Η επίδειξη αυταρχισμού εκ μέρους του κράτους πάντα ήταν βούτυρο στο ψωμί της Αριστεράς.
Όταν όμως συνειδητά παρουσιάζονται οι νόμοι και καταλύεται ο κοινωνικός ιστός μιaς χώρας, μπορεί να αποφύγεις τη νόμιμη βία μπροστά σε μία κατάσταση οργανωμένης περιφρόνησης των νόμων; Πώς εξασφαλίζεται η ομαλότητα και ο σεβασμός των ατομικών δικαιωμάτων; Πώς εξασφαλίζεται η σωματική ακεραιότητα των εκπαιδευτικών στα πανεπιστήμια και η δημόσια περιουσία;
Δεν οφείλει η έννομη τάξη να επιβάλλει το νόμο; Η όποια ολιγωρία συνιστά παραβίαση καθήκοντος. Για την Αριστερά του Τσίπρα η εφαρμογή του νόμου θεωρείται αυταρχισμός.
Ελπίζει, έτσι, ότι κερδίζει πόντους στην κοινή γνώμη που απεχθάνεται τη βία.
Αποτέλεσμα, να αντιστρατεύεται στην εφαρμογή της νομιμότητας προκαλώντας εντάσεις και εν τέλει βία.
Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους, δεν υπάρχει ατομικό δικαίωμα παραβίασης του νόμου. Ο νόμος έχει ψηφιστεί από την πλειοψηφία της Βουλής. Η επιβολή διά της βίας της άποψης της μειοψηφίας ανατρέπει τη λειτουργία των θεσμών της Δημοκρατίας, καταλύει την ίδια τη Δημοκρατία.
Στα Πανεπιστήμια οι βιαιοπραγίες κατά καθηγητών και φοιτητών κατάντησε καθημερινότητα. Δυστυχώς, η παρουσία της πανεπιστημιακής αστυνομίας έγινε αναγκαία.
Οι βίαιες αντιδράσεις φοιτητικών μειοψηφιών και κομματικών νεολαίων θα πρέπει να αντιμετωπισθούν με ένα οργανωμένο κίνημα ενημέρωσης και καταδίκης. Η κοινωνική πλειοψηφία πρέπει να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς συμβαίνει και να στηρίξει την προσπάθεια.
Τα μαχητικά άκρα ήσαν πάντα εχθρός της Δημοκρατίας.
Του Μιχάλη Βασ. Σούμπλη
Υ.Γ. Πάντα εύστοχος ο Αρκάς: «Αν πει κάποιος μία φορά ψέματα, είναι αναξιόπιστος. Αν πει δεύτερη φορά, είναι ανέντιμος. Αν πει τρίτη φορά, είναι απατεώνας. Αν πει τέταρτη φορά, καλά σάς κάνει»
