Με εντολή από τον Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου
«Ιδιωτικές παραλίες ο νόμος δε γνωρίζει». Αυτό υπογραμμίζει προς τους εισαγγελείς Πρωτοδικών με εγκύκλιό του ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος, ζητώντας τους από το φετινό καλοκαίρι να μεριμνήσουν για την απρόσκοπτη πρόσβαση όλων των πολιτών στον αιγιαλό και την παραλία.
Ευθέως τους ζητά την άμεση κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών, την αποκατάσταση της νομιμότητας και τη σύλληψη των παρανομούντων.
Αυστηρή εγκύκλιος
Στην εγκύκλιό του ο αντιεισαγγελέας, που έχει τίτλο «Η απρόσκοπτη πρόσβαση στις παραλίες, conditio sine qua non για το φετινό καλοκαίρι», αναφέρει προς τους εισαγγελείς Πρωτοδικών όλης της χώρας ότι σκοπός του είναι να τους ευαισθητοποιήσει πάνω στο φλέγον ζήτημα της απρόσκοπτης και ελεύθερης πρόσβασης σε παραλίες και ακτές.
Αναφέρει αρχικά ότι ο νόμος 2344/1940 ορίζει ότι ο αιγιαλός είναι κτήμα κοινόχρηστο και ανήκει στο Δημόσιο.
Επισημαίνει ότι «ο νομοθέτης του 1940 αδυνατούσε όμως να προνοήσει τα όσα δεινά θα υφίστατο ο αιγιαλός και η παραλία τα επόμενα χρόνια. Με ρητές διατάξεις του νυν ισχύοντος Ν. 2971/2001, η ευθύνη, η προστασία, η διαφύλαξη και η διαχείριση των εν λόγω απολύτως κοινοχρήστων πραγμάτων έχει ανατεθεί στο Δημόσιο».
Κι αφού σημειώνει ότι ο εισαγγελέας είναι ο φρουρός των νόμων και ο φύλακας του δημοσίου συμφέροντος, υπογραμμίζει: «Έτσι, με την κραταιά εισαγγελική πυγμή μας, πρέπει να καταστήσουμε τοις πάσι εμφανές, έστω και δια κυρώσεων και δια πράξεων δικονομικού καταναγκασμού, ότι κύριος προορισμός των κοινοχρήστων πραγμάτων είναι η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση του κοινού προς αυτά».
Ακολούθως εξηγεί ότι, όπως ρητά ορίζει ο νόμος, απαγορεύεται απολύτως η κατασκευή κτισμάτων και εν γένει η τοποθέτηση κατασκευασμάτων στον αιγιαλό και την παραλία και ότι οποιαδήποτε μόνιμη κατασκευή βρίσκεται εκτός των ορισμών του νόμου, είναι άμεσα κατεδαφιστέα.
Παραλία δε, διευκρινίζει ότι είναι η ζώνη της ξηράς η οποία προστίθεται στον αιγιαλό, προς εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς με τη θάλασσα και αντιστρόφως, και καθορίζεται σε πλάτος μέχρι και 50 μέτρα από τη γραμμή του αιγιαλού.
Δεν υπάρχουν ιδιωτικές παραλίες
«Ιδιωτικές παραλίες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο νόμος δε γνωρίζει! Αν δε, ενάντια στο νόμο και ανήθικα κοινωνικά, στις περιοχές αρμοδιότητάς σας υπάρχουν τέτοιες, λόγω της μακροχρόνιας παντελούς αδιαφορίας των αρχών και της έλλειψης παντός ελέγχου, πρέπει, με την εισαγγελική δράση μας, να επαναφέρουμε τα πράγματα στην προτέρα νόμιμη κατάσταση! Όχι μόνοι μας βεβαίως, αλλά με την συνδρομή όλων των εμπλεκόμενων φορέων: Λιμεναρχείων, Αστυνομικών Διευθύνσεων, Διευθύνσεων Δασών, Εφορείας Αρχαιοτήτων, Κτηματικής Εταιρείας Δημοσίου, Περιφερειών κ.λπ. Πας δε αντιλέγων και εφόσον εκούσια δε συμμορφώνεται στο νόμο, πειθαναγκάζεται προς τούτο, δια μέτρων δικονομικού καταναγκασμού(:ένταλμα σύλληψης στα αυτόφωρα κακουργήματα και πλημμελήματα που εκδίδεται από τον εισαγγελέα κατ’ άρθρο 275 παρ. 3 ΚΠΔ, κατασχέσεις με διαταγή σας όλων των πραγμάτων και αντικειμένων που έχουν σχέση με το έγκλημα, κατεδάφιση άμεση των παράνομων κατασκευών, κλπ)», αναφέρει στην εγκύκλιό του ο αντιεισαγγελέας.
Επίσης, ζητά να ελέγχεται διαρκώς αν η παραχώρηση για χρήση τμημάτων των αιγιαλών γίνεται για την άσκηση δραστηριοτήτων που ορίζει ο νόμος και που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή την αναψυχή του κοινού.
«Ως κοινόχρηστα πράγματα, επί των οποίων έχει την αποκλειστική κυριότητα το Δημόσιο, πρέπει να εννοήσουμε όχι μόνο τον αιγιαλό και την παραλία, αλλά και την όχθη, την παρόχθια ζώνη, το υδάτινο στοιχείο, τον πυθμένα και το υπέδαφος του βυθού της θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης, και της κοίτης πλεύσιμου ποταμού», συνεχίζει η εγκύκλιος και ο αντιεισαγγελέας καταλήγει: «Με την παρούσα εγκύκλιο απλώς ήθελα να δώσω την “πνοή” και τον “τόνο” της εισαγγελικής μας, εισαγγελικής σας δράσης, ώστε να μπορέσουμε, να μπορέσετε να σταματήσετε τους ασχημονούντες και αδικοπραγούντες επί των ανωτέρω πάγκοινων αγαθών».
Β.Β.
