Το αδυσώπητο παρελθόν εκδικείται, σε περιμένει στη γωνία. Το να επιχειρείς να σβήσεις ό,τι είπες και ό,τι έπραξες είναι το ίδιο με προσπάθεια απαλλαγής από τη σκιά σου. Ο μόνος τρόπος είναι να ζεις συνεχώς στο σκοτάδι. Οι αμαρτίες του παρελθόντος δεν ξεπλένονται, πόσο μάλλον όταν τις επαναλαμβάνεις.
Προ ημερών, σε συνέντευξη του Τσίπρα με το δημοσιογράφο Σρόιτερ, ο δημοσιογράφος τού ανέφερε ότι εμφανίζεται ως ανακόλουθος όταν υπερασπίζεται την αναστολή ή την κατάργηση των πλειστηριασμών, αφού επί των ημερών του έγιναν πάνω από 25.000 πλειστηριασμοί.
Και τι απάντησε ο άνθρωπος που δεν ορρωδεί μπροστά σε τίποτα; «Μα 25.000 πλειστηριασμοί δεν είναι πολλοί»! Το γεγονός ότι 25.000 άνθρωποι έχασαν τα σπίτια τους δεν είναι και τόσο σοβαρό. Άλλωστε, επί αριστεράς του Τσίπρα τα έχασαν, οπότε «φτου ξελευθερία».
Στην ίδια συνέντευξη κατασυκοφάντησε τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, αφήνοντας να εννοηθεί ότι όταν ο πρώην υπουργός του έτρεχε για να αναστείλει τους πλειστηριασμούς, το έκανε μόνο και μόνο για να υπερασπιστεί μεγαλοοφειλέτες των τραπεζών και στρατηγικούς κακοπληρωτές. Τόσο αδίστακτος!
Στη συνέχεια, μας είπε το παραμύθι με τον κακό λύκο που ήθελε να φάει τους ανθρώπους που δεν είχαν να πληρώσουν τα δάνειά τους. Και ως άλλος Ρομπέν των Δασών τούς υπερασπίστηκε. Ο Πινόκιο μπροστά του ωχριά, είναι υπόδειγμα φιλαλήθειας.
Έφερε νομοθεσία το 2015, το 2017 και το 2018 για να επιτραπεί στα funds να αγοράσουν τις απαιτήσεις των τραπεζών από δάνεια. Σήμερα, αλλοιώνοντας το παρελθόν, τολμά να λέει ότι θα καταργήσει τους πλειστηριασμούς. Ποιος; Αυτός που εγκαινίασε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για να τους διευκολύνει; Που έκανε ιδιώνυμο το αδίκημα της παρεμπόδισης των πλειστηριασμών;
Με τέτοιες λογικές είναι βέβαιον ότι θα έχει ακόμα μία ίσως και δύο αποτυχίες. Ό,τι κι αν κάνει, η επόμενη ημέρα θα είναι δύσκολα διαχειρίσιμη για τον αρχηγό.
Θα τολμήσει τότε να αμφισβητήσει κατά το «τραμπικό παράδειγμα» το αποτέλεσμα των εκλογών;
Του Μιχάλη Βασ. Σούμπλη
