αποτέλεσμα των ειρηνευτικών επεμβάσεων του αμερικάνικου κράτους, που χύνει μαύρο δάκρυ τώρα.
Ευρωπαίοι και Αμερικανοί ηγέτες και παράγοντες καταδίκασαν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους τη ρωσική αντεπίθεση. Δεν αντέχουν τέτοια, εκτός και αν εξελίσσονται στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη, στη Συρία για να αναφέρουμε ενδεικτικά.
Ο Μπάιτεν δήλωσε, κι αυτός αγανακτισμένος, ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες καταδικάζουν σθεναρά τις σημερινές ρωσικές πυραυλικές επιθέσεις…», διότι, πάνω απ’ όλα, «αυτές οι επιθέσεις σκότωσαν και τραυμάτισαν αμάχους…». «Καταδεικνύεται για ακόμη μια φορά η απόλυτη βαρβαρότητα του παράνομου πολέμου του κ. Πούτιν…».
Όλοι οι πόλεμοι των ΗΠΑ για όσα χρόνια θυμόμαστε, δεν εμπίπτουν στην κατηγορία της απόλυτης βαρβαρότητας και παρανομίας και έτσι δε χρειάζεται κάποια αναφορά σε αυτούς.
Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ: Απόλυτη βαρβαρότητα, όμως, είναι η ίδια η σημερινή τάξη πραγμάτων. Που επιτρέπει πολέμους και ολοκαυτώματα. Με ό,τι πρόσχημα αυτών που τις ξεκινούν είναι βολικό ανά περίσταση.
Ό,τι είναι βολικό ανά περίσταση. Και σε αυτή την «περίσταση» βρήκε το πρόσχημα ο ηγέτης των ΗΠΑ. Ένα από τα πολλά από το ξεκίνημα του πολέμου: «Αυτές οι επιθέσεις απλώς ενισχύουν περαιτέρω τη δέσμευσή μας να είμαστε δίπλα στο λαό της Ουκρανίας για όσο χρόνο χρειαστεί…».
Δίπλα στο λαό της Ουκρανίας είναι οι διεθνείς εγκληματίες. Τόσο δίπλα που δεν τολμούν να συγκρουστούν άμεσα με τη Ρωσία και στέλνουν πολεμικό υλικό στους Ουκρανούς να σκοτώνονται μόνοι τους.
Μαζί με τον απελευθερωτή Μπάιτεν και ο άλλος επιτελάρχης πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, που επαναβεβαίωσε τη στήριξή του στην Ουκρανία και εξέφρασε «έντονη ανησυχία». Τόσο έντονη που υποσχέθηκε ενίσχυση της στρατιωτικής βοήθειας. Για προσπάθεια ειρήνευσης ούτε κουβέντα.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Γερμανός καγκελάριος, Όλαφ Σολτς, που επαναβεβαίωσε τη στήριξη της χώρας του και των υπόλοιπων κρατών /μελών της G7.
Στο ίδιο μοτίβο όλες οι δηλώσεις της επίσημης Ευρώπης.
Κι όμως, όσες δυσκολίες και να υπήρχαν, η προσπάθεια θα έπρεπε να είναι μια συμφωνία ειρήνης. Και στην περίπτωση της Ουκρανίας θα μπορούσε εύκολα να γίνει αυτό. Με μια απλή δήλωση των δυτικών ότι το ΝΑΤΟ δε θα επεκταθεί στην Ουκρανία. Και ό,τι άλλο εκκρεμούσε μπορούσε να λυθεί απλά και ανώδυνα. Ακόμα και το μεγαλύτερο ίσως γεράκι που υπήρξε ποτέ στην αμερικανική διπλωματία, ο Κίσινγκερ, δήλωσε ότι λύση θα μπορούσε να αποτελέσει η «επιστροφή στο status quo»– εννοώντας την κατάσταση πριν από τις 24 Φεβρουαρίου, όταν τμήματα του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ βρίσκονταν υπό τον έλεγχο των φιλορώσων αυτονομιστών και η Κριμαία αποτελούσε μέρος της Ρωσίας, όπως συνέβαινε από το 2014.
ΜΙΑ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ: Ούτε αυτά τα απλά συζητούν πια. Δεν τα συζητούν παρότι η πιθανότητα ενός πυρηνικού χτυπήματος είναι τόσο κοντά. Πράγμα που το αντιλαμβάνονται όλοι. Το αντιλαμβάνεται και ο Μπάιντεν που δήλωσε ότι «δεν έχουμε αντιμετωπίσει ξανά το ενδεχόμενο Αρμαγεδδώνα από την εποχή του Κένεντι και την Κρίση των Πυραύλων στην Κούβα».
Τη δυνατότητα μιας τέτοιας εξέλιξης επιβεβαιώνει κάθε τόσο και η ρωσική πλευρά. Που δε χάνει τελευταία την ευκαιρία να δηλώνει πως οποιαδήποτε προσπάθεια του ουκρανικού στρατού να ανακαταλάβει τα εδάφη που η Ρωσία προσάρτησε, θα θεωρείται επίθεση στην ίδια τη Ρωσία, η οποία μπορεί να απαντήσει με όλα τα μέσα που διαθέτει.
Ο κίνδυνος χρήσης πυρηνικών από μόνος του θα έπρεπε να κάνει το στόχο για ειρήνη τον αποκλειστικό στόχο. Κι όμως με τις ενέργειές τους σπρώχνουν τα πράγματα ολοένα και περισσότερο προς πυρηνικό ολοκαύτωμα.
Τα εμπλεκόμενα στρατόπεδα ολοένα και περισσότερο περιχαρακώνονται. Εξέλιξη που δεν μπορεί να οδηγήσει πουθενά αλλού παρά σε απίστευτες καταστροφές και ανείπωτο πόνο για τους λαούς του κόσμου.
Του Σωτήρη Βλάχου
