Το Εθνικό Σύστημα Υγείας στη χώρα μας, με τα φανερά σημάδια της ένδειας, της εγκατάλειψης, της απαξίωσης, της υποχρηματοδότησης, σύμφωνα με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόσθηκαν από τις συντηρητικές κυβερνήσεις στη χώρα μας, δέχτηκε το τελειωτικό χτύπημα με το τελευταίο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας.
Το ΕΣΥ είναι κλινικά νεκρό. Αντανακλαστικές κινήσεις είναι οι λειτουργίες του σήμερα. Η υποστελέχωση με επιστημονικό προσωπικό, η σκόπιμη μη πρόσληψη προσωπικού για την κάλυψη, έστω, του κενού των συνταξιοδοτήσεων, οδηγεί στην εξάντληση του εναπομείναντος προσωπικού, στο κάψιμό του (burnout το λένε αυτό) και στην εγκατάλειψη του ΕΣΥ.
Οι εξευτελιστικές αποδοχές των υγειονομικών έχουν οδηγήσει εδώ και δεκαετίες σημαντικό ποσοστό σε ανορθόδοξες πρακτικές, οι οποίες καταρρακώνουν το κύρος και την αξιοπρέπεια του συνόλου -δυστυχώς- του ιατρικού, κυρίως, σώματος του ΕΣΥ.
Στην καλύτερη περίπτωση, μετακομίζουν στον ιδιωτικό τομέα και στη συντριπτική τους πλειοψηφία (οι νέοι γιατροί) μεταναστεύουν στο εξωτερικό.
Αποτέλεσμα, λίστες, ουρές και ράντσα στους διαδρόμους των νοσοκομείων του κέντρου και πλήρης αποδιοργάνωση και απαξίωση των νοσηλευτικών ιδρυμάτων της περιφέρειας.
Ο μεγάλος ασθενής, η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, «πνέει τα λοίσθια». Η δε πρόληψη αποτελεί άγνωστη λέξη.
Το συνονθύλευμα δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που προκύπτει από την πρόσφατη νομοθεσία για το ΕΣΥ, οδηγεί στο χάος. Αλλά ο «λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται»! Νάσου οι ιδιωτικοποιήσεις «κρίσιμων Δημόσιων δομών όπως η Ογκολογική Μονάδα στο Νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία» και έπεται συνέχεια.
Το έργο, η ευθύνη και οι υποχρεώσεις της επόμενης δημοκρατικής κυβέρνησης είναι τεράστιες. Στα χαλάσματα που θα παραλάβει πρέπει να χτίσει από την αρχή ένα πλήρες, οργανωμένο και λειτουργικό Εθνικό Σύστημα Υγείας. Με κύρια χαρακτηριστικά του την πρόληψη πρώτα απ’ όλα, την πρωτοβάθμια περίθαλψη σε πλήρη λειτουργία και τη δευτεροβάθμια περίθαλψη στην πραγματική της διάσταση.
Για την υλοποίηση αυτών των στόχων είναι αναγκαία και απαραίτητη η μετάβαση στην ψηφιακή εποχή, για την εξοικονόμηση των απαιτούμενων ανθρώπινων και υλικών πόρων, με σκοπό την καθολική υγειονομική πρόληψη, προαγωγή και παρακολούθηση της υγείας του πολιτών της χώρας μας.
Ξέρουμε πως το έργο θα είναι δύσκολο, αλλά έχουμε τη θέληση και την υποστήριξη του ελληνικού λαού και είμαστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρουμε.
Του Παναγιώτη Στέφανου
Τραπεζοϋπαλλήλου, οικονομολόγου, μέλους Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ, υποψήφιου βουλευτή Ν. Μεσσηνίας
