Θέλω να ενημερώσω και να γνωστοποιήσω την απόφασή μου στο Σώμα και στους δημότες.
Τα αρνητικά που άκουγα για τις επτά Δημοτικές Ενότητες, αυτά που έβλεπα και ζούσα για την όγδοη, την Αίπεια, για δύο χρόνια ως δημοτικός σύμβουλος, η επιλογή του δημάρχου για την αντιθεσμική και επιπλέον αρνητική παρουσία του υπευθύνου σε αυτήν, η οποία εξακολουθεί να υπάρχει, και αυτό που έζησα στη συνέχεια για ένα χρόνο με την ιδιότητα του αντιδημάρχου, είναι: Ότι δε θέλαμε; Δεν ξέραμε; Ή στο μικρό ενδιαφέρον του δημάρχου δε χωρούσαν τα προβλήματα του Δήμου και γενικά δεν καταφέραμε να δρομολογήσουμε τις λύσεις που έχει ανάγκη η πόλη της Μεσσήνης και να δώσουμε αυτά που πρέπει και θέλουν τα χωριά.
Δε δημιουργήσαμε τις προϋποθέσεις με τις ευκαιρίες για τις νέες και τους νέους στις περιοχές που υπάρχει η δυνατότητα να σκεφτούν αν πρέπει να εγκαταλείψουν τον τόπο τους και όχι να σκέφτονται πότε θα φύγουν από αυτόν, και ακόμη να προβληματιστούν αυτοί που είναι μακριά από αυτόν, αν πρέπει να γυρίσουν πίσω, όπως έχει γίνει σε κάποιες λίγες περιπτώσεις, για να έχουμε αύξηση πληθυσμού.
Δεν κεντρίσαμε το ενδιαφέρον στους εποχιακούς κατοίκους και στους επισκέπτες του Δήμου, οι οποίοι σε όλες σχεδόν τις Τοπικές Κοινότητες είναι περισσότεροι από τους μόνιμους, συμβάλλουν στη βελτίωση του τρόπου ζωής και στηρίζουν σημαντικά την οικονομία.
Αθροιστικά όλοι μαζί θα μπορούσαμε να βελτιώσουμε το αρνητικό δημογραφικό πρόβλημα των 4.282 κατοίκων που έδειξε η απογραφή του 2021, το οποίο θα είχε ως αποτέλεσμα να καλυτερεύσει και το βιοποριστικό.
Υπάρχουν, βέβαια, και οι μεμονωμένες εξαιρέσεις κάποιων προγραμμάτων, όπως «Αντώνης Τρίτσης», και οι περιπτώσεις όπου υπήρχε, υπάρχει και πρέπει να υπάρχει συνέχεια. Δύο εξ αυτών είναι ο Βιολογικός Καθαρισμός Πεταλιδίου και η λιμνοδεξαμενή Τρικόρφου.
Ο χρόνος έδειξε ότι ως Δημοτική Αρχή δε λειτουργήσαμε όπως θα έπρεπε.
Για τις συζητήσεις που ποτέ δεν έγιναν, από τις οποίες γεννιέται κάποιος προβληματισμός. Μέσα από αυτή τη διαδικασία πάντα οι όποιες σκέψεις και προτάσεις γίνονται καλύτερες, που έπρεπε να ιεραρχήσουμε και να δρομολογήσουμε, για να υπάρχει συνέχεια και όχι κενό έργων και προϋποθέσεων.
Από ό,τι φαίνεται, αυτό είναι άγνωστο ή ξεχασμένη υπόθεση για το δήμαρχο.
Η συνεχιζόμενη, μεθοδευμένη και απαράδεκτη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου από τον πρόεδρο με την ανοχή του δημάρχου, η οποία δε συνάδει με τον κανονισμό, και επιπλέον τα ειρωνικά λόγια του δημάρχου, «τώρα μιλάει ο επιστήμονας», όταν είχα το λόγο σε συγκεκριμένο θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, μας γυρίζουν σε αντιδημοκρατικές εποχές, που με αγώνες ο ελληνικός λαός έχει απορρίψει.
Η επιθετική και απαράδεκτη συμπεριφορά του κυρίου Γαλιάτσου στο πρόσωπό μου στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο, όταν είπα τη γνώμη μου για την πρόσληψη των υπαλλήλων μέσω του προγράμματος ΟΑΕΔ 55-67, ήταν: «Πρέπει να ντρέπεσαι, σε ανεχθήκαμε ένα χρόνο σαν αντιδήμαρχο. Ντροπή σου», κάτι που άκουσαν αρκετοί παρευρισκόμενοι στην αίθουσα και απόρησαν.
Θα ήθελα να γνωρίζω ποιοι είναι αυτοί που με ανέχτηκαν και γιατί πρέπει να ντρέπομαι.
Μήπως επειδή ανταποκρίθηκα στις υποχρεώσεις που είχαν οι αρμοδιότητές μου και όχι μόνον; Δεν έγινα ψεύτης και είρωνας. Ο κόσμος έχει μάθει να ξεχωρίζει, να εκτιμά τη συμπεριφορά και την προσφορά που έχει δείξει ο καθένας από εμάς. Για κάτι που πρέπει να ντρέπομαι, όπως έδειξε ο χρόνος, είναι η συμμετοχή μου στο συνδυασμό («Δύναμη Δημιουργίας») του δημάρχου.
Επειδή πιστεύω ότι το μέλλον του Δήμου ανήκει σε ανθρώπους που έχουν όραμα, όρεξη, συμμετοχή – ομαδικότητα, συλλογικότητα και προγραμματισμό, τα οποία δε διαθέτει ο συνδυασμός («Δύναμη Δημιουργίας») του δημάρχου, υπό αυτές τις προϋποθέσεις δεν πρέπει και δεν μπορώ να είμαι μέλος αυτού.
Κύριοι, αρκετά. Εγώ σας ανέχτηκα. Η υπομονή και η πίστωση χρόνου έχουν εξαντληθεί από καιρό.
Με τη βαρύτητα του λόγου, των πράξεων και της ευθύνης, από σήμερα, για τους προαναφερόμενους λόγους, αποχωρώ από το συνδυασμό («Δύναμη Δημιουργίας») του δημάρχου και από μέλος της Ποιότητας Ζωής. Παραμένω ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος για να έχω την ελευθερία των επιλογών μου και να μπορώ να κοιτάζω τον κόσμο στα μάτια.
Ό,τι είναι θετικό για την πόλη της Μεσσήνης και τα χωριά, το οποίο δε θα έχει ως βάση την προχειρότητα, την αδικία και το θολό τοπίο, θα έχει τη στήριξή μου και δε θα σταματήσω να προσπαθώ για το καλύτερο.
Το παρόν πρέπει να μας προβληματίζει, υπεύθυνα, συλλογικά και χρονικά να προγραμματίζουμε το μέλλον και όταν το μέλλον του τόπου λέγεται παιδί, πρέπει να δείχνουμε σεβασμό στο όραμα, να είμαστε πιο σοβαροί και αρκετά προσεκτικοί.
Κωνσταντίνος Μαλιώτης
