Ένα σημείο με «ταυτότητα»
Για τον πεζόδρομο της Κουτσομητοπούλου στο Ιστορικό Κέντρο Καλαμάτας έχουμε γράψει δεκάδες φορές, καθώς μέχρι πρόσφατα επικρατούσε εκεί σκοτάδι εξαιτίας των κατεστραμμένων στύλων φωτισμού.
Πλέον, όμως, η κατάσταση έχει αλλάξει και κυριαρχεί το φως… Πρακτικά, γιατί τοποθετήθηκαν φωτιστικά, αλλά, κυρίως, επειδή άνοιξαν επιχειρήσεις, των οποίων οι άνθρωποι εκπέμπουν φως και ζεστασιά, δίνοντας ζωή και ξεχωριστό αέρα στο συγκεκριμένο πεζόδρομο.
Μπορούμε να γράψουμε με σιγουριά ότι η οδός Κουτσομητοπούλου έχει αποκτήσει μια ταυτότητα διαφορετική από όλο το Ιστορικό Κέντρο και γενικότερα την πόλη.
Καταστήματα που πωλούν χειροποίητες κατασκευές, πολυχώροι για παιδιά που ασχολούνται με το περιβάλλον, τη μουσική και το θέατρο, ένα κατάστημα που συνθέτει δημιουργίες με τοπικά προϊόντα και, κυρίως, ελαιόλαδο και ελιές, μια σχολή χορού και, τέλος, στην απέναντι πλευρά, το Κέντρο Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ.
Σύμφωνα, δε, με πληροφορίες, το επόμενο διάστημα θα ανοίξουν και άλλα καταστήματα, που θα δένουν αρμονικά με την αύρα του συγκεκριμένου πεζόδρομου, ο οποίος ήδη έχει «τραβήξει» τον κόσμο προς τα εκεί, κάτι που αναμένεται να συνεχιστεί, αφού έχει καταφέρει να κάνει τη διαφορά…
Το «Θάρρος» βρέθηκε στην οδό Κουτσομητοπούλου, μίλησε με τους ανθρώπους που αποφάσισαν να ανοίξουν τη δική τους επιχείρηση εκεί και σας τους παρουσιάζει:
Anado handmade creative
Πρώτη αποφάσισε να ανοίξει κατάστημα στον πεζόδρομο η Άννα, που βρίσκεται εκεί 1,5 χρόνο. Συγκεκριμένα, λειτουργεί εργαστήριο ραπτικής. Ο πελάτης φτάνει στο σημείο, διαλέγει ύφασμα και μπορεί να του κατασκευάσει ό,τι θέλει, ενώ έχει έτοιμες χειροποίητες δημιουργίες.
Όπως μας είπε, όταν ξεκίνησε στον πεζοδρόμο ήταν ερημικά, αφού δεν υπήρχε κάτι άλλο πέρα από τους κατοίκους. Το εργαστήριο για την ίδια ήταν ένα όνειρο. Ψάχνοντας, λοιπόν, για χώρο στο Ιστορικό Κέντρο, που της άρεσε ως περιοχή, διάλεξε την οδό Κουτσομητοπούλου. Για την ίδια είχε μια ξεχωριστή αύρα, στην οποία πίστεψε.
Πλέον, σχολίασε, ο κόσμος έχει μάθει το συγκεκριμένο πεζόδρομο και δήλωσε ευχαριστημένη από την κίνηση.
Burú Cooperativa
Το συνεργατικό τους χώρο αποφάσισαν να στεγάσουν από τον Οκτώβριο στην οδό Κουτσομητοπούλου τέσσερις γυναίκες, με την κάθε μία να δημιουργεί κάτι διαφορετικό, όπως κοσμήματα, κεραμικά, εικαστικά, ενώ το Burú Cooperativa είναι και ένας χώρος εναλλακτικής μάθησης.
Η Μαρηλιάνα, η Αντιγόνη, η Λένα και η Παναγιώτα, όπως μας είπαν, έψαχναν αρκετό καιρό για να βρουν χώρο για το Burú Cooperativa και όταν βρέθηκαν στο συγκεκριμένο πεζόδρομο, εντυπωσιάστηκαν. Κι αυτό γιατί, εκτός από το πωλητήριο και το εργαστήριο, θα μπορούσαν να κάνουν δράσεις και με τα παιδιά.
Δίπλα, πρόσθεσαν, είναι η πλατεία Όθωνος και το μουσείο, το μέρος που όλοι οι επισκέπτες της πόλης κάνουν βόλτα. Επίσης, ο πεζόδρομος είναι κατάλληλος για δράσεις, κάτι που, όπως μας είπαν, έκαναν το προηγούμενο Σάββατο με έναν αποκριάτικο δράκο που δημιούργησαν παιδιά από ανακυκλώσιμα υλικά και τον έβγαλαν στην περιοχή συνοδεία μουσικής.
