Αγαπητό “Θάρρος”,
φαντάσου πως είσαι γονέας μαθητή/μαθήτριας Δημοτικού Σχολείου.
Φαντάσου πως έρχονται οι δύο μεγάλες γιορτές της Ελλάδας μας, η 28η Οκτωβρίου και η 25η Μαρτίου.
Φαντάσου ένα τσούρμο χαρούμενα παιδάκια από την Α’ έως και την ΣΤ’ Δημοτικού να είναι ντυμένα με τα καθαρά, λευκά-μπλε ρουχαλάκια τους και υπερήφανα να στέκονται στην πλατεία του χωριού, περιμένοντας τα 15 εκείνα λεπτά που θα παρελάσουν 2-3 φορές γύρω από την πλατεία. Όμορφη εικόνα ε;
Φαντάσου τώρα πολλά παρκαρισμένα αυτοκίνητα γύρω από την πλατεία μας. Σε κάποια σημεία υπάρχουν και διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα, αμέ! Φαντάσου τα 50-60 αυτά παιδιά να παρελαύνουν κάνοντας ελιγμούς ώστε να αποφύγουν να “κουτουλήσουν” πάνω σε κάποια παρκαρισμένο αυτοκίνητο. Κάνε εικόνα υπερήφανους και συγκινημένους γονείς να προσπαθούν ανάμεσα στα αυτοκίνητα να τραβήξουν φωτογραφίες τα παιδιά τους, που στην καλύτερη περίπτωση θα φαίνονται από τη μέση και πάνω, καθώς τα παρκαρισμένα οχήματα κρύβουν τα μισά ή και ολόκληρα τα κορμάκια τους.
Α, σου έχω και καλύτερο: ενίοτε περνούν και μηχανάκια ανάμεσα από την παρέλαση!
Φαντάσου, ένα σχολείο να ζητά από τον πρόεδρο του χωριού να λάβει μέτρα ώστε να μην υπάρχουν ΑΥΤΑ τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα σε ΑΥΤΟ το σημείο του χωριού ΑΥΤΕΣ τις δύο συγκεκριμένες ημέρες του χρόνου. Και να μην εισακούεται ούτε το σχολείο ούτε οι γονείς που ζητούν το ίδιο πράγμα! Τώρα, γιατί συμβαίνει αυτό, μη μου βάζεις δύσκολα…
Ο καθένας μπορεί να σκεφτεί ό,τι θέλει!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΣΠΕΡΧΟΓΕΙΑ!
Εύχομαι του χρόνου να μπορέσουμε να καμαρώσουμε τα παιδάκια μας να παρελαύνουν σε μια γιορτινή, άδεια από οχήματα, στολισμένη πλατεία! Να δείξουμε, επιτέλους, σεβασμό σε αυτά τα παιδιά που δίνουν ζωή στο χωριό μας. Και να μην τα απαξιώνουμε, απλά και μόνο για να μην παρκάρουμε το αυτοκίνητό μας 100 μέτρα πιο μακριά από την πλατεία κα χαλάσουμε τη βολή μας!
Και επειδή δε θέλω να αδικήσω κανέναν, πολλά ευχαριστώ στο καφέ της πλατείας που είναι το μόνο που φρόντισε έξω από το μαγαζί του να τοποθετήσει καρέκλες για να αποτρέψει το παρκάρισμα.
Αγαπητό «Θάρρος», ελπίζω να αναδείξεις το θέμα. Ξέρω, εκεί έξω υπάρχουν πολλά σοβαρότερα προβλήματα να ασχοληθούμε. Όμως, ίσως αυτό είναι ένα λιθαράκι στο να διδάξουμε στα παιδιά μας το σεβασμό στο δίπλα μας!
Μια μαμά “από το χωριό”,
Χ.Κ.
–«Ως ένα λιθαράκι στο να διδάξουμε στα παιδιά μας το σεβασμό στο δίπλα μας» δημοσιεύεται η εν λόγω επιστολή μιας «μαμάς από το χωριό». Περιττεύει, νομίζουμε, περαιτέρω σχολιασμός…
ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ
