Παρέμβαση για την παρατηρούμενη έλλειψη φαρμάκων κάνει η παράταξη «Ιατρική Αλληλεγγύη».
Μέσω των εκπροσώπων της, μελών του Δ.Σ. και εκλεκτόρων στον ΠΙΣ, Χρυσούλας Γεωργακαράκου, Μανώλη Μάκαρη, Χρύσας Μάλλιου, Ηλία Μανδηλίου και Δημήτρη Σωφρονά, σημειώνεται πως όλη αυτή η κατάσταση έχει δημιουργηθεί όχι κυρίως λόγω διαχειριστικής ανεπάρκειας, αλλά λόγω της νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας ότι η ίδια η «αγορά» αυτορυθμίζεται χωρίς ισχυρή κρατική παρέμβαση.
«Οι
ελλείψεις των φαρμάκων», αναφέρουν,
«από μεγάλες έγιναν τεράστιες στο τέλος της χρονιάς που πέρασε και συνεχίζονται
ακάθεκτα το 2023. Οι ενώσεις των γιατρών και των φαρμακοποιών είχαν
επανειλημμένα επισημάνει το πρόβλημα και είχαν προτείνει λύσεις, όπως και
κόμματα της αντιπολίτευσης.
Πρόσφατα ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος (ΠΙΣ) είχε ανακοινώσει ότι “την ώρα που όλα τα κράτη προετοιμάζουν τις αγορές φαρμάκων και την εφοδιαστική αλυσίδα για λαίλαπα ελλείψεων που προκάλεσε η πανδημία και η μείωση της παραγωγής σε χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα, στην Ελλάδα η ηγεσία του υπουργείου Υγείας δε δίνει τη δέουσα σημασία στις επαναλαμβανόμενες προειδοποιήσεις του ΠΙΣ, αλλά κινείται και προς την αντίθετη κατεύθυνση”.
Ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής (ΦΣΑ), Κώστας Λουράντος, είχε δηλώσει: “Αρχικά η παραγωγή φαρμάκων είναι μειωμένη σε όλο τον κόσμο. Σημαντικοί λόγοι όμως είναι και οι παράλληλες εξαγωγές και το γεγονός ότι κάποιες φαρμακευτικές εταιρείες δεν προμηθεύουν την ελληνική αγορά με τις απαραίτητες ποσότητες φαρμάκων. Πλέον τα πιο απλά φάρμακα είναι δυσεύρετα”.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν παρεμβαίνει έγκαιρα και δραστικά στην αγορά και όταν το κάνει, αυτό γίνεται αποσπασματικά και αναποτελεσματικά. Η απαγόρευση των παράλληλων εξαγωγών των φαρμάκων που βρίσκονται σε συστηματική έλλειψη είναι καθυστερημένη και πλημμελής.
Δεν ελέγχονται με συστηματικό τρόπο από την κρατική φαρμακαποθήκη (ΙΦΕΤ), όπως ορίζει ο νόμος, συμφέροντα στο χώρο των ιδιωτικών φαρμακαποθηκών που καθ’ έξιν κερδοσκοπούν. Αντίθετα, έχουν καταγγελθεί παράνομες εξαγωγές από τον ίδιο τον ελεγκτικό μηχανισμό, δηλαδή τον ΙΦΕΤ.
Θεωρούμε ότι όλη αυτή η κατάσταση έχει δημιουργηθεί, όχι κυρίως λόγω διαχειριστικής ανεπάρκειας, αλλά λόγω της νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας ότι η ίδια η “αγορά” αυτορυθμίζεται χωρίς ισχυρή κρατική παρέμβαση.
Αναγκαία και άμεσα μέτρα είναι ο συστηματικός έλεγχος των παράλληλων εξαγωγών και η πάταξη της αισχροκέρδειάς τους και η απαγόρευση των εξαγωγών για σκευάσματα που βρίσκονται σε συστηματική έλλειψη, καθώς και η σωστή λειτουργία του ΙΦΕΤ. Αυστηρή τήρηση της υποχρέωσης των φαρμακευτικών εταιρειών και των φαρμακαποθηκών να έχουν αποθέματα τρίμηνης διάρκειας. Τέλος, υπάρχει ανάγκη δημιουργίας “εθνικού αποθέματος” σε ζωτικής σημασίας φάρμακα όπως είναι τα αντιβιωτικά, τα αναλγητικά κ.ά.
Η πανδημία απέδειξε ότι η “ελεύθερη αγορά” δε λειτουργεί τουλάχιστον σε συνθήκες υγειονομικής κρίσης. Η απρόσκοπτη πρόσβαση των ασθενών στα αναγκαία φάρμακα είναι θεμελιώδες κοινωνικό δικαίωμα που η Πολιτεία οφείλει να εξασφαλίζει».