Σχετικά με τον κόσμο που περνά πλέον από το σημείο, σχολίασαν ότι δεν είναι μόνο οι περαστικοί, αλλά μαθαίνεται σιγά σιγά στην πόλη ότι εκεί υπάρχουν όλα αυτά, ενώ διεξάγονται και άλλες δράσεις, όπως για τα παιδιά, μαθήματα κεραμικών, σεμινάρια κ.λπ.
Κλείνοντας, παρατήρησαν ότι υπάρχει αρμονική σχέση όσων έχουν επιχείρηση στο πεζόδρομο, αφού όλα αυτά που λειτουργούν δένουν μεταξύ τους και δημιουργούν «ένα χαρακτήρα».
Tsikibom
Η Ελένη και ο Πάνος έχουν δημιουργήσει από το Σεπτέμβριο το Tsikibom. Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό μουσικό θεατρικό εργαστήρι με νέες τεχνολογίες για παιδιά. Εκεί κάνουν μαθήματα μουσικής με ένα διαφορετικό τρόπο σε γκρουπ. Ειδικότερα, μαθαίνουν μουσική, αφού περνούν κυκλικά από πιάνο, ντραμς, κιθάρα και έρχονται σε επαφή με διάφορα άλλα όργανα. Επίσης, γίνεται θεατρικό παιχνίδι με ψηφιακά μέσα τεχνολογίας.
Επιπρόσθετα, διοργανώνονται παιδικά πάρτυ, παραστάσεις κουκλοθέατρου, ενώ δήλωσαν πολύ χαρούμενοι που βρίσκονται στο συγκεκριμένο πεζόδρομο, αφού υπάρχει συνεργασία, ειδικά με το Burú Cooperativa. Για παράδειγμα, συμμετείχαν στη δράση με τον αποκριάτικο δράκο, ενώ γενικότερα θεωρούν ότι πρέπει ο ένας να στηρίζει τον άλλον και να επικοινωνούν τις ιδέες τους, κάτι που εκεί ήδη συμβαίνει.
Black Pearls
Η Κωνσταντίνα στεγάζει την επιχείρησή της στον πεζόδρομο Κουτσομητοπούλου από το Δεκέμβριο. Όταν έφτασε, μας είπε, υπήρχε σκοτάδι, αλλά πλέον η γειτονιά έχει αλλάξει τελείως και συνεχίζει να αλλάζει.
Το Black Pearls τυποποιεί επιτραπέζια ελιά και ελαιόλαδο, ενώ συλλέγει προϊόντα ντόπιων παραγωγών και δημιουργεί καλάθια δώρων.
Σχετικά με την κίνηση, η Κωνσταντίνα παρατήρησε ότι υπήρχε πολύς κόσμος τις γιορτές, ενώ όσο φτιάχνει ο καιρός θα αυξάνεται.
Ο λόγος, δε, που την ώθησε να ανοίξει εκεί την επιχείρησή της είναι επειδή λατρεύει το Ιστορικό Κέντρο και όλη την αίσθηση που εκπέμπει, θεωρώντας ότι ταιριάζει με τη φιλοσοφία του Black Pearls.
Fame Dance Academy
Η Λίνα έχει μεταφέρει τη σχολή χορού της στον πεζόδρομο εδώ και ένα χρόνο και αυτό που έχει διαπιστώσει είναι ότι συνεχώς αναβαθμίζεται, αφού όταν βρέθηκε εκεί δεν υπήρχαν καν φώτα.
Η ίδια παρουσιάζει τον πεζόδρομο της Κουτσομητοπούλου ως το στενό των τεχνών, για να προσθέσει ότι πλέον είναι πανέμορφο, ενώ ευχήθηκε αυτό να αναβαθμίσει και την πλατεία Όθωνος γενικότερα, αφού είναι κάπως παραμελημένη.
Κέντρο Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας
Στην απέναντι πλευρά προστέθηκε το Κέντρο Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας, με την Τζίνα να μας λέει ότι είναι εκεί από το Σεπτέμβριο. Η επιλογή έγινε επειδή είναι ένας πιο ήσυχος πεζόδρομος, με τα μπαρ που υπήρχαν παλιά εκεί να «έχουν φύγει». Πλέον υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται είτε με παιδιά είτε με τέχνη και δημιουργίες, με την ίδια να χαρακτηρίζει τον πεζόδρομο ως καλλιτεχνικό.
Κλείνοντας, μας είπε ότι το κλίμα εκεί είναι πολύ καλό, αφού όλοι κινούνται στο ίδιο πνεύμα.
Το πρόβλημα με τα μηχανάκια
Μόνο πρόβλημα που μας επισήμαναν και διαπιστώσαμε όση ώρα βρισκόμασταν εκεί είναι κάποια μηχανάκια που περνούν από τον πεζόδρομο, κάτι βέβαια που παρατηρείται στους περισσότερους του Ιστορικού Κέντρου, ωστόσο πρέπει με κάποιον τρόπο να σταματήσει, ειδικά εκεί, αφού κυκλοφορούν πολλά παιδιά.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
